Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хуйхӑпа (тĕпĕ: хуйхӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫын ҫулпа ватӑлмасть, хуйхӑпа ватӑлать тесе ахаль каламан-тӑр ҫав Иливан, ыйхӑран тин вӑраннӑ ҫын пек, ик аллипе те тӑнлавӗсене тытса пӑхрӗ.

Помоги переводом

9. Шухӑшӑм, ман шухӑшӑм // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Ӑна, ҫак ҫулсенче хуйхӑпа пӗтсе кӑн-кӑвак ҫӳҫлӗ карчӑк пулнӑскерне, туссем Арск улӑхӗнче, тыткӑнран хӑтарнисен хушшинче шыраса тупрӗҫ те яла тухса кайиччен кремль те пулин курса юлас тесе хӑйсемпе пӗрле илсе килчӗҫ.

Помоги переводом

14. Ҫӳллӗ иккен Хусан хӳмисем // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Эпӗ, ҫак хыпара пӗлсен, пысӑк хуйхӑпа киле таврӑнтӑм.

Помоги переводом

Улӑхра // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Иртсе каять пирӗн ӗмӗр Хуйхӑпа шухӑш хушшинче.

Идут года, спешат года Меж горькой думой и нуждой.

Вӗчӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Пӗр чунӑн ҫеҫ хуйхӑпа Ҫав каҫ чӗри ҫурӑлать.

Помоги переводом

Ҫимӗк каҫӗ // Константин Иванов. Константин Иванов. Нарспи: поэма. — Чебоксары: Чувашское книжное издательство, 2000. — 165 с.

Сӑмах парам халь тепре Тӑшмансене ваклама, Юлташсемпе юнашар Вилме сӑмах паратӑп, Сыв пул ӗнтӗ, чун савни, Маяшӑн ан пӗт хуйхӑпа.

Помоги переводом

3 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Вӑл хӑйне хӑй ӳпкелесе пӑшӑлтатать, хуйхӑпа асапланать, тертленет, анчах унӑн ӗмӗт татӑлнилле хирӗҫлевне хура шухӑш уямасӑр аркатать те хӑйӗн ӗҫне тӑвать: Джессире йывӑр-сивлек ирӗн вак-тӗвеклӗхӗ чӗрӗлчӗ, шанманлӑха-сис-чӗве вӑйлатса ытларах та ытларах сехӗрлентерет.

Она шептала укоризну себе, убивалась и маялась, но черная мысль, пробившая ее отчаянное сопротивление, делала свое дело: в ней оживали подробности тяжелого утра и, становясь подозрительными, все больше пугали Джесси.

XVI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Тӗк вӗҫтересшӗнчӗ кӗнӗ-кӗмен, анчах йывӑр хуйхӑпа касӑлнине пӑхмасӑрах хӑйне лӑпкӑ та танлӑн тытма пӗлекен хӗрарӑма курсан, шухӑшне улӑштарчӗ, ятлаҫма ӗлкӗрӗпӗр-ха тесе чарчӗ хӑйне.

Помоги переводом

XIV // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Машина ӑшӗнче ҫурма тӗттӗм, ҫавна пулах-и, тен, унӑн чӳречи-куҫӗсем халӗ хуйхӑпа касӑлнӑ ҫын куҫне аса илтереҫҫӗ.

Помоги переводом

XII // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Вӑл хевтесӗр пӗчӗк алла тытрӗ те ӑна ҫепӗҫҫӗн чуп турӗ; ҫак куҫӑм чунне шӑнӑр туртса хутлатнине аркатрӗ, чӗрине хуйхӑпа тул-тарса лартрӗ.

Он взял маленькую, бессильную руку и нежно поцеловал ее; это движение разрушило столбняк души, наполнив ее горем.

VI. Тинг Блюма хӑваласа ҫитет // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Хуйхӑпа пурте ӗҫсе супрӗҫ, — сӑмсине шӑнкарса мӑкӑртатрӗ Фук, — виҫҫӗмӗш кун ӗҫеҫҫӗ, арчисене ӗҫсе ячӗҫ.

— Напились все с горя, — сморкаясь, произнес Фук, — третий день пьют, сундуки пропили.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Халӑх хуйхӑпа инкек тӳснӗшӗн вӑл ӗмӗтсӗр патшасене, патша таврашӗнчи пуҫлӑхсемпе выҫӑ куҫлӑ пуянсене, ӗҫ ҫыннисен аллипе тунӑ ырлӑхпа усӑ курса ним ӗҫлемесӗр паразитланса пурӑнаканскерсене, айӑпланӑ.

В народных горестях и несчастьях он обвиняет своекорыстных властителей, царедворцев и алчных богачей, которые ведут паразитическое существование, пожиная плоды, созданные руками трудящихся.

6 // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с. — 335–353 с.

Эпӗ ӑна пӗрремӗш, е урӑхла каласан, пуринчен те аслӑ министр хуйхӑпа савӑнӑҫа, юратупа курайманлӑха, хӗрхенӳпе хаярлӑха туйса илме пултарайман чӗрчун пулни ҫинчен каласа патӑм.

Я ответил ему, что первый, или главный, министр — существо, которому совершенно не знакомы чувства радости и печали, любви и ненависти, жалости и гнева.

Улттӑмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Анчах-тӗлӗнмелле! — ҫав сӑмахсем хыҫӗнче мана хуйхӑпа намӑс пур пек туйӑнатчӗ.

Но — странно! — за всем этим я слышал — мне чудилось — печаль и стыд.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Ҫынсен шыҫса кайнӑ пичӗсем этемле хуйхӑпа тулнине, куҫӗсенче кӳренӳпе хаярлӑх палӑрнине курсан, эпӗ праҫникри пек савӑнаттӑм та — «халӑх хушшинче ӗҫлетӗп», ӑна «ҫутта кӑларатӑп» тесе мӑнкӑмӑлланса шухӑшлаттӑм.

И, видя как опухшие лица освещаются человеческой печалью, а глаза вспыхивают обидой и гневом, — я чувствовал себя празднично и с гордостью думал, что «работаю в народе», «просвещаю» его.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Малтанхи кунсенчех эпӗ ҫакна куртӑм: вӗсен амӑшӗ — тӗксӗм сӑнлӑ тӑлӑх карчӑк, пасартан илсе килнӗ ҫимӗҫсене кухньӑри сӗтел ҫине сарса хуратчӗ те асаплӑ хуйхӑпа йывӑр шухӑша кайса тӑратчӗ; кунта вӑл темиҫе пӗчӗк татӑк начар какайран виҫӗ вӑйпитти йӗкӗт валли, ку шута хӑйне кӗртмесӗр, епле майпа ҫителӗклӗ лайӑх апат хатӗрлес-ши? тесе шухӑшлатчӗ.

В первые же дни я увидал, с какой трагической печалью маленькая серая вдова, придя с базара и разложив покупки на столе кухни, решала трудную задачу: как сделать из небольших кусочков плохого мяса достаточное количество хорошей пищи для трёх здоровых парней, не считая себя самоё?

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Тупӑк хыҫҫӑн пыракан икӗ хӗрарӑмран пӗри питӗ ватӑ та шуранкка; унӑн нимӗн те хускалман сӑн-пичӗ, хуйхӑпа ҫав тери улшӑннӑскер, салхуллӑ та танлӑ пек курӑнать.

Из двух баб, шедших за гробом, одна была очень стара и бледна; неподвижные ее черты, жестоко искаженные горестью, хранили выражение строгой, торжественной важности.

Илемлӗ Хӗҫри Касьян // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 92–112 с.

Алсиш пирки ан кулян — пирӗн хуйхӑпа вӗсем пуйсах каяймӗҫ-ха.

А о варежках не жалей, — не разживутся они на нашем горе.

XV сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Ҫавӑнтанпа Васян амӑшӗ те хуйхӑпа ӑсран тайӑлнӑ: вӑл ачи путса вилнӗ ҫӗре килсе выртать те, астӑватӑр пулӗ, леш Вася ялан юрлакан юрра юрласа хурланса йӗрет, турра ӳпкеленӗ пек хурланса юрлать…

Ведь вот с тех пор и Феклиста не в своем уме: придет да и ляжет на том месте, где он утоп; ляжет, братцы мои, да и затянет песенку, — помните, Вася-то все такую песенку певал, — вот ее-то она и затянет, а сама плачет, плачет, горько Богу жалится…

Бежин ҫаранӗ // Ярукка Сантри. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 71–91 с.

Хуйхӑпа!

— С горя!

Пӗр киллӗ Овсяников // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 39–58 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней