Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тӑнлама (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Алӑк патнелле траппа анакан негр хӑвӑрт сывланине тата чарӑннине илтсе вӗсем тӑнлама пуҫларӗҫ.

Услышав быстрое дыхание негра, спустившегося по трапу к двери и остановившегося, стали прислушиваться.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 293–299 с.

Коля Руднев, куҫ хупаххисене уснӑ, ҫӑварне кӑшт уҫнӑ, — мӗн каланисене вӑйпах тӑнлама тӑрӑшать, — унӑн ҫамрӑк пичӗ ывӑннипе тӗссӗрленсе кайнӑ.

Коля Руднев, опустив веки, приоткрыв рот, с усилием вслушивался, — юношеское лицо его было подернуто пеплом усталости.

4 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Эпӗ ыйтнине ӑнлантарса парас вырӑнне вӑл мана хӑй каланине тимлӗ итлесе тӑнлама ыйтрӗ, мӗншӗн тесен — ку ӗҫ санӑн пурнӑҫупа ырӑ ятна тивет, терӗ.

Его превосходительство попросил меня запастись терпением и внимательно выслушать все, что он имеет мне сообщить. Дело, по его словам, касалось моей чести и жизни.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Тарас ҫинчен шухӑша кайса шайлаштарса лараканскер, тата хӑй ҫине халиччен те никам пӑхса илменшӗн пӑртакҫах кӳреннӗскер, Фома пӗрер минутлӑха Маякинсен калаҫӑвне тӑнлама пӑрахнӑ, унтан ҫав вӑхӑтрах вӑл такам сасартӑк хултан ярса илнине сиснӗ.

Погруженный в свои соображения о Тарасе, немного обиженный тем, что никто не обращает на него внимания и еще ни разу не взглянул на него, — Фома перестал на минуту следить за разговором Маякиных и вдруг почувствовал, что его схватили за плечо.

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— «Тирпейлӗ», — асӑрханӑ вӑл Смолин пирки, унтан, сӗтелпе буфет хушшинче каллӗ-маллӗ ҫӳренӗ май, унӑн калаҫӑвне тимлӗн тӑнлама пуҫланӑ.

«Вежлив!» — отметила она и, расхаживая по комнате от стола к буфету, стала внимательно вслушиваться в речь Смолина.

XI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фома, тепӗр калаҫӑва илтсе, юлташӗн сӑмахӗсене тӑнлама пӑрахнӑ.

Фома перестал вслушиваться в речь товарища, отвлеченный другим разговором.

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Лайӑхрах ҫеҫ итлеме пӗлмелле ӑна, авантарах ҫеҫ тӑнлама хӑнӑхмалла.

Помоги переводом

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Эпӗ мӗн пулнӑ-ши тесе пит тӑнлама тӑрӑшаттӑм.

Я очень старался понять — что случилось?

IX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Эпӗ тимлӗнрех тӑнлама пуҫларӑм, умӗнхине пӗлменнипе пайтахӑшне ӑнланмасӑр, ыйту патӑм.

Я стал вслушиваться и, не понимая многого, потому что не знал предыдущего, сделал вопрос.

ХLIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Эх, мӗн тери ырӑ та ҫепӗҫ иккен савнӑ ҫыннун ӑшшипе ӑшӑнма, хӑвӑн телейпе ирӗлекен чӗрӳне тӑнлама.

Помоги переводом

5 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Калама ҫук ырӑ кайӑксем шӑхӑрнипе чӗвӗлтетнине, ула-такка хыпӑнса такканине, куккук каҫса кайса авӑтнине, ҫулҫӑсем хушшинче ҫил кӑштӑртатнине тӑнлама, каҫ ӗнтрӗкӗ епле килнине сӑнама.

Птичьему свисту и трелям. Озорному кукованию кукушки. Шелесту ветра в ветвях.

Симӗс лампа // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Владимир Ильич малтанах ӑнланмасть-ха, унтан тӗлӗннипе тӑнлама пикенет.

Владимир Ильич не сразу понял, удивлённо прислушиваясь.

Пирӗн ӗҫе путлантараймӗҫ // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Христина та, ку калаҫӑва хӑй пуҫарнӑскер, ҫавӑнпа ун еккине ҫине тӑрса тимлекенскер, пуҫне лӑс ҫӗклерӗ те чарӑнсах каҫхи тӳпене тӑнлама тытӑнчӗ.

Христина, начавшая этот разговор, и упорно прислушивающаяся к нему, тоже подняла голову и, остановившись, стала прислушиваться к ночному небу.

4 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Вӑл тӑнлама тытӑнчӗ.

Она прислушалась.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Унтан сасартӑк хӑлхисене тӑратса тӑнлама пикенчӗҫ, нӑрхлатса илчӗҫ те манран сулахаялла ҫул тытрӗҫ.

Вдруг животные насторожились, издали короткий рев и пошли прокладывать дорогу влево от меня.

Хӗлле хир сыснисене тытма кайни // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 88–91 с.

Эпир пурте тӑнлама пикентӗмӗр, чӑнах та, ҫӗр айӗнче шыв шӑнкӑртатса юхни илтӗнет.

Мы стали прислушиваться и действительно услыхали, что где-то неглубоко под землей тоненькой струйкой льется вода.

Вуту юханшывӗ хӗрринче выҫӑпа аптрани // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 45–57 с.

Ӑмӑрткайӑк вӑштах пуҫне ҫӗклерӗ, тӑнлама пикенчӗ.

Орлан насторожился.

Ӑмӑрткайӑксен сывлӑшри ҫӑпӑҫӑвӗ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 41–44 с.

Халь вӑл таврари ҫутҫанталӑк шӑв-шавне тата тимлӗреххӗн тӑнлама пуҫларӗ, хӑйӗн тӗтреллӗ туйӑмӗсене паллӑ кӗвӗсемпе ҫыхӑнтарса, хутран-ситрен ирӗклӗ импровизацисемпе пӗтӗҫтерет, кунта вара, хӑлхашӑн ҫывӑх халӑх кӗвви ӑҫта вӗҫленсе ӑҫта хӑйӗн творчестви пуҫланнине уйӑрса илме те ҫук.

Он еще внимательнее ловил голоса окружающей природы и, сливая смутные ощущения с привычными родными мотивами, по временам умел обобщить их свободной импровизацией, в которой трудно было отличить, где кончается народный, привычный уху мотив и где начинается личное творчество.

II // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Ҫук, вӑл кӳршӗри пӳлӗмрен кӑшт кӑна илтӗнекен сассене тӑнлама тӑрӑшмарӗ.

Нет, она не пыталась расслышать звуки, заглушено доносившиеся из соседней комнаты.

IV // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Финлесон тӑнлама пикенчӗ.

Финлесон прислушался.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней