Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тӑванӑм (тĕпĕ: тӑван) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тӑванӑм, ҫавна тӗшмӗртме йывӑр мар; шӑпах ҫав вырсарни кун эпир унпа пӗр-пӗринпе чутах ҫавӑнаттӑмӑр; анчах вӑл ман витӗр пӑхрӗ те ҫумранах утса иртрӗ.

— Это не трудно угадать, милый; в то же самое воскресенье я встретился с ним лицом к лицу; но он смотрел сквозь меня и прошел меня.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 327–333 с.

— Эпӗ, тӑванӑм, кирек мӗнле пулсан та кӗрӗп.

— Я-то, брат, везде пройду.

V сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

— Ну, тӑванӑм, эпир ахаль те аптӑрасах каймӑпӑр.

— Ну, брат, мы и так обойдемся.

V сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

— Ҫук вӗт, тӑванӑм!

— Нету, брат!

V сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Золотухина каҫарма та пулать, вӑл айван ача; акӑ халӗ пирӗн ҫинчен пысӑкрах ухмахсем эпир шпионсем тесе хыпар сарни — ку, тӑванӑм, тата кулӑшларах.

Золотухину простительно, он глупый мальчишка, а вот когда теперь про нас большие дураки распускают слухи, что мы шпионы, — это, брат, еще смешнее.

I сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Кашни хӑйӗншӗн, тӑванӑм!

Каждый за себя, братец!

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 382–396 с.

— Ҫапла ҫав, тӑванӑм, — терӗ тухтӑр куҫне хӗскелесе тата Громова жилетӗнчен шӗвӗр пӳрнипе тӗрткелесе, — ҫапларах ӗҫ-пуҫ…

— Так вот, батенька, — сказал доктор, подмигивая и тыча Громова в жилет указательным пальцем, — такое дело…

Йӗрекен ҫын // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 285–290 с.

Тӑванӑм, Кай, эпӗ «ҫавӑ» сӑмахранах тӗшмӗртрӗм.

— Кай, старина, я догадался по слову «это».

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 233–242 с.

Мӗн турӗ сана манӑн ҫамрӑк тӑванӑм?

Что сделал тебе племянник?

Мӗн пулнӑ пулнах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 109–113 с.

Юлашкинчен, пӗррехинче каҫ пулттипе, виҫҫӗмӗш сыпӑкри тӑванӑм Аллен Скоррей пире, — эпир унӑн килӗнче пухӑннӑччӗ, — хевтесӗр ҫак лару-тӑруран тухма пирӗн, вилӗмсӗр пуҫне, урӑхла нимӗнле меслет те ҫуккине пӗлтерчӗ.

Наконец однажды вечером троюродный брат мой Аллен Скоррей сказал нам, собравшимся у него в доме, что в нашем беспомощном положении не видит он никакого выхода, кроме смерти:

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Тӑванӑм, эпӗ пӗтӗмпех илтрӗм, — терӗ вӑл юрланӑн калаҫса, — эсир хӑвӑра хӑвӑр ҫӗнтернӗшӗн савӑнатӑп.

— Я слышал все, о брат мой, — пропел он речитативом, — и радуюсь одержанной вами над собою победе.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Ах, тӑванӑм, хӑвӑн халь-халь ҫӑлӑнасла чунна ан пӑлхатсем… ҫавӑнпах — этем мӑнаҫлӑхӗпе тулса ларнӑ карапна сутса яни лайӑхрах мар-ши?

Не лучше ли, о брат мой, продать этот насыщенный человеческой гордостью корабль, чтобы он не смущал твою близкую к спасению душу?

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Тӑванӑм! — терӗ Варнава витӗмлӗн.

— Брат мой! — сказал он проникновенно.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Варнава тӑванӑм, каҫарсамӑр мана!

Извините меня, брат Варнава.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

— Дюк тӑванӑм! — ӳпкевлӗн хашлатрӗ Варнава.

— Брат Дюк! — укоризненно вздохнул Варнава.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Дюк тӑванӑм, ларсам, калаҫӑпӑр.

Садись и поговорим, брат Дюк.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Ырлатӑп, мухтатӑп сана, хаклӑ тӑванӑм.

Хвалю тебя, дорогой брат.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

— Ир ҫути сана, хаклӑ тӑванӑм, турӑшӑн килӗшӳллӗ ӗҫре саламлать.

Свет утра приветствует тебя, дорогой брат, за угодным богу трудом.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

— Эс мӗн, Ванькка, тӑванӑм, аманнӑ-им? — хыпӑнса ыйтрӗ вӑл.

Помоги переводом

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

«Чим, — чарчӗ хӑйне Крапивин, — чим, тӑванӑм, мӗн аташатӑн эсӗ, мӗн калаҫатӑн кирлӗ мара.

Помоги переводом

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней