Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

шанни (тĕпĕ: шан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Виҫҫӗмӗш туйӑм — кӗтмен ҫӗртен никам курман-илтмен пысӑк телей килсе тухасса мӑнкӑмӑлланса шанни, — ку туйӑм вӑйлӑ та тӗреклӗ пулнипе ухмаха ертес патнех ҫитерет.

Третье чувство было надежда на необыкновенное, тщеславное счастье — такая сильная и твердая, что она переходила в сумасшествие.

III сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хӑйне шанни ӑна питӗ килӗшӗ…»

И ему особенно льстит оказанное доверие…

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ачасем шавлаҫҫӗ, калаҫаҫҫӗ пулин те вӗсем кӗтни, ҫӗне, халиччен пӗлмен, интереслӗ япаласем курасса шанни палӑрать.

За смехом, за болтовнёй и шутками — ожидание, нетерпеливое предвкушение нового, неизвестного, увлекательного.

55 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Ытти чухнехи пек тӑрӑхларах пӑхни, хӑй ҫине шанни пачах та ҫукчӗ халь.

Обычной иронии, хладнокровия, самоуверенности как не бывало.

51 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Мана ҫакӑн пек туйӑнатчӗ: пӗр-пӗрне шанни хӑй тӗллӗн, майӗпе пулса пымалла, вара вӑл мана хӑйӗн чӗринче мӗн пуррине хӑй ирӗкӗпех каласа парать.

Мне казалось: естественно должно родиться доверие, и тогда он сам, по доброй воле, скажет мне, что у него на душе.

50 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Ҫавӑн пек пӗр харӑс каламан тата пит хыттӑнах та каламан ответра (ахаль чух ачасем яланах пӗтӗм саспа кӑшкӑрса ответлеме хавас вӗт!) хавасланни те, хӑйсене шанни те пулмарӗ, вӑл ответра урӑххи илтӗнчӗ: «мӗнлерех пулса тухӗ-ха вӑл?..»

И в этом нестройном и даже не очень громком ответе (а всегда ведь рады крикнуть во весь голос!) не было ни увлечения, ни уверенности, — услышал я в нем нечто другое: «Как-то еще оно получится?

42 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

— Осечка ҫине шанни вӑл хура машина ҫине ирӗксӗр лартса кайнинчен авантарах, — терӗ Гоомо.

— Лучше надеяться на эту осечку, чем каждый день ждать, что тебя схватят и посадят в ту черную машину, — возразил Гоомо.

Тавӑрас пулать // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ҫак икӗ сӑмахра — тупа туни те, тархаслани те, шанни те, пурте пур.

В этих двух словах всё — и клятва, и мольба, и надежда.

29 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Халӗ эпӗ ҫӗнӗ ҫынсемпе, ҫӗнӗ учительсемпе тӗл пултӑм та куртӑм: вӗсем пачах расна ҫынсем, характерӗсем те пӗр пек мар вӗсен, анчах ачасем ҫине мӗнлерех пӑхас енпе вӗсен чи кирли, пӗр пекки пур — хисеплени, шанни, ҫирӗппӗн ӗненни: кашнинче хӑйӗн чунӗ, тӗшши пулма тивӗҫ.

Теперь я встретился с новыми людьми, новыми учителями и видел — они различны, несхожи их характеры, но в отношении их к детям есть одно главное, общее — уважение, доверие и твердая вера: в каждом есть свое зерно.

25 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Унӑн кӑмӑлӗ уйрӑмах лайӑх пулнӑ пулсан, картла вылянӑ чух вӑл пинмӗш хут хӑйӗн аристократла аса-илӗвӗсен сыпӑкӗсене каласа панӑ: вилнӗ граф хӑйне мӗнле юратни, ӑна мӗнле шанни, унпа мӗнле канашлани ҫинчен, анчах ҫав вӑхӑтрах туслӑх хӑйне май, служба хӑйне май пулса пыни ҫинчен те каланӑ вӑл.

Если он бывал в особенно хорошем расположении, то середи игры рассказывал в тысячный раз отрывки из аристократических воспоминаний своих; как покойник граф его любил, как ему доверял, как советовался с ним; но притом дружба дружбой, а служба службой.

II // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.

Лайӑх йӗркеленӗ театра ҫав тери курас килни, пулассине шанни, тен, хама хам юратни те, мана унталла пит туртатчӗ.

Любопытство видеть хорошо устроенный театр, надежды, а может быть, и самолюбие, сильно манили туда.

Вӑрӑ чакак // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 3–29 с.

Ӑна хӑна-мучипе курнӑҫасси мар, ашшӗ хушнӑ ӗҫ ҫав тери ответлӑ пулни, ашшӗ ӑна ҫавнашкалах пысӑк вӑрттӑнлӑх шанни хӑратрӗ.

Не предстоящая встреча с дедушкой-гостем пугала ее, а серьезность поручения отца, важность тайны, которую он ей доверил.

IX // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Водокачка патне ҫитме питӗ инҫе тата станци патӗнче нимӗҫ поездчӗсем кӑшкӑртаҫҫӗ пулин те, Чумаченко ҫавӑн пек хӑй ҫине хӑй шанни никама та тӗлӗнтермерӗ.

Самоуверенность Чумаченко никого не удивила, хотя до водокачки было еще много непройденных километров, а на самой станции еще гудели немецкие поезда.

XII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Хутор вӑкӑрӗсем ҫине шанни усӑсӑр: тӗттӗмленме тытӑнсан, хутортан килнӗ ҫара ураллӑ ҫынсем кам ӑҫта пӗлет, ҫавӑнталла тара-тара пӗтрӗҫ, артиллеристсем мӑйракаллӑ «му-двасене» тӑварса пӑрахрӗҫ.

На хуторских волов напрасная надежда: с наступлением темноты голоногие погонщики разбежались кто куда, пушкари выпрягли круторогих «му-два».

IX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Малтан вӑл хӑйне асӑрхавлӑн, шиклӗн тыткалатчӗ пулсан, халӗ унра мӑнкӑмӑллӑ хӑюлӑх пурри тата хӑй ҫине ытлашши шанни, вӗҫкӗнленни те сисӗнет.

Вместо осторожности и предупредительности в его поведении постепенно появилась гордая решимость, даже самоуверенность.

VI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ун патне ҫырни, тыттарма именни, шанни, кӗтни…

Написанное ему, но не переданное, с надеждой, ожиданием…

4 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Вӑл хӑйпе шӑлнӗ ӗҫлени ҫинчен, ӗмӗтленни ҫинчен, ҫитӗнӳсем ҫинчен, тата вӗсем авиацин малашлӑхӗ ҫине тӗплӗ шанни ҫинчен каласа кӑтартнӑ.

Он рассказал подробно о надеждах своих и брата, об их достижениях, их вере в авиацию.

33. Каллех Францинче // Ярукка Сантри. Чарнлей, М. Райтсем: (Вильбурпа Орвиль) / А. И. Ярлыкин куҫарнӑ; ред. Н. Васянка. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 110 с.

— Ҫынсем юратни тата шанни — пысӑк япала! — пӑлханса каланӑ Чкалов.

— Любовь и доверие людей — дело огромное, — взволнованно говорил он.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.

Беляков штурманӑн пире, пилотсене, шанни мӗне тӑрать.

Чего стоит такое доверие к нам, пилотам, штурмана Белякова!

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.

Ку вӑл эпир, ача пек, ниме тивӗҫсӗр шанни пулнӑ пулӗччӗ, анчах ку пире килӗшмест.

Мы проявили бы безрассудную младенческую доверчивость, а она нам не к лицу.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней