Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тутинчен (тĕпĕ: тута) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Суранлӑ йӗкӗтӗн пичӗ тӑрӑх тӗксӗм мӗлкесем шуса иртрӗҫ, вӗрипе типсе ҫуннӑ тутинчен юн сӑрхӑнчӗ.

По лицу раненого бродили бледные тени, из губ, сожженных жаром, точилась кровица.

Ют юн // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Ют юн. — Тӑван Атӑл, 1965, 3№, 82–91 с.

Тутинчен тӗлле!

— В губы цель!

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Тутинчен хытӑ чуптурӗ.

Крепко поцеловал в губы.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ӑна вӗри ҫамкинчен тата пиҫсе кайнӑ тутинчен пит хытӑ чуп тума пуҫланӑ.

Страстными поцелуями покрыла она его горячий лоб и запекшиеся губы.

LVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Курмастӑн-им? — таҫта юнашарах кӑшкӑрчӗ Игнат кӑнттам Ничипора, унтан, лаша патне чупса пырса, ӑна тутинчен ҫатлаттарчӗ, туртаран ярса тытса: — Тпру! Чак каялла! Чак каялла тетӗп! Стоп!.. — тесе кӑшкӑрчӗ.

Не видишь, что ли? — кричал где-то рядом Игнат на нерасторопного Ничипора, потом, подскочив к лошади, шлепал ее ладонью по морде, хватался за оглобли: — Тпру! Назад! Осади назад! Стоп!

20 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Тутинчен тинех юн кайма чарӑнчӗ, — те йӑнӑшпа ҫыртса татрӗ вӑл ӑна, те мӗнпе те пулин шӑйӑрттарса ячӗ, — астӑваймасть.

Из разбитой губы наконец перестала сочиться кровь — то ли он ее сам прикусил, то ли ударился о что-то, он не помнил.

IV. «Харам пыр» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Урнашка Элентее вӑйӗ ҫитнӗ таран хытӑ чышса ячӗ, Элентей тутинчен йӑрӑлтатса юн анчӗ.

Урнашка что есть силы толкнул Элендея в грудь; c губ Элендея закапала кровь.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Унӑн сӑмси кулӑшла сарлака, тутинчен ҫӳлтерехре вӗтӗрех усси шӑтнӑ.

С широким смешным носом и темным пушком на верхней губе.

18 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Вара вӑл ун патнелле пӗшкӗнчӗ те шурӑхнӑ тата ачанни пек пулса тӑнӑ тутинчен чуптуса илчӗ, ҫав хушӑра хӑйӗн пуҫӗ ҫине аслин канӑҫсӑр та вӑйлӑ алли анса выртнине туйрӗ.

Тогда она склонилась к нему и поцеловала его в бледные, ставшие какими-то детскими губы и почувствовала, что на ее голову осторожно опустилась неспокойная и сильная рука старшего.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Куҫҫуль витӗр вӑл ун путса кӗнӗ сӑн-питӗнчен, усӑннӑ куҫ хупаххипе ыйхӑланнӑ пек хупӑннӑ куҫӗнчен, кулнӑ пек хытса тӑнӑ тӗксӗм тутинчен пӑхрӗ.

Сквозь слезы она смотрела в его опавшее лицо, в глаза, дремотно прикрытые опущенными веками, на губы, темные, застывшие в легкой улыбке.

X // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Ҫапла каланӑ май вӑл Лельӑна питҫӑмартисенчен, тутинчен, куҫӗнчен, уҫӑ мӑйӗнчен чуптӑвать.

Говоря все это, он целовал Лелю в щеки, в губы, в глаза, в открытую шею.

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Пит-куҫӗ шыҫӑннӑ, хуралса кайнӑ, Егоров пӗр тапранмасӑр выртать, унӑн уҫӑ тутинчен кӑшт пӑс тухни палӑрман пулсан, вӑл вилнӗ тесех шутламалла.

Лицо раздулось, почернело, Егоров лежал не двигаясь, и можно было подумать, что он умер, если бы не легкий парок, который чуть вился из его открытого рта.

8 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Вӑл кӗтмен ҫӗртенех Андрее мӑйӗнчен хӑрах аллипе ыталарӗ те, пӗкӗрӗлсе ӑна шӑпах тутинчен хӗрӳллӗн чуптуса илчӗ.

Она неожиданно обвила шею Андрея одной рукой, нагнулась и крепко поцеловала его прямо в губы.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Пӳрте кӗрес умӗн вӑл, яланхи йӑлипе, Маруська патне пынӑ та ӑна ачашласа купарчинчен ҫапкаласа илнӗ, унтан лашана хулӑн та ҫемҫе тутинчен чуп тума тӑнӑ.

Перед тем как войти в избу, он, по обыкновению, приблизился к Маруське и начал ласково хлопать ее по крупу, потом вознамерился было поцеловать лошадь в ее мягкие, бархатные губы.

Тумлам // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Акӑ, хӗрсе калаҫнӑ хушӑрах вӑл ялт! сиксе тӑрать те Салли аппана тутинчен чуптуса илет!

И вдруг, не переставая разговаривать, он привстал да как поцелует тетю Салли прямо в губы!

Вӑтӑр виҫҫӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Эпир коридорта тӑратпӑр: эп ӑна ҫамкинчен, куҫӗнчен, ҫӳҫӗнчен, тутинчен, чавси ҫывӑхӗнчи ҫӗвӗ паллиллӗ аллинчен чуптӑватӑп, вӑл пур, шкул ачи пек хӗрелет, туртӑнать, темӗн пӑшӑлтатать, унталла-кунталла хӑравҫӑллӑн пӑхса: «Йӗри-тавра ҫынсем вӗт… Пӑхаҫҫӗ… Аван мар…» текелет.

Мы стояли в коридоре, и я целовал ее в лоб, и глаза, и волосы, и губы, и руку с заметным шрамом у локтя, и она краснела, как школьница, и увертывалась, и что-то шептала мне, добавляя с испугом: «Люди же вокруг… Неудобно…»

1961-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Унтан унӑн шурӑ ҫӳҫлӗ пуҫне сасартӑк ыталарӗ те тутинчен хыттӑн чуптуса илчӗ.

И, внезапно обхватив его белокурую голову, властно поцеловала в губы.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Каччӑ вара вӑхӑта сая ярас темерӗ курӑнать, ӑна тутинчен, питӗнчен, мӑйӗнчен антӑхса каясла чуп турӗ, аллине яштака кӗлетки тӑрӑх чуптарчӗ.

Помоги переводом

Тӗпсӗр ҫырмари чун // Валентина Элиме. Килти архив

Эсӗ хушни маншӑн хирӗҫлеме май ҫук приказ, — терӗ те Маюка ытамне илсе хӑй ҫумне чӑмӑртарӗ, тутинчен хӗрӳллӗ те вӑрахчен чуп турӗ.

Помоги переводом

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Кирюк Ҫинука хӑй ҫумнерех чӑмӑртаса тутинчен чӑпӑрт чуп тӑвать.

Помоги переводом

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней