Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хӗртен (тĕпĕ: хӗрт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӗсене курсан, Луиза кӗвӗҫнипе пӗтӗмпех чӗтресе тӑнӑ, хӑй чирлӗ ҫыншӑн чӑрманас, ӗҫе туртса илнӗ пек хӗртен кӗвӗҫнӗ.

Наблюдая их, Луиза вся дрожала от ревности, завидуя той, которая предвосхитила ее заботу о больном.

XXVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Халӗ, ак, клубран таврӑннӑ хыҫҫӑн — ӳкӗнӗҫ, тарӑху: улталарӗ вӗт-ха вӑл Динӑна, лартрӗ, пыратӑп тенӗ ҫӗртенех пымарӗ, мӑшкӑлларӗ, кулчӗ хӗртен.

Так почему после клуба домой пришла расстроенная, хмурая; посмеялся, выходит он, обманул Дину…

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Кунта халӗ каланӑ япаласем пирки мӗн шухӑшлатӑр эсир, панна Эвелина? — ыйтрӗ кӗҫӗн Ставрученко хӑйпе юнашар ларакан хӗртен.

— Что вы думаете обо всем, что здесь говорилось, панна Эвелина? — обратился к своей соседке молодой Ставрученко.

III // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

— Кушака хӗнеҫҫӗ, ҫураҫнӑ хӗртен тӑрӑхласа кулаҫҫӗ.

— Кошку бьют, невестке наметки дают.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Хӑйӗн вӑй-халӗ нумай хутшӑннине, кӑмӑл-туйӑмӗ питех те ҫӗкленсе кайнине туйнипе ӗмӗтленсе пурӑнакан ҫамрӑк хӗртен тӳрех опытлӑ та хӑйне хӑй шанакан хӗрарӑм пулса тӑчӗ тейӗн.

Она чувствовала такой прилив энергии, такой подъем душевных и физических сил, словно сразу превратилась из мечтательной, юной девушки в опытную и уверенную в себе женщину.

6. Иртен те ир пулаканни // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Хӗртен мӗншӗн мӑшкӑлласа култӑр? — терӗ вӑл сиввӗн.

— За что обсмеяли девушку? — нахмурившись, сказал он.

3. Вӗрен-кантра // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ӑна пӗр кӑмӑл анчах — ун ҫумне ачашшӑн сӗртӗнесси, е унран — ытарайми лайӑх, чипер, тӑван хӗртен — пӗрер сӑмах та пулсан илтес килни ҫавӑрса илчӗ.

Осталось только желание ласкового прикосновения, хотя бы слова от этой девушки, милой, такой прекрасной и родной.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Хӗртен вӑтанаҫҫӗ! — шутларӗ амӑшӗ.

«Барышни стесняются!» — решила она.

VI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Панталеоне старик те, алӑк янаххи ҫумне таянса, янаххипе ҫӑварне шалпар галстука пытарса тӑраканскер, вӑл та пӗлекен ҫын пек питӗ тимлӗн те сумлӑн итлерӗ, вӑл та, ӑна хӗр питне хӑнӑхса ҫитме вӑхӑт пулнӑ пулсан та, хӗрӗн ытарма ҫук пит-куҫӗпе киленсе, хӗртен тӗлӗнсе тӑчӗ.

Даже старик Панталеоне, который, прислонясь плечом к притолке двери и уткнув подбородок и рот в просторный галстух, слушал важно, с видом знатока, — даже тот любовался лицом прекрасной девушки и дивился ему — а, кажется, должен был он к нему привыкнуть!

VI // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Ҫитменнине, фронтри хӗртен тата!

Да еще фронтовой бабы!

1942-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Эсӗ мӗн, кунта ӗҫлесе пурӑнатӑн-и? — тесе ыйтрӗ вӑл ыйӑхлӑ хӗртен.

— Ты что, здесь служишь? — спросил он заспанную девушку.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Эсир ун патне килтӗр-и? — ыйтрӗ вӑл хӗртен.

А вы к нему, что ли? — обратился он к девушке.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ятне те, хӑш ялтан иккенне те ыйтса пӗлчӗ каччӑ хӗртен.

Помоги переводом

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Ҫавӑн пек «Кран-кра» тесе кӑшкӑрни ҫӑханӑн, ҫав упаленсе пыракан хӗртен, тен, ытларах та лекӗ-ха тенине пӗлтернӗ.

И это «дрон-тон» у ворона значило, что от этой ползающей девочки вороновой семье, может быть, еще больше достанется.

IX // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Ҫук, Мажаров тахҫан юратса пӑрахнӑ тӗлӗнмелле, ырӑ кӑмӑллӑ хӗртен нимӗн те юлман.

Нет, ничего не осталось от той удивительной, доверчивой девушки, которой он так увлекся когда-то.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эсӗ мӗн вӑтанатӑн тата, йӑмӑкӑм? — ыйтрӗ хӗрарӑм хӗртен, телейлӗн кулса ярса.

— А ты-то что ж, милая, застыдилась? — обращаясь к девушке, спросила женщина и счастливо рассмеялась.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Аллусене ывӑнтармарӗ-и-ха? — ыйтрӗ ҫамрӑк хӗрарӑм хӑйӗн пӗчӗк ачине тытса ларакан хӗртен.

— Не оттянул он вам рученьки-то? — спросила молодая женщина у девушки, нянчившей ее малыша.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Йӗрки апла пулсан пӗр-пӗр хӗртен хӑю ыйтас пулать.

Ежели полагается — тогда нужно попросить ленту у какой-нибудь девушки.

XXXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Витӗр йӗпеннӗ кӗпи ун хулпуҫҫийӗсем ҫумне, кӑкӑрӗ ҫумне ҫатах ҫыпҫӑнса ларнӑскер, хавас та савӑнӑҫлӑскер, вӑл халӗ Сергейшӗн тахҫан пӗрре ҫумӑртан пытанма чӑх фермине чупса кӗрсен алӑк умӗнче курнӑ Хуракуҫ хӗртен те ҫывӑхрах, хитререх пулнӑ…

Ее платье, пропитанное водой, липло к плечам, к груди, и вся она, облитая дождем, возбужденно-радостная, была для Сергея еще более милой и близкой Смуглянкой, чем в тот вечер, когда он, спасаясь от ливня, забежал на птичник и увидел ее на пороге…

XXXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергей хӗртен чӑпӑркка ыйтрӗ.

Сергей попросил у девушки кнут.

I сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней