Корпус чувашского языка

Эхер утрав ҫине ларса юлтӑмӑр пулсан, атьӑр-ха мӗнле пурӑнасси ҫинчен шухӑшлар.

А вот теперь давайте устраиваться, раз застряли на острове.

4 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпир часрах хамӑрӑн вӑрттӑн вырӑна, утрав чӑтлӑхне чупрӑмӑр.

Мы бегом направились в глубь островка к нашему тайнику.

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Кайӑк-кӗшӗксем хӗвелӗн малтанхи пайӑркисем ӳкме ӗлкӗрнӗ йывӑҫ тӗмӗсем ҫине вӗҫсе хӑпарчӗҫ, утрав ҫийӗн ҫаврӑна пуҫларӗҫ.

Птицы всполошились на верхушках деревьев, уже освещенных солнцем, и стали кружить над островком.

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫапла ӗнтӗ пирӗн яркӑч-гороскопсем аслӑ Водохранилище варринчи пӗчӗкҫӗ утрав ҫинче, юхӑннӑ нӳхрепре, пӗр ҫулталӑк хушши упраннӑ.

И вот целый год пролежали замурованными в заброшенном погребе на маленьком островке, среди просторного водохранилища, наши «загадалки».

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пӗр вырсарникун, ялти бакенщикран кимӗ илтӗмӗр те, утрав ҫине кайрӑмӑр.

В воскресенье мы отправились на остров, взяв лодку в деревне у одного бакенщика.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Тӗттӗм пулса ҫитнӗ ҫӗре пирӗн кимӗ, хӑва тӗмисене сирсе, шыв айӗнчи туратсем ҫийӗпе кӑштӑртатса, утрав ҫыранӗ хӗррине пырса тӑчӗ.

Было уже довольно темно, когда наша лодка, раздвигая кустарник, скрипя днищем о затопленные ветви, вылезла носом на берег острова.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Нихҫан асран кайми «Фламмарион» ҫӳревӗнче Александр Дмитриевич мана Водохранилищӗри пӗр утрав ҫине илсе тухнӑччӗ.

Когда мы вместе с ним совершали наше памятное путешествие, Александр Дмитриевич привел меня на своей яхте «Фламмарион» к одному из таких островков на водохранилище.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫавӑнта ӗнтӗ, утрав ҫинчи пӗр пӗчӗк шахта-нӳхрепре, пирӗн тирпейлӗн пытарнӑ «гороскопсем» упранаҫҫӗ.

Но мы знали и помнили, что там, на островке, хранятся надежно упрятанные в маленькой шахте-погребе наши «загадалки».

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Паллӑ мар пӗчӗк ҫеҫ утрав ҫинче мӗскер пуррине, хамӑрсӑр пуҫне, никам та пӗлмест.

Никто, кроме нас, не знал, что скрывалось на маленьком, никому не известном островке.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Чӑнах та, утрав ҫине каяс пирки эпир нимӗн те шарламарӑмӑр.

Правда, пришлось скрыть от них, что мы отправимся на островок.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпир хамӑрӑн улах утрав патнелле ишетпӗр.

Мы плыли на наш заповедный островок.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Саня В. профессорпа та курнӑҫнӑ, вӑл хайхи «Св. Мария» куҫса пынӑ май утрав тупаканни, В. Саньӑпа питӗ ыррӑн калаҫнӑ, Саня ҫак илемлӗ те пысӑк Ленинградра, ҫак хулара летчиксен шкулӗнче вӗреннӗрен вара юратса тӑрать — Заполярьери шӑплӑх хыҫҫӑн — Ленинград!

Он виделся с профессором В., тем самым, который открыл остров на основании дрейфа «Св. Марии», и В. отнёсся к нему превосходно, Саня был в Ленинграде, прекрасном огромном городе, который он любил ещё со времени лётной школы, — в Ленинграде после тишины Заполярья!

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пуринчен ытла Володьӑна манӑн: «Тен, шхуна хӑйӗн вилсе пӗтнӗ командипе пӗрле пӗр-пӗр ҫынсӑр-мӗнсӗр утрав патӗнче, пӑрсен хушшинче тӑрать пуль-ха», текен шухӑшӑм тӗлӗнтерчӗ.

Но особенно поразило его моё предположение, что, может быть, шхуна ещё стоит с мёртвой командой во льдах у какого-нибудь безлюдного острова.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тен, ҫурҫӗрти пӗр-пӗр ҫынсӑр-мӗнсӗр утрав ҫинче «Св. Мария» ҫыннисем пурӑнаҫҫӗ пулӗ?

Или ещё живут где-нибудь на безлюдном полярном острове люди со «Св. Марии».

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пирӗн умра, ONO ҫинче, ҫывӑхрах, пӗр вӗҫӗмсӗр купаланнӑ пӑрсен хыҫӗнче, чуллӑ утрав курӑнать.

Впереди, на ONO, кажется, совсем недалеко, виден за сплошным льдом скалистый остров.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Паян Соткинпа Корольков, утрав вӗҫне кайса, тӗлӗнмелле япала тупрӗҫ.

Сегодня Соткин и Корольков, уйдя на оконечность острова, сделали замечательную находку.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫапла ӗнтӗ, эпир утрав ҫинче ларатпӑр, икӗ ҫул хушши тертлентернӗ пӑр мар ӗнтӗ халӗ пирӗн ура айӗнче — ҫӗрпе мӑк.

Итак, мы сидим на острове, под нами не лёд, с которого мы не сходили два года, а земля и мох.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫапах та утрав пирки нимӗн те тӗлли-палли те ҫук-ха.

Между тем не видно и намёка на острова.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Самолёта пӑр ҫинчен хӑпартсанах, Дегтяренко ӑсатма пухӑннӑ ҫынсем ҫийӗпе вӗҫсе иртрӗ, вара питӗ асӑрханса, самолёт йӗлтӗрӗсемпе пӑра перӗнес пекех аялтан вӗҫсе, ҫӳлӗ ҫыран хӳттипе кӳлӗ тӑрӑх кайрӗ те вӑрманлӑ утрав хыҫӗнче курӑнми пулчӗ.

Оторвав самолет от ледяного наста, Дегтяренко прошел над головами провожавших и осторожно, почти касаясь лыжами льда, полетел вдоль озера под прикрытием высокого обрывистого берега и скрылся за лесистым островом.

18 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Шут тытрӑмӑр эпир ҫавӑн чухне вӗсене Типӗ утрав ҫине хӑваласа каҫарма.

И надумали мы их в Сухой остров перегнать — там трава большая в кустах и не жарко.

Пахчапа мунча хуҫи // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 52–58 стр.