Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тут сăмах пирĕн базăра пур.
тут (тĕпĕ: тут) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ, часрах пахчана кайса, виҫӗ йӗкӗр ывӑҫ тут йывӑҫҫи ҫулҫи илсе килтӗм.

Я пошел в сад за тутовыми листьями, набрал пригоршни три.

Пурҫӑн хурчӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗрре ҫапла ҫуркунне пахчана кайрӑм, тут йывӑҫҫисене пӑхкала пуҫларӑм.

Но раз весной я пошел в сад и заметил тутовник.

Пурҫӑн хурчӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ман пахчара ватӑлса ҫитнӗ тут йывӑҫҫисем пурччӗ.

У меня были старые тутовые деревья в саду.

Пурҫӑн хурчӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Питӗ ӗлӗк-авалхи вӑхӑтрах кунти вырӑнсем пирки халӑх ҫапла сӑмах кӑларса янӑ: «Малта — тинӗс, хыҫра — тут сылтӑмра — ох, сулахайра — мӑк».

В давние времена про эти места сложилась пословица: «Спереди — море, позади — горе, справа — ох, слева — мох».

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Ҫӳҫӗсем унӑн тӗттӗм те мар, ҫутӑ та мар, ылтӑн пекех йӑлтӑртатаҫҫӗ, пӗтӗм пичӗ ҫинче сарӑ тут пӑрҫа пекех сапаланнӑ.

Волосы у нее, ни темные, ни светлые, отливали золотом, веснушки по всему лицу были крупные, как золотые монетки, и частые, и тесно им было, и лезли они во все стороны.

I // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Тут йывӑҫӗ айӗнчи ҫерем ҫинче хӗрсем ларнӑ, пӗри чылаях алӑра пулса курнӑ кивӗ «Огонек» журнала вулать, ыттисем итлеҫҫӗ.

Под тутовником на траве сидели девушки — одна читала старенький, побывавший в руках журнал «Огонек», а остальные слушали.

XXXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кун хыҫҫӑн вара каштанпа тут йывӑҫӗсен хӳттинче ларакан ҫурт, кӑткӑ тӗми ҫине чул пӑрахнӑ пек, сӗрлеме пуҫларӗ.

А домик в тени тутовых и каштановых деревьев уже напоминал муравейник, в который был брошен камень.

VIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Рощенски станицинче каштансемпе тут йывӑҫӗсен хӳтлӗхӗнче, площадьрен шутласан виҫҫӗмӗш урамра, самаях кӑмӑллӑ ҫурт ларать.

В станице Рощинской, в тени каштанов и тутовника, на третьей улице от площади, стоит довольно-таки уютный домик.

VIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Шуҫӑмла туртса илтӗмӗр эпир вӑл хулана, кӑнтӑрла трубач тут кӑшкӑрса тревога парать…

— Заняли мы этот аул на рассвете, а в полдни играет трубач тревогу…

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Да тут чудасiя, мось пане!

Та тут чудасiя, мосьпане!

VII // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ҫавӑнпа та вӗсене кил хушшине, тут йывӑҫӗ ӳснӗ ҫӗре вырнаҫтарнӑ.

Их заперли на заднем дворе, где росло тутовое дерево.

Кроликсем тата кушак // Николай Петров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 45–52 стр.

Туратсем хушшипе иртекен вӑйлӑ ӑшӑ ҫил те сулхӑн илсе килмест, сад пахчисем тӑрӑх сапаланса ларакан груша, персик тата тут йывӑҫҫисен тӑррисене анчах пӗр майлӑ авкалать.

Теплый сильный ветер, проходивший сквозь ветви, не приносил прохлады, а только однообразно гнул вершины рассыпанных по садам грушевых, персиковых и тутовых деревьев.

XXIX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Эпӗ пӳрт умӗнчех ӳсекен тут йывӑҫӗ ҫине пӑхса илтӗм, — вӑл ҫап-ҫара тӑрса юлнӑ, ун ҫулҫисене пӑр, хӑрушла вӑйпа киле-киле сӑптӑрса, йӑлтах тӑкса пӗтернӗ…

Я взглянул на тутовое дерево, росшее около самого дома, — оно стояло совершенно голое, все листья были сбиты с него страшными ударами града…

XIV сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Ӑна тут шолкопрячӗ текен хуртсен чӗркенӳ ҫиппинчен (коконран) тӑваҫҫӗ.

Помоги переводом

Ҫутҫанталӑк пани аванрах // Кил-ҫурт, хушма хуҫалӑх. Кил-ҫурт, хушма хуҫалӑх, 2014.10.31

Эс тут фейхуа те…

Да ты ещё скажи фейхуа…

Тӑваттӑмӗш курӑну // Владислав Николаев. Килти архив

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней