Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

чунтанах (тĕпĕ: чун) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Старик ҫакӑншӑн та чунтанах хӗпӗртет, мӗншӗн тесен кинӗ вӗсене, аслашшӗпе мӑнукне, пӗр тӗвве пӗрлештерет.

И старику было опять же очень хорошо, поскольку невеста соединяла их воедино: деда и внука.

Паня-Ганя // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Санин дуэльре хӑйне мӗнле тыткалани ӑна чунтанах савӑнтарчӗ.

Поведение Санина во время поединка наполняло его восторгом.

XXII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Вӗсем пӑшӑлтатнипе епле пӑхса илнинчен Джемма илемӗ вӗсене чунтанах килӗшнине ӑнланса илме йывӑр пулман; вӗсенчен пӗри ку таранччен Франкфуртра пулкаланӑ пулмалла — вӑл Джемма ҫине, палланӑ пек, час-часах пӑхкаласа илчӗ, Джемма кам иккенне те пӗлнӗ пулас.

По их взглядам и перешептываньям можно было легко догадаться, что красота Джеммы поразила их; один из них, вероятно, уже успевший побывать во Франкфурте, то и дело посматривал на нее, как на фигуру, ему хорошо знакомую: он, очевидно, знал, кто она такая.

XVI // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Женьӑн ҫаврака питҫӑмартийӗсене, унӑн ҫав тери тӗлӗнмелле шухӑшсемпе тулнӑ пуҫне ҫак самантра чунтанах ӑмсанчӗ вӑл, вара ассӑн сывласа илчӗ те хуллен шӑхӑрса ячӗ.

Всей душой позавидовала она ее круглым щекам, ее трезвой голове, полной столь удивительных мыслей, и вздохнула, и губы ее, сложенные для вздоха, издали тихий свист.

XX // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Ку питӗ лайӑх: эпӗ чунтанах савӑнтӑм.

А по мне, тем лучше: от этого у меня на душе только сделалось легче и веселей.

Вӑтӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Пирӗнтен аслӑрах салтаксем, хура-шур пайтах тӳснӗскерсем (вӗсен ҫумӗнче эпир аякра тӑратпӑр), чунтанах йӗреҫҫӗ, хӑйсем пӗр вӗҫӗм: — Тинех пӗтрӗ! Тинех пӗтрӗ!.. — тесе кӑшкӑраҫҫӗ.

Солдаты постарше, не чета нам, плакали: — Дожили! Дожили!..

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вӑрман хӗрринче тахӑшӗ пире чунтанах кӑчӑк туртать-мӗн, хӑй вырӑсла кӑшкӑрать, вӑрҫать: — Килӗр кунта, шуйттан илесшӗсем! — тет вӑл.

С опушки леска кто-то усиленно махал нам, и чертыхался, и кричал явно по-русски: — Давай сюда, черт вас подери! — услышали мы наконец, когда посмотрели вперед.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Хваттер хуҫисем пире чунтанах юлма ыйтрӗҫ.

Хозяева пригласили нас остаться.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Пурте вӗсем — автоматсемпе, ҫавӑнпа эп чунтанах ӑмсанатӑп: ытла та вӑр-вар, ҫивӗч переҫҫӗ вӗсем.

У них автоматы, и я завидую им: как ловко они стреляют.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Ҫӗленсем вӗт вӗсем, мӗскер тыткӑнӗ-масарӗ пултӑр кунта! — чунтанах тӗлӗнчӗ Володя.

— Они же гады, какие это пленные! — искренне удивился Володя.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Кулӑшла, мӗн чухлӗ юратса пӑрахман пуль эп вӗсене ун чух, хытах, чунтанах, анчах ун ҫинчен хамсӑр пуҫне урӑх никам та пӗлмен…

И влюблялся в них смешно — но горячо, хотя об этом никто не знал, кроме меня…

1943-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Парти историйӗ пулсан, чунтанах», — терӗм.

Вот насчет истории партии всей душой бы рад».

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Женя, аллисемпе хӑлаҫланса илсе, чунтанах хушса хучӗ:

— И, всплеснув руками, Женя с отчаянием добавила:

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

— Эп санпа паллаштарма ҫын суйласа ҫӳреместӗп, — хӑйне чунтанах хӳтӗлет Женя.

— Я тебе знакомых не выбираю, — с отчаянием защищалась Женя.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Тахӑшӗ хыттӑн, чунтанах тарӑхса кӑшкӑрни илтӗнчӗ.

Раздался резкий и даже гневный окрик.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Ҫуралнӑранпа ҫирӗм пилӗк ҫула ҫитсе илемлӗ мӑйӑхлӑ пулнӑ, тӗлӗнмелле ҫӗлетнӗ сюртук тӑхӑннӑ ҫын ҫеҫ мар, сухалӗсем шуралнӑ, пуҫӗ кӗмӗл турилкке пекех кукша тӑрса юлнӑ ҫын та Невски проспектшӑн чунтанах савӑнать.

Не только кто имеет двадцать пять лет от роду, прекрасные усы и удивительно сшитый сюртук, но даже тот, у кого на подбородке выскакивают белые волоса и голова гладка, как серебряное блюдо, и тот в восторге от Невского проспекта.

Невски проспект // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–38 с.

— Ме ак хутсем, ӑмӑрткайӑкӑм, акӑ сана хутор пичечӗ, турӑшӑн та, ил эсӗ вӗсене, — терӗ вӑл, чунтанах савӑнса, сӑхсӑхнӑ хыҫҫӑн аллисене сӑтӑркаласа илсе.

— Вот бумажки, соколик ты мой, вот хуторская печать, бери их, ради Христа, — говорил он с непритворной радостью, крестясь и потирая руки.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Анчах Григорий Ильинична сӑмахӗнчен Наталья ӑна пуриншӗн те каҫарнине, ӑна чунтанах юратнине тата юлашки минутчен аса илсе пурӑннине пӗлчӗ те, ҫакӑ Григорие пушшех те асаплантарчӗ, чуна вӗҫӗ-хӗррисӗр ӳкӗнӳпе тӑвӑнтарчӗ, иртни пирки тата ҫавӑн чухне вӑл хӑйне мӗнле тыткалани ҫинчен йӑлтах ҫӗнӗлле шухӑшлаттарчӗ…

Но со слов Ильиничны Григорий знал, что Наталья простила ему все, что она любила его и вспоминала о нем до последней минуты, это увеличивало его страдания, отягчало совесть немолкнущим укором, заставляло по-новому осмысливать прошлое и свое поведение в нем…

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл Корнея ытамласа, упа пек хытӑ тытса чӑмӑртарӗ, виҫӗ хут чуп турӗ — куна вара Корней пачах та кӗтменччӗ, пур енчен те курӑнать, кӗрӳшӗ вӑл таврӑннишӗн чунтанах савӑнать пулмалла.

Он по-медвежьи сжал Корнея в объятиях и, чего уж тот совсем не ждал, троекратно расцеловал — по всему было видать, зять искренне рад его возвращению.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эпӗ сирӗншӗн чунтанах хавас.

— Я рад за вас.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней