Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

улпутсем (тĕпĕ: улпут) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӳлӗм тӑрӑх юланутпа улпутсем, улпут арӑмӗсем ҫӳреҫҫӗ; ҫавӑнтах пирӗн пек пӗчӗк ачасем те ҫӳреҫҫӗ.

И по этой комнате ездили верхом господа и барыни и такие же мальчики, как мы.

Эпӗ юланутпа ҫӳреме вӗренни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Улпутсем ҫиеҫҫӗ ҫав ҫакӑн пек чыслӑ апат.

Так что не только господа кушают такое блюдо.

V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Улпутсем вӗсем, патька, ӑсанран татӑк тӑмаҫҫӗ пуль ҫав, хырӑмӗсене урлӑ ярса ҫӳреҫҫӗ пуль-ха.

Господам, им что, едят всего от пуза, не жмутся.

V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫакӑн пеккине улпутсем ҫиеҫҫӗ тет.

Ее небось только господа кушают.

V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Вӑййи вӑл шуйттансен мар та-ха, ӑна улпутсем кӑна выляҫҫӗ.

— Э, нет, брат, эта игра не чертова, а царская, в нее ведь только господа играют.

II. Ял мыскарисем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сайра хутра Курьеркӑра — пан улпутсем авалтанах юратакан хаҫатра — пичетленекен реляцисенче чӑрсӑр гаридальдиецсен ячӗсемпе пӗрле унӑн ятне те асӑнкаланӑ.

По временам в Курьерке, исстари любимой газете панов помещиков, упоминалось в реляциях его имя в числе отчаянных гарибальдийских сподвижников.

III // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Пан улпутсем сехӗрленсе каласа панӑ тӑрӑх, Гарибальди шуйттанпа туслашнӑ пулать те папӑна та ним вырӑнне хуман-мӗн.

Гарибальди, как с ужасом передавали паны помещики, побратался с чертом и в грош не ставит самого папу.

III // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

— Ку ӗҫре улпутсем ҫук, пурте — юлташсем…

— В этом деле нет господ, все — товарищи…

XX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Улпутсем ӑна — христос хӗрес ҫинче йынӑшнине пӑхса киленеҫҫӗ, эпир акӑ ҫынтан вӗренетпӗр, сире те кӑштах вӗрентес, тетпӗр…

— Это господа Христом любуются, как он на кресте стонал, а мы от человека учимся и хотим, чтобы вы поучились немного…

VI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Анчах вӑхӑт ҫитсен, халӑх уҫӗ куҫне, Вӑл ҫӗкленӗ пӗр харӑс та хыттӑн, Мӗнпур пек улпутсем, харампырсем ҫине Вӑл тӑван чукмарне ҫирӗп йӑтӗ.

Но настанет пора, и проснется народ, Разогнет он могучую спину, И на бар и бояр и на прочих господ Он поднимет родную дубину.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Асламӑшӗ чи лайӑх кофтине тӑхӑннӑ, симӗс арчинчен кашемир тутӑрне туртса кӑларнӑ: улпутсем патне каять-ҫке, чипертерех тумланмалла.

Надела бабушка самую лучшую кофту, вытащила из зеленого сундука кашемировый платок: как-никак к господам идет — надо поприличнее одеться.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Ҫав табак пыраккине ӑна, менельник чухне, улпутсем парнеленӗ.

Эту табакерку подарили ей господа на именины.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Антушевскисем патӗнчен урӑх улпутсем патне куҫнӑ, ватӑлсан вара, Перевозчиков патне пырса вырнаҫнӑ.

От Антушевского перешла к другим господам служить, а когда совсем старой стала, поступила к Перевозчикову.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Ӗлӗк ҫакнашкал йӗрке пулнӑ: кам улпутсем патне ӗҫе кӗрет, унӑнне ҫийӗнчех паспортне туртса илнӗ.

Был раньше такой порядок: как наймется кто к господам в услужение, у него сейчас же паспорт отбирают.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Улпутсем нянькӑна хӑйсем майлӑ ҫавӑрма тытӑннӑ:

Стали господа няньку уговаривать:

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Улпутсем аҫупа аннӳне ҫуртран хӑваласа кӑларӗҫ, хӑна суйса элекленӗшӗн тӗрмене хупса лартӗҫ.

Господа выгонят твоих родителей на улицу, а тебя посадят в тюрьму за клевету.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Анчах улпутсем пӗррехинче Францискӑна тӗсерӗҫ.

Да вот как-то заприметили господа Франциску.

Иккӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

— Мужике ҫӗр ӑҫтан пуҫланса кайни интереслӗ мар, унӑн ҫав ҫӗр алсем тӑрӑх епле саланса кайнине, ҫӗре халӑх ури айӗнченех улпутсем мӗнле майпа туртса илнине пӗлмелле.

— Мужику не то интересно, откуда земля явилась, а как она по рукам разошлась, — как землю из-под ног у народа господа выдернули?

XXV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Ҫавӑн пек улпутсем те пур тата, — калама тытӑнчӗ амӑшӗ, палланӑ сӑнсене аса илсе, — вӗсем халӑхшӑн пӗтеҫҫӗ, ӗмӗр тӑршшӗпех тӗрмесенче асапланаҫҫӗ…

— Есть господа, — заговорила мать, вспомнив знакомые лица, — которые убивают себя за народ, всю жизнь в тюрьмах мучаются…

XXV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Пин ҫул хушши вӗсем пӗрмаях йӗркеллӗ улпутсем пулса пурӑннӑ, мужикӗн тирне сунӗ, унтан сасартӑк — вӑраннӑ та, мужик куҫне шӑлса уҫма тытӑннӑ.

Тысячу пет люди аккуратно господами были, с мужика шкуру драли, а вдруг — проснулись и давай мужику глаза протирать.

XXV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней