Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хӗҫҫи (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Шинелӗ салтакӑн, папаххи генералӑн, хӗҫҫи… кам пӗлет — такамӑн, тен, шуйттанӑн, — ахӑлтатрӗҫ матроссем.

Помоги переводом

Улттӑмӗш ҫыру // Александр Клементьев. Клементьев А.К. Вунҫиччӗрисем: повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 216 с. — 121–178 с.

Пирӗн ҫурӑмсем хыҫӗнче вӗсем пачах урӑх система туса хучӗҫ, унӑн ячӗ ҫавах пулсан та тӗллевӗсем урӑх, халӑха хирӗҫле, фашистла, — тет пек хырӑмне тӑшман хӗҫҫи ҫурнӑ сотник вилес умӗн.

Помоги переводом

Тӑранайми вӑрҫӑсем // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

Вӗсен ҫумра хӗҫҫи пур!

Помоги переводом

Килтеш ялӗ пӗтни // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Хӗҫҫи ҫакӑнса тӑрать ав, хӑй ҫук ӗнтӗ.

Помоги переводом

13. Шӗкӗр хула Кӑкшамар // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Салтыков воевода ҫийӗнчен хывса илнӗ ҫар тумтирӗпе ун ылтӑн тыткӑҫлӑ хӗҫҫи пӑлхавҫӑсене нумай калаҫтарчӗ.

Помоги переводом

3. Аллах ярса панӑ ҫын // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Ав унта та кунта темӗн чухлӗ хӗҫ ҫакӑнса тӑрать — Али хан хӗҫҫи, Халиль хӗҫҫи, Ибрагим хӗҫҫи, Латиф хӗҫҫи.

Помоги переводом

1. Хан керменӗнче // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

— Эпӗ сана юлашки хут калатӑп, Федор, — тет Шебалов, пӳрни вӗҫӗсемпе хӑйӗн хӗҫҫи ҫинчи хӗрлӗ шерепине турткаласа.

— Я тебе последний раз говорю, Федор, — продолжал Шебалов, теребя пальцем красный темляк блистательного палаша.

VI сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

— Феодор, — терӗ вӑл хыттӑн, хӗҫҫи ҫине тайӑнса, чарӑнса тӑрса, — эсӗ эпӗ чӗннине илтрӗн-и?

— Федор, — сурово спросил он, останавливаясь и облокачиваясь на палаш, — ты слышал, что я тебя зову?

VI сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Унӑн кӑлтӑкӗсенчен пӗри — япалана тулашӗнчен кӑна пӑхма юратни пулнӑ, унӑн лашине пӗтӗмпех хӗрлӗ хӑюсемпе эрешлесе пӗтернӗ, унӑн шпорӗсем (вӗсене вӑл ӑҫтан кӑна тупнӑ-ши, музейран пулӗ) авӑнчӑкскерсем тата шӑлӑллӑ — ун йышши шпорсене эпӗ картинӑсем ҫинче, вӑтам ӗмӗрти рыцарьсем ҫинче анчах курнӑччӗ; никелпе витнӗ вӑрӑм хӗҫҫи ҫӗре тивсе пыратчӗ, маузерӑн йывӑҫ йӗнни ҫине: «Эпӗ вилӗп, анчах эсӗ те ҫӗлен-калта пӗтӗн!» тесе ҫырнӑ девизлӑ пӑхӑр лаптӑкӗ ҫыпӑҫтарса лартнӑччӗ.

Одной его слабостью была любовь к внешним эффектам: конь был убран красными лентами, шпоры (и где он их только выкопал, в музее, что ли?) были неимоверной длины, изогнутые, с зубцами, — такие я видел только на картинках с изображением средневековых рыцарей; длинный никелированный палаш спускался до земли, а в деревянную покрышку маузера была врезана медная пластинка с вытравленным девизом: «Я умру, но и ты, гад, погибнешь!»

III сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Казак хӗҫҫи ҫивчӗ-ха тӑрать…

Еще востра казацкая шашка…

9 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Хӗҫҫи пекки те пулнӑ пулӗ, унсӑр ураҫҫийӗ куммине курӑнми тӑваймӗччӗ, япалин пичӗпе тӳнтерӗ пӗр пек пулаймӗччӗ.

Было, возможно, и бердышко, в которое пробиралась одна нитка в зуб, иначе уточные нитки не ложились бы так тесно, закрывая всю основу.

Тӗрлӗрен хӑю, пиҫиххи // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

«Палас куммине хулӑнрах тумалла. Хӑшӗ-пӗри кӗрӗ витӗр пӗрер пӗрчӗ витӗрсе илет. Эпӗ малти кӗрӗрен виҫӗ ҫип, кайри кӗрӗрен виҫӗ ҫип умлӑ-хыҫлӑ илетӗп, хӗҫҫи витӗр — шӑл пуҫне пӗр пӗрчӗ», — вӗрентет ӑстаҫӑ.

«Палас любит, когда в основе толстая нитка. Кто-то берет по одной нити. В переднюю ремизку пробери три нити основы, в заднюю три нитки и так до конца. А в бердо по одной нитке в зуб», — учит мастерица.

Тӗрлӗрен пирсем тата кавирсем // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Хӗҫҫи вӗсене пуҫтарса каять те тӗртсе хурать.

А бердо каждый раз забирает нитки и прибивает к опушке ткани.

Пир хатӗрӗсем, пир тӗртни ҫинчен // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Пир хӗҫҫи икӗ ӗҫ тӑвать: ураҫҫи ҫиппине малтанхисем ҫумне тӗртсе хурать, пир сарлакӑшне йӗркелет.

Бердо — «пир хӗҫҫи» прибивает к опушке нити утки и регулирует ширину ткани.

Пир хатӗрӗсем, пир тӗртни ҫинчен // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Хӗҫҫи, кӗррисем, ӑсасем станӑн пир тӑвакан хатӗрӗсем пулса тӑраҫҫӗ.

Берда, ремизки, челноки — рабочие органы ткацкого станка.

Пир хатӗрӗсем, пир тӗртни ҫинчен // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Кайри тӑратнисенчен малалла икӗ кашта тӑсӑлса тӑрать, вӗсем ҫине урлӑ хунӑ каштаран шӑлтӑрмасем ҫакса янӑ; шӑлтӑрмасем ҫине икӗ кӗрӗ ҫакнӑ; вӗсен пӗрер ура пусси; кӗрӗсем умӗнче — пир хӗҫҫи; станӑн хыҫалти кашти ҫинче — вӑт пӑта, ун ҫине куммин куҫӗсене тӑхӑнтараҫҫӗ.

От задних брусков вперед протянуты две палки, на которых лежит поперечина для подвешивания блоков — «шӑлтӑрма», на блоках — пара ремизок — «кӗрӗ», к ним прикреплены подножки — «ура пусси», перед ремизками установлено бердо — «пир хӗҫҫи», на перекладину в конце станка вставлен небольшой брусок — «вӑта пӑта», на него надевают петли основы ткани.

Пир хатӗрӗсем, пир тӗртни ҫинчен // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Маччаран икӗ кантра аннӑ, вӗсен вӗҫӗсенче шӑлтӑрмасем, шӑлтӑрмасем ҫине пӗр мӑшӑр кӗрӗ ҫакнӑ; хыҫала урайне пир юпи ҫапса кӗртсе лартнӑ, сак ҫумне ҫирӗплетсе лартнӑ икӗ чавса лакӑмне пир хивсине кӗртсе вырттарнӑ: хивсе ҫине пирне чӗркенӗ; кӗррисене ура пуссисемпе ҫыхӑнтарнӑ; кӗрӗсем умӗнче — пир хӗҫҫи.

С потолка спускаются две веревки — «кантра», к ним прикрепляются блоки — «шӑлтӑрма»; на блоках — пара нитченок (ремизки) — «кӗрӗ»; сзади в пол вбит «пир юпи»; два толстых бруска с выемками для пришвы — «чавса», прикрепленные к скамье; пришва или товарный валик — «пир хивси», на нее натянут холст — «пир»; за ремизками в нитях основы виден ценовой прутик — «пир хӑййи»; к ремизкам прикреплялись две подножки — «ура пусси»; перед ремизками бердо — «пир хӗҫҫи».

Пир хатӗрӗсем, пир тӗртни ҫинчен // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Шӑп алӑк патӗнче капитан хӗҫҫине ҫӗклерӗ те, тухса тӑракан ҫынна тата тепӗр хут чи хӑрушшӑн касса пӑрахма хӑтланчӗ, паллах ӗнтӗ май килнӗ пулсан, вӑл леш ҫынна ҫурмаран касса тататчӗ пулӗ, анчах унӑн хӗҫҫи пирӗн «Адмирал Бенбоу» трактирӑн вывески ҫине ҫакланчӗ.

Возле самой двери капитан замахнулся кортиком и хотел нанести убегающему еще один, самый страшный, удар и несомненно разрубил бы ему голову пополам, но кортик зацепился за большую вывеску нашего «Адмирала Бенбоу».

II сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

«Тӑшманӑн хӗҫҫи йӑлтах мӑкалса ҫитнӗ, тӑнӗ-пуҫӗ шавпа алчӑранӑ»…

«Врагу оскудеша оружия в конец… и погибе память его с шумом…»

XI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Е ӗмӗр мухтавлӑ Олегӑн хӗҫҫи, Е хурлӑ ятпа ӑна витӗҫ?

И скоро ль, на радость соседей-врагов, Могильной засыплюсь землёю?

Пӗлӳҫӗ Олег ҫинчен хунӑ юрӑ // Митта Ваҫлейӗ. Александр Пушкин. Пӗлӳҫӗ Олег ҫинчен хывнӑ юрӑ. — Тӑван Атӑл, 1955, 1(55)№, 115–116 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней