Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хресченӗн (тĕпĕ: хресчен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ал лаппи хресченӗн йышши мар, хӗрарӑмӑнни пекех ҫинҫескер, пӳрнисем вӑрӑм; чӑн та, вӑйӗ пур хӑйӗн, шатӑрах чӑмӑртать.

Помоги переводом

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Кӑнтӑр-хӗвеланӑҫ енчи пӗртен-пӗр чӳречерен кӳршӗ хресченӗн хуралтисем курӑнаҫҫӗ, унтах — темиҫе ҫамрӑк улмуҫҫи, Калюков виҫӗмҫул кӗркунне лартса хӑварнӑскерсем.

Помоги переводом

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Хресченӗн ҫӗрӗҫӗнчен пушаннӑ самантра алла пуртӑ-пӑчкӑ тытмаллах.

Помоги переводом

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Хресченӗн пӗтӗм нуши, ҫитӗннӗ ҫынна та курпунланса ҫӳреттерекенскер, хайхи пӗтӗмпех Ванькка ҫине тиенчӗ.

Помоги переводом

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫав хресченӗн совеҫӗ кӑшт та пулин пур тӑк, вӑл Эмиле Марианнелунда ҫитме пулӑшатчех ӗнтӗ.

Будь у этого крестьянина хоть капля совести, он помог бы Эмилю добраться до Марианнелунда.

Шӑматкун, декабрӗн 18-мӗшӗнче Эмиль пӗтӗм Ленниберга ялне тӗлӗнтерчӗ, ҫакӑншӑн унӑн мӗнпур ҫылӑхӗсене каҫарчӗҫ. Тӗрӗсрех каласан, вӗсем ҫинчен манса кайрӗҫ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Пӑхса тӑракансем тӳрех ӑна шеллеме пуҫларӗҫ, халӑх хушшинче пӗр-пӗччен юрласа тӑракан чухӑн ачана курсан пӗр хресченӗн вара куҫҫулӗ те юхса анчӗ.

Все присутствующие его пожалели, а крестьянин из Вена даже прослезился, глядя на бедного одинокого мальчика, который стоял в толпе и пел.

Вырсарникун, июлӗн саккӑрмӗшӗнче, Эмиль... // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Ҫав ирпелех Австри хресченӗн пӳртӗнче ларса Кутузов ӗсӗклесех макӑрнӑ.

В то же утро в избушке австрийского крестьянина рыдал старик Кутузов.

VI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ, Иван Яковлев. Брагин М.Г. Фельдмаршал Кутузов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 162 с.

Хамӑр тӑванӑн, хресченӗн уринчи аттине хывса илни килӗшмӗ.

С своего брата крестьянина сапоги снимать негоже.

Лагерьте // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Итлетӗп эпӗ сире, — терӗ малалла хӗрсе кайсах Аркадий Павлыч: — сирӗн ӗҫес те, кӑмака ҫинче выртас, сирӗншӗн вара лайӑх хресченӗн ответ тыт.

Знаю я вас, — с запальчивостью продолжал Аркадий Павлыч, — ваше дело пить да на печи лежать, а хороший мужик за вас отвечай.

Бурмистр // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 113–127 с.

Аркадий Павлыч, ҫывӑрса каяс умӗн, вырӑс хресченӗн пахалӑхӗсем ҫинчен кӑшт калаҫкаларӗ те, ҫавӑнтах вара Софрон управляющи пулнӑранпа Шепиловкӑри хресченсем пӗр пус та парӑма кӗме пӑрахрӗҫ, тесе асӑрхаттарчӗ…

Аркадий Павлыч, засылая, еще потолковал немного об отличных качествах русского мужика и тут же заметил мне, что со времени управления Софрона за Шипиловскими крестьянами не водится ни гроша недоимки…

Бурмистр // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 113–127 с.

Ҫак сӑмахсем хресченӗн чӗринех пырса тиврӗҫ, вара вӑл шӑпчӑка ирӗке кӑларса ячӗ.

Эти слова понравились крестьянину, и он выпустил соловья на волю.

Розӑпа шӑпчӑк ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Пӗр хресченӗн тӗлӗнмелле илемлӗ сад пахчи пулнӑ, тет.

Рассказывают, что у одного крестьянина был чудесный сад.

Розӑпа шӑпчӑк ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Ху Дянь-вэнь вӑтам хресченӗн япалисене туртса илни ӑна уйрӑмах тӗлӗнтерчӗ.

Особенно после того, как у середняка Ху Дянь-вэня ни с того ни с сего отобрали имущество.

XII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Опиум лампи умӗнче киленсе ларакан Хань Лао-лю хресченӗн ҫак чӑрсӑр ӗҫӗ ҫинчен илтсен, вӑл сиввӗн кулкаласа илнӗ те ҫапла ыйтнӑ:

Когда Хань Лао-лю, блаженствуя около своей опийной лампы, услышал об этой дерзости крестьянина, он холодно усмехнулся и спросил:

IX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Сире, кӳршӗсем, ҫакӑн пек япала каласа кӑтартам: хӑвӑрах пӗлетӗр, хӗлле вӗҫен кайӑк тытаймасан, хресченӗн мӗн апачӗ; декабрь уйӑхӗнче ҫапла, виҫӗ кунра та пӗр хир чӑххи те тытаймарӑм, виҫӗ кун хушши хуранта пӗр япала та пулмарӗ.

Расскажу вам, соседи, такой случай: как-то в декабре, а ведь зимой у бедняка только тогда еда, если он дичь поймает, не удалось мне изловить ни одного фазана и три дня в котле пусто было.

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Никамӑнне те нимӗн те вӑрламан та, ҫаратман та, яланах хамӑрӑн, хресченӗн тивӗҫне чыслӑ упраса пурӑннӑ.

Ни у кого ничего не украли, никого не ограбили и всегда свой крестьянский долг соблюдали.

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Лайӑх-и вӗсем, начар-и, манӑн, хресченӗн, ӑҫтан пӗлес…

Хорошие они или плохие, откуда мне, простому крестьянину, знать такое…

II // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Калас пулать, ман тӗсӗм-пуҫӑмпа сӑнарӑм Карпат сӑрчӗсем хушшинчен тухнӑ хыҫҫӑн питӗ нумай улшӑнчӗ: эпӗ хам сухала тахҫанах хырса пӑрахрӑм, генерал картусӗ вырӑнне гуцул хресченӗн шӗлепкине тӑхӑнса ятӑм.

Должен сказать, что внешний вид мой после выхода с Карпат сильно изменился: свою высокую барашковую папаху я сменил на гуцульскую шляпу, а бороду сбрил.

Тусем хушшинчен тухни // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Анчах унта фабрикӑсенче ӗҫлеҫҫӗ, хресченӗн вара ҫӗр ӗҫӗпе аппаланмалла.

Но там работают на фабриках, а крестьянину лучше заняться земледелием.

II // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Ҫӗрлехи шӑплӑхра ватӑ хресченӗн сасси шӑппӑн, хӑрушшӑн, анчах лӑпкӑн илтӗнет.

В ночной тишине и мраке голос старого крестьянка звучал глухо, страшно, но спокойно.

II // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней