Поиск
Шырав ĕçĕ:
Анчах акӑ ҫавӑн пек сӑмахсене тавлашакансемпе юнашар ним чӗнмесӗр, хӑйсен тутисене мӑкла сухалӗсем ӑшне пытарса ларакан рабочисем те, ав ҫав ҫутӑ куҫлӑ вӗреннӗ ҫын та пӗлмест, ҫав тӗлӗнтерет.
IX сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.
— Малалла, терӗ Сильвер, — кӗл пек шуралса кайнӑ тутисене аран-аран вылятса.— Вперед! — сказал Сильвер, еле шевеля серыми, как пепел, губами.
XXXII сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.
Стрелоксем мушкетсене хатӗр тытса тӑраҫҫӗ, капитан пура варринче, тутисене чӑмӑртаса тата ҫамкине пусса тӑрать.Стрелки держали мушкеты наготове, а капитан стоял посреди сруба, сжав губы и нахмурив лоб.
XXI сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.
Утнипе мар, тӗлӗннипе тата хӑранипе халран кайнӑ Сымокаев ун ҫине тинкерсе пӑхать, анчах пӗлӗшӗн вӗҫӗмсӗр павранипе шывланнӑ тутисене курсан, айккинелле пӑрӑнать.
Хӑнара // Никита Волков. Илемлӗ литература, 7№, 1941. — 82–85 с.
Ҫав ачана пулах тӗлӗкӗнче тутисене кӳренчӗклӗн пӗрет пулӗ ун хӗрачи те.Из-за этого мальчика, возможно, сейчас во сне обиженно поджимает губку ее дочь.
Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.
Виктор ҫав вӑхӑтра каялла ҫаврӑнса пӑхать те, эпӗ унӑн тутисене, авалхи статуйӑсем ҫинчи пек тӗлӗнмелле уҫҫӑн палӑракан, илемлӗ те харсӑр тутисене, куратӑп.
Пиллӗкмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.
Куҫӗсене те, тутисене те, питҫӑмартисене те?
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.
— Тӗпӗ-йӗрӗпе каласа парас пулсан, Чапаев юлташ, вӑхӑт нумай сая каять, — терӗ те сухалли, тутисене ҫуласа илсе, хӑйӗн кӗреҫе сухалне шӑлса якатрӗ.
Пианино // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.
Ҫуркаланса пӗтнӗ тутисене ҫуласа илчӗ те: — Кунта нумаях тӑраймастпӑр пулӗ ҫав… — терӗ сӳрӗккӗн.Облизнув потрескавшиеся губы, нехотя протянул: — Д-да, шпарят…
Николаевска илни // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.
Хӑй никама та нимӗн те чӗнмерӗ, тутисене мӑкӑртса, арчине ухтарма тытӑнчӗ.Надув губы и ни на кого не глядя, она стала рыться в сундуке.
XVII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Иона, пӗчӗкскер, чӑмӑрскер, ҫӗнӗ вӑлчапа ларакан кӗмӗл чӗрес патне аллисене асӑрхавлӑн тӑснӑ, тутисене непсӗррӗн чӑплаттарнӑ, хӑй умӗнчи бутылкӑсем ҫине кармашнӑ май тӳнтерсе ярасран хӑраса, хӑяккӑн пӑхнӑ.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Шурса кайнӑскер, вӑл, куҫхаршисене шӑмарса, тутисене чалӑштарса, Тарас ҫине тӳрремӗн пӑхнӑ, хупланчӑк сасӑпа калаҫнӑ:Бледный, нахмурив брови, скривив губы, он в упор смотрел на Тараса и глухо говорил:
XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Люба унӑн сӑмахӗсем ҫине тарӑхса, тутисене кӑшланӑ, пӗрре хӗрелсе, тепре шуралса кайнӑ, — ҫакна кура Фоман кӑмӑлӗ тулнӑ.Фома был доволен, видя, что Люба, возмущенная его словами, кусает губы, то краснея, то бледнея.
XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Любовь алӑк янахӗ тӗлӗнче, куҫӗсене илемлӗн хӗссе, тутисене мӑнаҫлӑн тытса, пӗрер самантлӑха чарӑнса тӑнӑ.Любовь на секунду остановилась в дверях, красиво прищурив глаза и гордо сжав губы.
XI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ежов ӑна хирӗҫ чарӑнса тӑнӑ та, тутисене мӑшкӑллӑн култарса: — Ҫук, вӗсем ытлашши мар! — тенӗ.Ежов остановился против него и с едкой улыбкой на губах сказал: — Нет, они не лишние, о нет!
X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Старик тутисене тутлӑн чаплаттарса илнӗ, аллисене сӑтӑркаланӑ, куҫӗсем унӑн ҫӑткӑннӑн йӑлтӑртатнӑ.Старик вкусно почмокивал губами, потирал руки, и глазки его жадно поблескивали.
X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Вӑл, ашшӗ патӗнчен кӑмӑлсӑррӑн пӑрӑннӑ та, тутисене кӳренӳллӗн чӑмӑртаса, нимӗн чӗнмесӗр сӗтел хушшине кӗрсе ларнӑ.
X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Вӑл тутисене кӑшланӑ.
IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Унӑн пичӗ ҫинчи пӗркеленчӗксем выляса тӑнӑ, вӑл, хӑйӗн сӑмахӗпе хӑй киленсе, ҫӳҫене-ҫӳҫене илнӗ, куҫӗсене хупкаланӑ, темскер сыпса илнӗ пек, тутисене чӑплаттарнӑ…
IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Тӑватӑп, — терӗ хул касакан тутисене сиктеркелесе.
VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.