Поиск

Шырав ĕçĕ:

чӗпӗ сăмах пирĕн базăра пур.

чӗпӗ (тĕпĕ: чӗпӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

— Итле мӗн каланине, чӗпӗ!
Помоги переводом

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Недошлепкин кӑтартусем парса ҫӑварне чӗпӗ пек уҫса хупни курӑнчӗ, вӑл аллисемпе сулкаларӗ, анчах унӑн сӑмахӗсем илтӗнмерӗҫ, Терентий Петрович, трактор кӗрлевӗ чарӑнасса кӗтсе, сылтӑмри сеялкӑн пускӑчи ҫинче лӑпкӑн кӑна тӑчӗ.
Было видно, как Недошлепкин открывал по-цыплячьи рот, произнося указания, размахивал руками, но слов его не было слышно, Терентий Петрович спокойно стоял на подножке правой сеялки и ждал, когда замолчит пускач.

Прицепщик Терентий Петрович // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 109–130 с.

Вӑл ҫӗкленсе вуларӗ: «Эпӗ — Милич Янкович тӗкленеймен чӗпӗ, кмет мана тӗрӗслӗхшӗн (кунта хресченле хыттӑн вӑрҫса ҫырнӑ сӑмах пур) виҫӗ ҫула каторгӑна ӑсатрӗ».
Он подошел и прочел: «Я сизый сокол Милич Янкович молод и зелен, безвинно загнал меня кмет (здесь следовало сочное крестьянское ругательство) на три года в каторгу».

19 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Мӗскӗн тӑлӑх, пӗчӗк чӗпӗ…
Несчастная сиротинка, цыпленочек…»

14 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Каплах йӑраланса утсан, ак чарлан сан пуҫу ҫинче чӗпӗ кӑларма та ӗлкӗрет! — кӑшкӑрчӗ ӑна Кэукай.
— Если ты так медленно будешь двигаться, то чайки на твоей голове успеют высидеть птенцов! — крикнул ему Кэукай.

Хӗрлӗ хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Стеклова курсан вӑл хӑйне хӑй вырӑнтан хускатнӑ чӗпӗ амӑшӗ пек тыткалатчӗ — унталла-кунталла пӑхатчӗ, пӑлханма пуҫлатчӗ.
При виде Стеклова он начинал вести себя, как встревоженная наседка, — метался, озирался, взывал: «Цып-цып!»

17 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Унӑн йӑвинче пӗр чӗпӗ анчах тӑрса юлнӑ.
У него оставался один вороненок.

Ҫӑханпа чӗпписем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл шухӑшлать: «Манӑн халӗ вӑй пур, ку чӗпӗ начар. Эпӗ ӑна тинӗс урлӑ каҫарӑп. Вӑл пысӑкланса вӑйланӗ, эпӗ ватӑлса вӗҫейми пулӑп. Эпӗ тӑрӑшнине аса илсе, вӑл мана пӗр вырӑнтан тепӗр вырӑна илсе ҫӳрӗ-ши?» — тет.
и подумал: теперь я силен, а он слаб, я перенесу его через море; а когда он станет велик и силен, а я стану слаб от старости, вспомнит ли он мои труды и будет ли переносить меня с места на место?

Пӗр ӑмӑрткайӑк аслӑ ҫул хӗрринчи йывӑҫ ҫине йӑва ҫавӑрса чӗпӗ кӑларнӑ.
Орел свил себе гнездо на большой дороге, вдали от моря, и вывел детей.

Ӑмӑрткайӑк // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Чӗпӗ турат ҫинче ҫаврӑнкаларӗ те амӑшӗ патне каялла вӗҫсе пычӗ.
Птенец повертелся на ветке и перелетел к матери.

Анне патне канма // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Юлашкинчен чӗпӗ вӗҫме шутларӗ, вӗлле ҫумӗнчен хӑпса чӗтре-чӗтре, ҫуначӗсене лӑп-лӑп-лӑп ҫапса, пилеш турачӗ ҫине анса ларчӗ.
Наконец птенец решился, сорвался с площадки и, судорожно, быстро взмахивая крыльями, пища от страха, опустился на ветку рябины.

— Анчах йӑви пушӑ, — терӗ Алюна, — пӗр чӗпӗ те ҫукчӗ.
— Только гнёздышко совсем пустое, — сказала Алёнка, — ни одного птенчика не было.

Тантӑшсем тырӑ кӑшӑлне хураллама пулӑшаҫҫӗ // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Чӗпӗ.
Вот, петух!

Иккӗмӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Пӗчӗк Палюк чӗпӗ амӑш ҫумне чӑмӑртаннӑ пек амӑшпе чӗвӗлтетет.
Помоги переводом

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Эпир кирек мӗнле тӑрӑшсан та, тӑмпуҫ, чӗпӗ амӑшӗ пулас темерӗ.
Как мы ни бились, пустая голова не захотела быть матерью.

«Хайлавҫӑ» // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 10–14 с.

Кайӑк усрав чӗппе тӑрантарнӑ, усрав чӗпӗ унӑн ҫӑмартисене ӑшӑтса чӗпӗсем кӑларма пулӑшнӑ.
Пересмешка кормила приёмыша, приёмыш высиживал её птенцов.

Ют чӗпӗ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 25–27 с.

Чӗпӗ хӑйӗн ӑшшипе пересмешка ҫӑмартисене ӑшӑтнӑ.
Теплотой своего тельца он грел её яички — высиживал её птенцов.

Эпӗ вара усрав чӗпӗ хӑйӗн ҫӗнӗ амӑшне тав тунине туйса илтӗм.
Тогда я догадался, что приёмыш отблагодарил свою новую мать.

Эпӗ пытанса тӑтӑм та, пересмешка вӗҫсе килсе чӗпӗ ҫӑварне ӑман хыптарнине куртӑм.
Я спрятался и скоро увидел, как прилетела пересмешка с гусеничкой в клюве и сунула её в рот маленькой каменке.

Унта хӑмла ҫырли тӗслӗ тӑватӑ ҫӑмарта, вӗсен ҫумӗнче ҫара та суккӑр чӗпӗ выртать.
Там было четыре розовых яичка и рядом с ними — голый слепенький птенчик каменки.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика