Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

турта сăмах пирĕн базăра пур.
турта (тĕпĕ: турта) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Кунталла, ман хыҫҫӑн, — тесе кӑшкӑрса янӑ Миките, хыттӑн сылтӑмалла кайса, вӑл Мухортыя тилхеперен ярса илнӗ те ӑна таҫта анаталла кӗрт ӑшнелле турта пуҫланӑ.

— Сюда, за мной! — закричал Никита, отходя быстро вправо и хватая за вожжу Мухортого и направляя его куда-то книзу в сугроб.

V // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

— Пӗчӗккине кӳлмелле пулсан, пӗчӗккине кӳлӗпӗр, — тенӗ вӑл, юри пӗрмаях ҫыртасшӑн пек пулнӑ, ӑслӑ лашана турта хушшине кӳртнӗ те кухарка упӑшки пулӑшнипе кӳле пуҫланӑ.

— В махонькие так в махонькие, — сказал он и ввел в оглобли умную лошадь, все время притворявшуюся, что она хочет кусать его, и с помощью кухаркина мужа стал запрягать.

I // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

Самолета мӗнле тунине, ӑна тытса пырассине, аэронавигацине тата самолетпа унӑн моторӗн пайӗсене вӗреннӗҫемӗн авиаци ӑна ытларах та ытларах турта пуҫланӑ.

Чем больше он знакомился с самолетостроением, самолетовождением, аэронавигацией, изучал материальную часть самолета, мотор, тем сильнее становилось его влечение к авиации.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.

Турта вӗҫӗпе хапхана перӗнмесӗр эсӗ нихҫан та манӑн кил умӗнчен иртсе каяймастӑн! — терӗ вӑл.

— Никак ты не можешь мимо моего двора проехать, не зацепивши оглоблей за ворота!

Саккӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

 — Сывлӑшри ӑшша шыв турта пуҫлӗ.

 — Из воздуха тепло будет переходить в воду.

Пӑр, шыв, пӑс // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кантӑрана ярса тытрӑм та мӗнпур вӑйпа турта пуҫларӑм.

Я изо всех сил ухватился за веревку и потянул.

Сывлӑш ҫинче вӗҫсе ҫӳрекен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ман алла ҫулама, хыпа-хыпа илме, сӗтел урине кӑшлама тытӑннӑ чух, Булькӑн та ҫапла шӑнӑр турта пуҫланӑ пулӗ, ахӑр.

Верно, у Бульки начинались эти судороги, когда он начинал лизать, а потом кусать мою руку и ножку стола.

Булькапа мильтон вилни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Йытӑ вӗсем патне чупса пычӗ, вӗсене ют еннелле турта пуҫларӗ.

Собака подбежала к ним и стала тянуть их к юту.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Унтан вара Пыжике, ун ҫинчи йӗнере салтса, турта хушшине кӗртсе тӑратрӗҫ.

Потом расседлал Пыжика и запряг его в телегу.

Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Кивӗ шинель тӑхӑннӑ пӗр сарӑ ҫӳҫлӗ ҫамрӑк хӗрарӑм, аллине пушӑ тытнӑскер, турта хушшинче тӑвармасӑр выртакан лаша тавра, нимӗн тума пӗлмесӗр, хыпӑнса чупкаласа ҫӳрет.

Молодая белокурая женщина в старой шинели, с кнутом в руках беспомощно суетилась возле лошади, лежавшей в сбруе на земле.

Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ҫак чыслӑ куна кӗтсе, Нямаҫ хӑй лашине ик эрне турта хушшине кӗртмен, ирсерен те каҫсерен супӑнь шывӗпе ҫунӑ, ҫӑмартапа сӗлӗ ҫинче тытнӑ, сӗт те хӑйма ӗҫтернӗ, — чӑн та, картинках ӗнтӗ, ним те калаймӑн.

В ожидании этих славных дней Нямась две недели не запрягал жеребца, утром и вечером мыл его теплой водой с мылом, кормил овсом, яйцами, поил молоком и сметаной, и жеребец оправдал его старания — выглядел как на картинке.

VIII. Кӗрекеҫра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ак турта пуҫларӗ те хайхискер, — Элюкка аллипе питҫӑмартине хупларӗ.

Вот и заболели, кажись, напомнил… — Элюкка схватился рукой за щеку.

VIII. Кӗрекеҫра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӑйне хӑй усрас туйӑм унӑн вӑйне вунӑ хут ӳстерсе ярать, вара вӑл вӑйӗ ҫитнӗ таран сулахай енчи чӗлпӗрне туртать те, лаши вара, ҫул ҫинчен тӳрех пӑрӑнса, тӑратса хунӑ турта ҫине пырса тӑрӑнать, такӑнса ӳксе ҫӗр ҫине сулӑмлӑн йӑванать; Тёма вара, лашинчен аяккинех ыткӑнса, хӳме ҫумӗнчи тислӗкӗн ҫемҫе те ӑшӑ купи ҫине вирхӗнсе ӳкет.

Инстинкт самосохранения удесятеряет его силы, он натягивает, как может, левый повод, лошадь сворачивает с прямого пути, налетает на торчащее дышло, спотыкается, падает с маху на землю, а Тёма летит дальше и распластывается у самой стены, на мягкой, теплой куче навоза.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Вӑл турта патӗнче тӑрать, хӳрине вылятса ҫӳлелле пӑхать.

Он стоял у оглобли, вертел хвостом и глядел наверх просящими глазами.

Йӗтем ҫинче // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Таня хӑюсӑррӑн турта ҫинчен лаша ҫине улӑхрӗ.

Таня робко взобралась с оглобли на лошадь.

Йӗтем ҫинче // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Турта ҫине хӑпарса тӑр, — терӗ амӑшӗ, — халӗ — лаша ҫурӑмӗ ҫине.

— Становись на оглоблю, — сказала мать, — а теперь — лошади на спину…

Йӗтем ҫинче // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

— Сирӗн ҫурт халӗ уя кӗлте кӳме каять, — терӗ те амӑшӗ, лашана турта хушшине кӗртме тытӑнчӗ.

— Ваш дом сейчас в поле за снопами поедет, — ответила мать и стала вводить лошадь в оглобли.

Урапа айӗнчи ҫурт // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Сана та, мана та улпут турта хушшине кӳлсе ҫичӗ хут тар кӑларттарма пӑхать.

И тебя и меня помещик норовит в ярмо запрячь да и гонять до седьмого поту.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Ҫав вӑхӑтрах йӗкӗт тимӗрленӗ турта пуҫӗ пырса ҫапнипе хӑй те тӗшӗрӗлсе анчӗ.

И в тот же миг юноша сам упал под ударом кованого дышла.

Иккӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Ӑйӑр ик уран тӑчӗ, турта ҫатӑрт турӗ.

Жеребец извился на дыбы, затрещало дышло.

Иккӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней