Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

урипе (тĕпĕ: ура) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Старик хирӗҫ нимӗн те чӗнмерӗ, кӗҫех урипе ҫӗртен тапса килнелле вирхӗнчӗ.

Старик ничего не ответил и, топнув ногой, побежал к дому.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 161–173 с.

Каҫарма юракан хӑрав тапӑнӑвне чарса хурас йӳтӗмпе хӗрӳлленнӗскер — вӑл каялла чакрӗ, малалла ӑнтӑлса ыткӑнчӗ те — урипе ӑнӑҫлӑн тапса хӑйӗн миххи патне вӗҫсе каҫрӗ, унта кӑкӑрӗпе шаплатса ӳкрӗ.

Действуя сгоряча, чтобы предупредить приступ простительной трусости, он отошел, разбежался и, удачно поддав ногой, перелетел к своему мешку, брякнувшись плашмя грудью.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 141–146 с.

Кист эрлӗкленсе урипе тапрӗ, ӗнсине тӳсӗмсӗррӗн кӑтӑртаттарчӗ.

что Кист с досадой топнул и почесал затылок.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 141–146 с.

Вӑл явӑнчӗ-ҫаврӑнчӗ, урипе тапа-тапа унталла-кунталла пӑхкаларӗ, аллисемпе сулкалашрӗ; ӑнсӑртран Вита тӗксе ӳкерчӗ; тӑнне ҫухатнӑ юлташне пӑхмасӑрах пин ҫулхи баобаб патнелле ыткӑнчӗ, эпир шӑрпӑк пӗрчине ҫӗкленӗн — йывӑҫа ҫӗртен ҫӑп-ҫӑмӑллӑн туртса кӑларчӗ те унпа Виверӑна хаплаттарчӗ.

Он кружился, топал и размахивал руками, оглядываясь; затем, сбив с ног Витта, лишившегося от толчка чувств, кинулся к тысячелетнему баобабу, взял его из земли так же легко, как мы берем спичку, и хлопнул им по Вивере.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 119–131 с.

Вӑл Грифа ҫамкинчен ҫаврака-хӗрлӗскерпе хаплаттарчӗ, ҫавна пула хӗрлӗскер пӗкӗ пек ҫаврӑнса кайрӗ; урипе тапа-тапа вӑл каллех янӑрама пикенчӗ:

Оно хлопнуло его круглым-красным по лбу, отчего красное лопнуло, как выстрелило; затопав, оно залилось снова:

V. «Эпир ку». Арӑсланпа шакалсем. Арӑслансем мӗнрен хӑраҫҫӗ. Вӗҫӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 66–73 с.

Вӑл пӗр ҫаратуҫа урипе ҫапса ӳкерчӗ, лешӗ самантрах вилсе выртрӗ.

Он сшиб лапами одного грабителя, упавшего замертво.

V. «Эпир ку». Арӑсланпа шакалсем. Арӑслансем мӗнрен хӑраҫҫӗ. Вӗҫӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 66–73 с.

Арӑслан хушӑка урипе тӗксе пӑхрӗ: алӑк чӗриклетрӗ те сарлакарах (шалалла) уҫӑлчӗ.

Лев тронул щель лапой: дверь хлопнулась и открылась шире (вовнутрь).

III. Ҫӗнӗ «таркӑн» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 66–73 с.

Чӳречерен урипе тӗлме тӗл пӑхса Лорх сакӑлта ҫинчи чулсен хушшинче шурӑ чечек тӗмне асӑрхарӗ.

Смотря за окно в направлении ног, Лорх видел на обрыве среди камней куст белых цветов.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 58–65 с.

Чанҫӑ виҫӗ аршӑн тӑршшӗ юман хӑмаран урипе тӗревленнӗ те — чана ҫав тери йывӑр чӗлхепе ҫапать те ҫапать.

Звонарь, упираясь ногами в дубовую трехаршинную доску, лупил по колоколу тяжеленнейшим языком.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 15–21 с.

Тӳрех! — хӑрӑлтатса кӑшкӑрчӗ те Тильс урипе тӑрӑслаттарчӗ.

Сразу! — хрипло крикнул Тильс и тронул ножкой.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 405–414 с.

— Сирӗн хӗрӳлӗхӗр… — терӗ Энниок хӑрах урипе ташласа, — сирӗн хӗрӳлӗхӗр тӑмсай вӗренекен пуҫӗ ҫинче пурӑ татки ванса тӗпреннӗ пек арканӗ.

— Ваш порыв, — сказал Энниок, танцуя одной ногой, — ваш порыв разобьется, как ломается кусок мела о голову тупого ученика.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Энниок пӗр урипе трап ҫине тӑчӗ.

Энниок занес ногу за трап.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

— Ытла та асӑрханусӑр эпӗ, — терӗ Энниок кий таткисене урипе тапса ывӑтса.

— Как я неосторожен, — сказал Энниок, отбрасывая ногой обломки.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Ҫын утнӑ сасӑпа калаҫӑва урӑх илтменрен Пьер тарӑхмаллипех тарӑхрӗ, алӑка мӗн пур вӑйран урипе те, чӑмӑрӗпе те тапни-ҫапнипе унӑн пӗтӗм кӗлетки чӗтресе йынӑшать.

Пьер в полном бешенстве, не слыша больше звуков шагов и голоса, стал бить в дверь ногами и кулаками с такой силой, что все его тело стонало от сотрясения.

Пьерпа Суринэ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 276–284 с.

— Мана мӗн ӗҫ, — терӗ вӑл киммине урипе суллантарса.

— Мне какое дело, — заявил он, раскачивая ногами лодку.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Пӗшкӗнсе, — чутах шыва чикеленетчӗ, — Фуль тилӗре-тилӗре урипе ҫӗре тапкалать, канӑҫсӑрлантарнӑ пӗвен суккӑр вӗтӗ хумӗсенче мӗн те пулин асӑрхама хӑтланать.

Нагнувшись, едва не падая в воду сам, Фуль гневно гопал ногами, пытаясь рассмотреть что-либо в слепой ряби потревоженного пруда.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 181–185 с.

Миша пӗренине урипе тӗксе ярать, пӗрене хуллен кӑна сулӑнать те упана пуҫран тивертет.

Миша оттолкнул бревно лапой; бревно легонько откачнулось назад — и стук медведя по башке.

Упапа пӗрене // Василий Хударсем. Ушинский К. Д. Тӑватӑ ӗмӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 28 с. — 24–25 с.

Вӑл урипе ҫемҫен тапкаларӗ, унтан хыттӑн ӳсӗрчӗ.

Он слегка топнул, затем кашлянул.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Ку яланах ҫапла, — вӗҫлерӗ те вӑл тарӑхнӑран урипе ҫӗртен тӑрӑслаттарчӗ, — пуҫа тискер фантази йӑраланса кӗрсен; шуйттан хӑй палӑртнӑ меслетпе ӗҫсе кӳп те ӑна: ҫи витти айӗнче, сӗтел хушшинче, — чӑн-чӑн моряк пек!

И это всегда так, — закончил он, с яростью топнув ногой, — когда в голову лезут дикие фантазии, вместо того, чтобы напиваться по способу, назначенному самим чертом: сидя за столом под крышей, как подобает честному моряку!

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Ҫыртса лартнипе шӑлӗсем япӑх флюгертан кая мар шатӑр-р шатӑртатрӗҫ, урипе ҫиллессӗн тапрӗ те ҫӗре чавса лартнӑ пичкерен ҫирӗпрех — пӗр вырӑнта — саркаланса тӑрать.

Стиснув зубы так, что они взвизгнули не хуже плохого флюгера, и топнув ногой, он утвердился на месте крепче принайтовленной бочки.

«Тӑватӑ ҫил» штурманӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 117–123 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней