Поиск

Шырав ĕçĕ:

тӑманана (тĕпĕ: тӑмана) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ашшӗ вӑрҫрӗ ӑна ун чух тӑманана пенӗшӗн.
Помоги переводом

9. Шухӑшӑм, ман шухӑшӑм // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Астӑвать-ха, уҫланкӑран чӗрӗп илсе кайнӑччӗ киле, ав ҫав ват юман тӑрринчен пысӑк та ҫаврака куҫлӑ, пӑхма хӑрушӑ тӑманана персе антарнӑччӗ.
Помоги переводом

«Тӑманана ӑна шуйттан кайӑкӗ теҫҫӗ, ҫавӑнпа вӑл кӑшкӑрни ырӑ мар пуласса пӗлтерет», — тет.
Помоги переводом

Ҫав кирлӗ вӑл юлхава // Герасим Харлампьев. Харлампьев, Г. Д. Утарта: пӗчӗк калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1964. — 84 с. — 64–67 с.

— Нимӗнле кушак та ун пек ӑста тытаймасть шӑшие, — мухтарӗ ҫак тӑманана Палюк мучи.
Помоги переводом

Твикка // Герасим Харлампьев. Харлампьев, Г. Д. Утарта: пӗчӗк калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1964. — 84 с. — 61–64 с.

«Паллах, сунарҫӑ. Кунта кӗрет пулмалла. Тӑманана персе вӗлерчӗ пулсан, Палюк мучие каласа паратӑп. Унашкал сунарҫӑсене Палюк мучи те юратмасть», — халь пушшех тарӑхса выртатӑп.
Помоги переводом

Сивве чӑтайман улӑп // Герасим Харлампьев. Харлампьев, Г. Д. Утарта: пӗчӗк калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1964. — 84 с. — 53–56 с.

Тахӑш сунарҫӑ тӑманана печӗ-ши?
Помоги переводом

— Мана, чӑннипех те, шутсӑр ӑнмасть, — сасӑпах сӳтсе яврӗ ҫапкаланчӑк, — кур-ха: тырӑ миххи е сысна тушки вырӑнне куҫ умне лекнӗ пӗрремӗш карма ҫӑвара, тӑманана сӗтӗрсе пыратӑп, хам вара ӑна пӗтӗм кӑмӑлтан икӗ урасӑр та юлма сунатӑп.
Решительно мне не везет, — рассуждал он вслух, — тащить вместо мешка хлеба или свинины первого попавшегося ротозея, которому я от души желаю лишиться обеих ног.

Мӗн пулнӑ пулнах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 109–113 с.

Ача чухне астӑватӑп… пӗрре ҫапла васанра тӑманана шуйхатрӑм…
Мальчишкой, помню… гонял я сову в овраге…

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Тип ҫырмара пӗр тӑманана шуйхатрӑмӑр, — каласа кӑтартнӑ ача.
— А в овраге спугнули мы сову, — рассказывал мальчик.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Буратинона кровать ҫине хурса Артемон вӑрман чӑтлӑхне вӗҫтерчӗ, вӑл унтан паллӑ та чаплӑ тухтӑра — Тӑманана, фельдшерица — Шапана, тата типӗ турат евӗрлӗ Шӑрчӑка, питех те паллӑ халӑх юмӑҫне илсе килчӗ.
Положив Буратино на кровать, собачьим галопом помчался в лесные заросли и тотчас привёл оттуда знаменитого доктора Сову, фельдшерицу Жабу и народного знахаря Богомола, похожего на сухой сучок.

Сенкер ҫӳҫлӗ хӗрача Буратинона вилӗмрен ҫӑлса хӑварать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Тавыль пӗр хушӑ тӑмана ҫине пӑхса ларчӗ, унтан ерипен нӳрлӗ те нӑтӑртатакан юра ывӑҫласа илчӗ те, хытӑ та йывӑр муклашка туса, тӑманана печӗ.
Тавыль минуту смотрел на нее, а затем осторожно набрал в пригоршни влажного снега и, скомкав плотный снежок, запустил им в сову.

Тавыль шкула каясшӑн // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Хайхи мулкачӗ туртӑнчӗ, тет, те тӑманана икке уйӑрчӗ пӑрахрӗ, тет, Тӑманан хӑрах ури йывӑҫ ҫумне тӑрса юлчӗ, тет, тепри мулкач ҫурӑмӗ ҫине кайрӗ, тет.
Заяц рванулся и разорвал сову; одна лапа осталась на дереве, другая на спине у зайца.

Тӑманапа мулкачӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫул ҫинче Каштан пӗр лапсӑркка кӑвак тӑманана хӑратрӗ.
По пути Каштан вспугнул серого взлохмаченного филина.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Кӑнтӑрла вӗҫекен кайӑксем пурте тӑманана кураймаҫҫӗ, кӑнтӑрла сӑнаса илсен пурте ӑна хӑвалама тытӑнаҫҫӗ.
Все дневные птицы ненавидят сов и всегда дружно бросаются преследовать их, если заметят днём.

Вӑрман разведчикӗсем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 107–116 с.

Вӗсен ҫивчӗ куҫӗсем вӑрман ҫийӗн вӗҫекен тӑманана часах асӑрхарӗҫ.
Их зоркие глаза сразу приметили над лесом сову.

Ҫапах та вӗсем тӑманана хӑратаймарӗҫ, вӑл хӑй кашнинех пӗрре сӑхнипе вӗлерессе пӗлчӗҫ.
Но сову они не могли напугать: она знала, что одним клювом может расправиться с любой из них.

Вӗсем разведчиксен хавха сигналне илтнӗ, тӑманана курчӗҫ те ҫавӑнтах ун ҫине тапӑнчӗҫ.
Они услышали тревожные сигналы разведчиков, заметили сову и яростно набросились на неё.

Хӑюллӑ кӑсӑясем вара тӳрех ҫапӑҫӑва хутшӑнса кӗске ҫуначӗсемпе кӑшт ҫеҫ тӑманана ҫаклатмасӑр ун ҫине тапӑнаҫҫӗ.
А смелые синицы прямо ринулись в бой и с писком и свистом стали кидаться на сову, чуть не задевая её своими короткими крылышками.

Королёксем хӑйсем ҫине иртнӗ каҫ тапӑннӑ тӑманана часах палласа илчӗҫ.
Корольки сразу узнали в ней чудовище, напавшее на них ночью.

Юс мулкача вӗҫертрӗ те тӑманана ҫивчӗ шӑлӗпе карланкӑран ҫыртрӗ.
Бросил горностай зайчишку, впился всеми зубами сове в горло.

Иккӗшӗ шурӑ, виҫҫӗмӗш — юр пек // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 41–44 с.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика