Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

шӑрша (тĕпĕ: шӑршӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Варкӑшакан тӑнӑҫ ҫилпе кӳлетсе килекен ют шӑрша вӑл чи ҫивӗч сисӗмӗпе вӑхӑт-вӑхӑтӑн туять-ха, анчах ку шӑршӑ урамран та сӑрхӑнаймасть-и вара?

Верхним чутьем она слышала посторонний запах, мелькавший обрывками в ровном ветре, дующем со стороны дома, но это могло быть также запахом с улицы.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 314–319 с.

Шӑршӑ туйӑмӗн тӗлӗнмеллерех сюрпризӗ вӑрманти мӗн пур сӗме ҫимелли мӗнле те пулин шӑрша куҫаратчӗ.

Странный сюрприз обоняния переводил все лесные запахи на запахи чего-либо съестного.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

Штурман тӑварлӑ шӑрша сӑмсипе сывласа туртрӗ те мана ҫыр хӗрринчен ӳкесрен тытса чарчӗ, мӗншӗн тесен эпӗ шӑпах ҫапла тӑвасшӑнччӗ — сарнӑ ҫул вырӑнне чутах сывлӑш уҫлӑхне лекеттӗм.

Штурман втянул носом соленый запах и не допустил меня упасть с набережной, что я пытался сделать, принимая воздух за продолжение мостовой.

«Тӑватӑ ҫил» штурманӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 117–123 с.

Йывӑр, пӑнтӑхнӑ шӑрша пула, Бауманӑн пуҫӗ ҫаврӑна пуҫларӗ.

Баумана замутило от тяжкого, застойного смрада.

XVI сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Ҫав шӑрша сиссе тухнӑ та йӗкехӳресем.

Пробуют достать.

XXXVI сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Хула тулашӗнчи пушхир каҫ кӳлӗм пит илемлӗ, пӗлӗтсем унта, тӗве караванӗ пек, каҫхи тӳпере шумасӑр тытӑнса тӑраҫҫӗ, курӑкран та ыра шӑрша кӗрет.

Пустырь был хорош к ве черу, когда на небе вечерние облака застывают, как караван верблюдов, и трава пахнет горьковато и пряно.

«Сире мӗнле килӗшет?» // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Смала шӑрши техӗмлӗн сарӑлать, вӑл ҫак шӑрша сӑхӑмлӑн сывла-сывла илет.

Приятно пахло смолой, и он жадно вдыхал этот запах.

28 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Аяккинчен ҫил вӗрсе тӑни те ҫак пӗртен-пӗр, уйрӑм шӑрша пӗтӗмӗшпех сирсе яма пултарайман.

Даже боковой ветер не мог до конца уничтожить этот индивидуальный, неповторимый запах разыскиваемых.

6 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Витязь вӗсен хушшинче пӗртен-пӗр шӑрша, чикӗ урлӑ каҫнӑ ҫынсен шӑршине, уйӑрса илет, ӑна вӑл служба йӑрӑмӗ ҫинчех шӑршласа пӑхнӑ.

Витязь различал среди них тот единственный запах следов нарушителей, который учуял на исходном рубеже.

6 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Витязь пултарулӑхне пурне те: унӑн хӑюлӑхне те тӳсӗмлӗхне те, ют ҫын аллинчи апата илмесӗр пӑрӑнса каяссине те, ют ҫынсене кураймасӑр тӑрассине те шӑрша пите лайӑх пӗлессине те, ҫав тери вичкӗн илтессине те, пусма тӑрӑх хӑпарассине те хӳме урлӑ сикессине те, хӑй хуҫине пӑхӑнса тӑрассине те – веҫех, пӗтӗмӗшпех ҫын вӗрентнипе тунӑ.

Все, чем обладал Витязь: смелость, выносливость, отвращение к пище из чужих рук, злоба к посторонним людям, обостренное обоняние, тонкий, натренированный слух, уменье лазить по лестницам, прыгать через изгороди, преданность своему хозяину, — все, решительно все было привито ему человеком.

6 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

«Саго-Мару» шхуна шкиперӗн сӑмси шӑрша питӗ лайӑх туять.

У шкипера «Саго-Мару» был замечательный нюх.

«Саго-мару» пӗтни // Михаил Рубцов. Диковский, С. В. Калавсем; Хв. Уярпа М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 70 с. — 16–42 с.

Ҫивитти ҫинче типӗтме сарса хунӑ тӗрлӗ йывӑҫ ҫимӗҫӗсем выртаҫҫӗ; типекен ҫимӗҫсен пылак шӑрши мана Виктор ҫинчен аса илтерчӗ: эпӗ ун патне чупса кӗмессерен, кирек хӑҫан та, ҫак тутлӑ шӑрша туйса илеттӗм.

На крыше в накат сушились фрукты; медовый запах сушки напомнил мне о Викторе: всегда, забегая к нему, я ощущал этот пряный запах.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ҫав шӑрша ҫӑтсан вара, Андрей ӑмсануллӑн шухӑшларӗ:

И, глотнув это запах полной грудью, Андрей подумал с завистью:

10 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Тутлӑ шӑрша ҫил илсе килет.

Ветерок тянет на нас.

Вӑтӑр пӗрремӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Анчах та, сада тухса нӳрлӗ ҫӗр ҫинчен хӑпаракан ҫӑра та ӑшӑ шӑрша тарӑннӑн сывласа илсен, унӑн пуҫне пӑшӑрхануллӑ шухӑшсем кӗрсе тулчӗҫ, вара унӑн ҫемҫе кӑмӑлӗ ҫавӑнтах таҫта кайса ҫухалчӗ.

Но, когда он вышел в сад и глубоко вдохнул приторно тёплые запахи потной земли, его умилённость тотчас исчезла пред натиском тревожных дум.

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Хурт-кӑпшанкӑ таврашӗ шӑрша тата авантарах пӗлет.

Еще тоньше чутье у насекомых.

Сисӗм // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫапла вӑл, шӑрша авантарах пӗлес тесе, тӑлхӑрса сӑмсине тасатать, лайӑх шӑршласа пӗлсен тин хӑрама чарӑнать.

Прочищает себе нос, чтобы лучше чуять, и до тех пор не перестанет бояться, пока не обнюхает.

Сисӗм // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Анчах пур тискер кайӑксем те шӑрша ҫынран авантарах пӗлеҫҫӗ.

Но у всех зверей чутье сильнее, чем у человека.

Сисӗм // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫавӑн пекех тӗрлӗ тискер кайӑксем те пурте пӗр пек аван курмаҫҫӗ, пурте пӗр пек шӑрша аван пӗлмеҫҫӗ.

Так и у зверей разных разные чувства сильнее.

Сисӗм // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗри шӑрша аван пӗлет, мӗн шӑрши кӗнине вӑл аякранах сисет, тепӗри, ҫӗрӗк ҫӑмартана шӑршласа пӑхсан та, нимӗн те сисмест.

У одного чутье сильнее, и он слышит, чем пахнет издалека, а другой нюхает гнилое яйцо, а не чует.

Сисӗм // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней