Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хӑлхаран (тĕпĕ: хӑлха) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫилӗ, темӗнскер каланӑ пекех, Таньӑна хӑлхаран вӗрсе пычӗ.

А ветерок всё время дул Тане в ухо, словно что-то ей говорил.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

Фома ҫумӗнче Смолин тӑнӑ, вӑл хӑлхаран пӑшӑлтатнӑ:

А рядом с Фомой стоял Смолин и шептал ему в ухо:

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Саша, пуҫне унӑн хулпуҫҫийӗ ҫине хурса, хӑлхаран вӗри сӑмахсем каланӑ, Фома, вӗсене итлесе, хӗрелсе именсе ларнӑ, унӑн, хӗрарӑма ытамласа илсе, хисепсӗр, шутсӑр ывӑна пӗлмесӗр чуптӑвас килнӗ.

Саша, положив голову на плечо ему, тихо говорила прямо в ухо ему слова, от которых он краснел и смущался, они возбуждали в нем желание обнять эту женщину и целовать ее без счета и устали.

VIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл, хӗрӗн хулпуҫҫийӗ ҫине уртӑнса, хӑлхаран темӗскер пӑшӑлтатнӑ, лешӗ ӑна хирӗҫ, каҫӑхса кайсах, янӑравлӑн эхӗлтетнӗ.

Девушка, не умолкая, звонко хохотала над тем, что он, склонясь к плечу ее, шептал ей в ухо.

VIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Маякин хреснай ывӑлӗпе пӗрле ҫав ушкӑн патнелле утнӑ, ҫул май вӑл Фомана: — Именнӗ ан пул… Чӑн та, вӗсем чаплӑ: вӗсен хырӑмӗ ҫинче — пурҫӑн-пустав, анчах та хырӑмӗнче выҫӑ йӑслав… — тесе, хӑлхаран пӑшӑлтатнӑ.

Маякин с крестником направился к этой группе, нашептывая Фоме: — Не робей… Хотя у них на брюхе-то шелк, да в брюхе-то — щелк.

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫав вӑхӑтрах хреснашшӗ ӑна: — Асту-ха, епле вӗсем сан ҫумӑнта ачашланаҫҫӗ… ҫу пуррине сисеҫҫӗ ҫав кушаксем… — тесе, хӑлхаран пӑшӑлтатнӑ.

А крестный шептал в ухо ему: — Замечай, как они к тебе ластятся… чуют коты сало…

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Анчах упа ҫури унпа та Кнопкӑпа текех ҫапӑҫма пикенсен, Джек уласа ярса Зорькӑна чи ачаш вырӑнтан — хӑлхаран ҫатӑртаттарса ярса тытнӑ.

Но когда медвежонок решил расправиться с ним, как с Кнопкой, Джек зарычал и вцепился Зорьке в ухо — нашёл уязвимое место.

9. «Киле» // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Сасартӑк Петро мана хӑлхаран пӑшӑлтатса ҫапла каларӗ: «Тӗкӗр ҫине пӑх-ха».

Вдруг Петро шепнул мне на ухо: «Смотри в зеркало».

5. Фронта! // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Сергей ун патне сиксе пычӗ те, ним сӑлтавсӑрах ӑна хӑлхаран янлаттарса ячӗ.

А Сергей подскочил к нему и ни с того ни с сего ударил по уху.

9. Класра // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Хулпуҫҫисенчен тытаҫҫӗ, хӑлхаран темле саламлӑ сӑмахсем кӑшкӑраҫҫӗ.

Хватали за плечо, кричали в уши какие-то приветствия.

Карачири ӑсату каҫӗ // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Пуля янах шӑмминчен шӑтарса кӗнӗ те пӗтӗм ҫӑвар маччине ҫӗмӗрсе, чӗлхене суранласа, хӑлхаран аяларахран аркатса тухнӑ.

Пуля попала в лицо, задела язык, пробила челюсть и вышла ниже уха.

Веселый ятлӑ салари ҫапӑҫу // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Вӗсем мана хӑлхаран пӑшӑлтатса вӑрттӑн кӑна пӗлтерчӗҫ:

Шепчут на ухо:

Отрядсем пӗрлешеҫҫӗ // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

— Анне, пӗлесчӗ санӑн, анне! — хӗрӳллӗн пӑшӑлтатса калатчӗ вӑл мана хӑлхаран.

— Мама… если бы ты знала, мама! — горячо шептал он мне.

Нимӗҫсем // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Тепӗр чухне эпӗ хам та чӑтӑмлӑха ҫухататтӑм, пӑшӑрханнипе, уҫҫӑн та лӑпкӑн шухӑшлама та чарӑнаттӑм, — ҫавӑн пек чухне Олег ман пата пыратчӗ те, хулпуҫҫийӗмрен ыталаса, Фурманов Чапаева Александр Македонский ҫинчен каланӑ ҫав чаплӑ сӑмахах хӑлхаран шӑппӑн пӑшӑлтатса астутаратчӗ.

Случалось, и я не вынесу напряжения, разнервничаюсь, перестану на время мыслить ясно и спокойно — подойдёт тогда сын, обнимет меня за плечи и прошепчет на ухо всё ту же фразу об Александре Македонском, сказанную Фурмановым Чапаеву.

«Ан вӗҫсем эс, хура ҫӑхан» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Антон Россол Дзержинские хӑлхаран каланӑ:

Антон Робсол говорил на ухо Дзержинскому:

Уҫӑлса ҫӳреме тухсан // Василий Алагер. Герман, Ю. Феликс Дзержинский: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 66 с.

Мӗншӗн тесен, атте ман хӑлхаран ваткӑна кӑларчӗ те, ку — аэродром, терӗ.

Потому что папа мне из ушей вату вынул и сказал, что это аэродром.

Эпир Харькова вӗҫсе ҫитни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Атте мана хӑлхаран: — эпир ҫӳлте вӗҫнӗрен ҫавӑн пек курӑнать, — терӗ.

А папа мне в ухо закричал, что это потому, что мы высоко.

Эпир Харькова самолетпа вӗҫни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Эпӗ вара: — Хӑваламасть, эпӗ асаннене эсӗ хӑлхаран туртни ҫинчен калатӑп, — терӗм.

А я сказал: — Вовсе не выженит, а я бабушке скажу, что ты меня за ухо.

Маруся мана ҫиленни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Эпӗ ӑна чышкӑсемпе ҫапкаласшӑн пултӑм: мӗншӗн вӑл мана хӑлхаран туртать-ха?

А я её хотел кулаками бить: зачем она меня за ухо?

Маруся мана ҫиленни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Маруся ҫиленсе ҫитрӗ, тытрӗ те мана хӑлхаран пӑрса: — Э, эсӗ итлеместӗн-и? Итлеместӗн-и? — терӗ.

Маруся рассердилась и взяла и дёрнула меня за ухо. И сказала: — Ты не слухать! Ты не слухать!

Маруся мана ҫиленни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней