Поиск
Шырав ĕçĕ:
Телеграмма сӑмахӗсене ҫийӗнчех шухӑшласа тупрӑм: «Приехал поправляюсь Шура».Текст телеграммы я придумал сразу: «Приехал поправляюсь Шура».
«Эпӗ килнӗ! Килнӗ!» // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.
Шура ӑнланаймарӗ, — кулса ячӗ Саша.
Белогорка шывӗ хӗрринче // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.
Ҫавӑнпа сана Шура темелле пулать.
Манӑн ятӑм Шура пулса тӑчӗ // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.
— Мӗншӗн апла — Шура?
Манӑн ятӑм Шура пулса тӑчӗ // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.
Ача умывальникӗн тимӗр пӑккине алтупанӗпе шакӑртаттарчӗ: пӗшкӗнчӗ те, веер пек сарӑлса пӗрӗхекен шыв айӗнче йӑкӑлт сиксе, тулхӑрса илчӗ, унтан: — Икӗ уйӑх хушши эсӗ Шура ятлӑ пулатӑн! — тесе хучӗ приказ панӑ пек.
Манӑн ятӑм Шура пулса тӑчӗ // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.
Шура перчеткеллӗ офицерсем строй умӗнче тӑраҫҫӗ.
Чунсӑрлӑх // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.
Ҫапла, ку чӑнахах та Шура выртать, аллисене мелсӗррӗн, ывӑннӑ ҫын пек саркаласа пӑрахнӑ, ҫапӑҫу умӗн пуҫ кӑшӑлне хывма та манса кайнӑ!..
XXIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
— Вӑл ӑна йывӑҫ хыҫӗнчен ҫурӑмран печӗ, Шура ун чухне шӑпах комбатӑн суранне ҫыхатчӗ…— Он выстрелил ей в спину из-за дерева, когда она перевязывала комбата…
XXIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Унӑн вӑрманӑн хӗвелтухӑҫ пайне ҫакланас килет: унта Чумаченкон батальонӗ ҫапӑҫать, Шура та ҫавӑнтах.
XXIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Шура Чумаченкӑн пехотипе пӗрле вӑрмана, автострадӑн тепӗр енне, кайнӑ.Шура вместе с пехотой Чумаченко была где-то в лесу, по ту сторону автострады.
XXVIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Тепӗр чух вӑл, Шура Чернышпа мӗн ҫинчен калаҫнине илтесшӗн пулса тата ҫав вӑхӑтрах илтесрен хӑраса, хӗр хыҫҫӑн тӳрӗ кӑмӑллӑ оруженосец пек ҫӳрет.
XXVII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Шура питне аллисемпе хупласа тӑрать.
XXVII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Анчах Шура хӑйӗн питне шурӑ аллисемпе хупларӗ те темӗншӗн ҫавӑнтах йӗрсе ячӗ.Однако Шура тут же почему-то заплакала, закрыв лицо белыми руками.
XXVII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Тен, уншӑн, Шура Ясногорскаяшӑн, печӗ пулӗ?
XXIV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Чернышпа Сагайда хушшинче утса пыракан Шура пӗр самантлӑха ҫаврӑнса пӑхрӗ, Маковее курчӗ те ӑна саламласа пуҫӗпе сӗлтрӗ.Шура, шагая между Чернышом и Сагайдой, оглянулась, на миг, увидела Маковея и приветливо кивнула ему.
XXIV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
— Эсир сахалтан та пиншер ҫул пурӑнма хатӗрленетӗр иккен, — кулса ячӗ Шура.— Можно подумать, — засмеялась Шура, — что вы собираетесь жить по меньшей мере тысячелетие!
XXIV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
— Кам-ши вӗсем? — шухӑша каять Шура.
XXIV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
— Лайӑхрах пӑх-ха, Шура, — тет лӑпкӑн Черныш, — вӗсем пурте тенӗ пекех пуҫӗсемпе хӗвеланӑҫнелле урисемпе хӗвелтухӑҫнелле выртаҫҫӗ.
XXIV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
— Эпӗ ӗнтӗ сире ҫур сехете яхӑн кӗтетӗп, — тет пӗр пытармасӑр Шура, Евгенийпе юнашар утса.— А я вас тут уже с полчаса поджидаю, — откровенно говорила Шура, шагая рядом с Евгением.
XXIV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Шура кӑмӑллакан япала манра пулма пултараймасть-шим?»
XXII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.