Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

уҫҫӑнтарах (тĕпĕ: уҫҫӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Уҫҫӑнтарах пӗлтер шухӑшна, Павел Николаевич.

Помоги переводом

6 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

Вӑл вилсен те ҫав тери хитре: унӑн тин ҫеҫ темӗн пек вӑйне тата кирек мӗнле хӗрарӑма та ҫавӑрма пултаракан сӑнне палӑртса тӑракан харсӑр пит-куҫӗ хӑйӗн илемне ҫухатман-ха; унӑн вилнӗ ҫынна витмелли бархат пек туйӑнакан хура куҫхаршийӗсем шуралса кайнӑ пит ҫинчи йӗрсене уҫҫӑнтарах кӑтартса тӑраҫҫӗ.

Он был и мертвый прекрасен: мужественное лицо его, недавно исполненное силы и непобедимого для жен очарованья, все еще выражало чудную красоту; черные брови, как траурный бархат, оттеняли его побледневшие черты.

IX // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Вӗсен ҫилпе тата хӗвелпе кӑшт ҫеҫ пиҫӗхнӗ пичӗсем хитреленсе, шуралса кайрӗҫ темелле: тин ҫеҫ шӑтса тухнӑ мӑйӑхӗсем ӳт шуррине тата ҫамрӑклӑхӑн витӗрех курӑнса тӑракан сӑнне уҫҫӑнтарах палӑртса тӑраҫҫӗ; така тирӗнчен ҫӗленӗ ылттӑн тӑрӑллӑ хура ҫӗлӗк вӗсене ҫав тери килӗшет.

Их лица, еще мало загоревшие, казалось, похорошели и побелели; молодые черные усы теперь как-то ярче оттеняли белизну их и здоровый, мощный цвет юности; они были хороши под черными бараньими шапками с золотым верхом.

I // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Ҫав вырӑс пурӑнӑҫӗ урӑх ҫӗршывсенчи пурӑнӑҫпа пӗрешкел пулманни кашни ҫӗнӗ кӗнеке хыҫҫӑн ман умма тата уҫҫӑнтарах тухса тӑрать, лапра кӗтеслӗ, пит вуланӑ сарӑ страницӑсем тӗрӗсси пирки хытӑрах иккӗлентерсе, темшӗн тарӑхтарса пырать.

С каждой новой книгой эта несхожесть русской жизни с жизнью иных стран выступает предо мною всё яснее, возбуждая смутную досаду, усиливая подозрение в правдивости жёлтых, зачитанных страниц с грязными углами.

IX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Вӗсен ури сассисем хытӑрах та уҫҫӑнтарах илтӗнме пуҫланӑ.

Цоканье копыт стало звонче и отчетливей.

Иван Сусанин // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 20–36 с.

Ҫавӑнпа эпӗ стена ҫумне тачӑ пырса тӑтӑм та, уҫҫӑнтарах сасӑпа: — Лиденброк пичче? — тесе кӑшкӑрса ятӑм.

Я подошел вплотную к стене и произнес возможно отчетливее: — Дядя Лиденброк!

XXVIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Стена ҫумӗпе ик-виҫӗ утӑм шуса кайрӑм та, сасӑ тата уҫҫӑнтарах илтӗне пуҫларӗ.

Пройдя несколько шагов вдоль стены, я стал слышать яснее.

XXVIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Амӑшӗ ҫаксене пурне те ыттисенчен уҫҫӑнтарах курать, мӗншӗн тесен вӑл пурнӑҫӑн салхуллӑ сӑн-сӑпатне вӗсенчен лайӑхрах пӗлет, ҫавӑнпа та халь, шухӑшланипе, тарӑхнипе, пурнӑҫ сӑн-сӑпачӗ пӗрпекленнине курсан, вӑл хӗпӗртет те, хӑрать те.

Все это она видела яснее других, ибо лучше их знала унылое лицо жизни, и теперь, видя на нем морщины раздумья и раздражения, она и радовалась и пугалась.

XIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Амӑшӗ хӑй рабочисен пурнӑҫне ҫак ҫынсенчен лайӑхрах пӗлетӗп тесе шутлать, ӑна ҫак ҫынсем хӑйсене илнӗ задача ытла та пысӑк пулнине вӗсенчен уҫҫӑнтарах курать пек туять, ҫакӑ вара ӑна вӗсем ҫине хӗрхенерех, кӑшт кулянарах пӑхма май парать.

Мать чувствовала, что она знает жизнь рабочих лучше, чем эти люди, ей казалось, что она яснее их видит огромность взятой ими на себя задачи, и это позволяло ей относиться ко всем ним с снисходительным.

VII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Унӑн сӑмахӗ амӑшӗн чӗринче кӑткӑс туйӑм ҫуратрӗ — Софьйӑна темшӗн хӗрхенес килчӗ, анчах кӳренмелле мар, тусла хӗрхенес килчӗ, Софьйӑран урӑхла, уҫҫӑнтарах каланӑ сӑмахсем илтес килчӗ.

Речь ее будила в сердце матери сложное чувство — ей почему-то было жалко Софью необидной дружеской жалостью и хотелось слышать от нее другие слова, более простые.

IV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Юрланӑ чух хӑйӗн сасси пуринчен те уҫҫӑнтарах янӑранӑшӑн унӑнни пек куҫсем, ҫивӗтсем, хӗрлӗ питҫӑмартисем, унӑн пек авӑнчӑк та ҫинҫе куҫхаршисем никамӑн та пулманшӑн епле савӑнатчӗ!

Что ее голос в песне звучит чище и яснее всех голосов, что ни у кого нет таких глаз, таких кос, таких смуглых и румяных щек, таких крутых и тонких бровей.

IV // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Ҫавӑнпа та виҫӗ ҫырӑва пурне те пӗр ҫӗре пӗрлештермелле пулать, вӗсене мӗнле те пулсан пӗр чӗлхе ҫине куҫарсан, хамӑра мӗн кирли ҫинчен йӗркеллӗрех те уҫҫӑнтарах, ӗҫе тарӑнрах илсе калаҫма тытӑнма та юрать.

В таком случае, надо эти три документа соединить, перевести их на один язык, а затем постараться найти их наиболее правдоподобный, логичный и полный смысл.

Иккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫӗлӗкӗре хывӑр… уҫҫӑнтарах илтӗнӗ.

Да шапку-то снимите… слышней будет.

Тӑнкӑртатать // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 3–27 с.

Тупӑсемпе пени те уҫҫӑнтарах илтӗнет.

Грохот орудий раздавался сильней.

«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.

Ӑҫта уҫҫӑнтарах палӑраҫҫӗ ку енсем тӑнӑҫ вӑхӑтра?

Где эти качества всего ярче проявляются в мирное время?

IV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Беликов хӗрӗхрен тахҫанах иртнӗ, ку вара вӑтӑрта… — тесе хӑй шухӑшне уҫҫӑнтарах ӑнлантарса пачӗ директорша.

— Ему давно уже за сорок, а ей тридцать… — пояснила свою мысль директорша.

Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.

Страницы:
  • 1

Сайт:

 

Статистика

...подробней