Корпус чувашского языка

«Ара, ана ҫинче ыйхуна тӑрантартӑн та…»

— А на загоне уж, поди, выспался.

Купӑс калакан // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

— Ну, питех те вӑйлӑ тӑрантартӑн эсӗ мана хӑвӑн шӑккалатупа! — кӑшкӑрса ячӗ Гленау; вӑл чӳрече каррисене уҫрӗ, унтан Спринга сарлака хул пуҫҫинчен ҫатлаттарчӗ.

— Ну, здорово же ты меня кормил своим шоколадом! — вскричал Гленау, открывая ставни и хлопая затем Спринга по широким плечам.

Гленац няньки // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 387–391 с.

Мӑй таранах тӑрантартӑн.

Накормила до сыта.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Тӗрӗс мар тӑрантартӑн, шыва тӗрӗс мар тата кирлӗ вӑхӑтра кӗртмерӗн — ача чирлесе те ӳкрӗ.

А не так накормили, не так искупали, не вовремя, и заболел ребенок.

XVI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

6. Эсӗ вӗсене пысӑк виҫепех куҫҫулӗ ҫӑкӑрӗпе тӑрантартӑн, вӗсене пысӑк виҫепех куҫҫулӗ ӗҫтертӗн, 7. пире кӳршӗ халӑхсен мӑшкӑлӗ турӑн, тӑшманӑмӑрсем пирӗнтен кулаҫҫӗ.

6. Ты напитал их хлебом слезным, и напоил их слезами в большой мере, 7. положил нас в пререкание соседям нашим, и враги наши издеваются над нами.

Пс 79 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.