Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тархасланӑ (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ ҫакна ҫеҫ тума хӑйрӑм: аллӑмсене тархасланӑ чухнехи пек тытса, куҫӑмсене хӗвел ҫинелле пӑхрӑм та йӑваш, хуйхӑллӑ сасӑпа ик-виҫӗ сӑмах ҫеҫ каларӑм.

Все, что я позволил себе, это поднять глаза к солнцу, умоляюще сложить руки и произнести несколько слов смиренным и печальным тоном.

Пӗрремӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Унӑн асапне ҫӑмӑллатасси ҫинчен тархасланӑ чухне эпӗ императора кунта мӗнпур айӑпӗ те шанса панипе тивӗҫсӗр усӑ курни анчах, тесе кӑтартрӑм.

Прося о смягчении его участи, я указал императору, что в данном случае было только злоупотребление доверием.

Улттӑмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Вӑл майрине темӗн чул тархасланӑ хыҫҫӑн, лешӗ хӑйне чатӑр карнӑ креслипех ҫӗклесе площадкӑран икӗ ярдра тытса тӑма ирӗк пачӗ.

С большим трудом ему удалось убедить императрицу разрешить мне подержать ее в закрытом кресле на расстоянии двух ярдов от площадки,

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Феня та чӗтӗренӗ, Афанасий Львовича хӑйне чӗнсе тухма тархасланӑ.

Феня тоже тряслась и просила позвать самого Афанасия Львовича.

VIII // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

«Чшш!» терӗ тутар хӗрарӑмӗ, аллисене тархасланӑ чухнехи пек тытса, пӗтӗм шӑм-шакӗпе чӗтресе тата Андрий хытӑ кӑшкӑрнӑран кам та пулин вӑранмарӗ-и тесе каялла ҫаврӑнса пӑхса.

— Чшш! — произнесла татарка, сложив с умоляющим видом руки, дрожа всем телом и оборотя в то же время голову назад, чтобы видеть, не проснулся ли кто-нибудь от такого сильного вскрика, произведенного Андрием.

V // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Хулань уездӗнче кашни ҫуртрах калаҫусем ирттернӗ, унтан арӑмӗсем упӑшкисемпе калаҫнӑ, ашшӗсем ывӑлӗсене ҫавӑрнӑ, кӗҫӗн тӑванӗсем аслисене тархасланӑ.

В уезде Хулань устраивали беседы в каждом доме, а затем жены разговаривали с мужьями, отцы агитировали сыновей, младшие братья — старших.

XXVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Мӗскершӗн-ха вӑл ӑна Кононов патне молебена килме тата апатра пулма ҫав тери ӳкӗтлерӗ, тархасланӑ пек чӗнчӗ?

Зачем он так убедительно уговаривал, даже упрашивал его идти к Кононову на молебен и обед?

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Люба нумай пулмасть Тарас патне тем вӑрӑмӑш савӑнӑҫлӑ ҫыру ҫырса янӑччӗ, хӑй ӑна юратнине, хай ун ҫине шаннине пӗлтернӗччӗ, вӑл ӑна ашшӗпе курӑнӑҫма тархасланӑ, малашне пӗрле пурӑнмалли кунсен планне эрешлесе ҫырнӑ, вӗсен ашшӗ, ӑслӑ пуҫлӑскер, пурне те ӑнланма пултарни ҫинчен ӗнентернӗ, ашшӗн пӗчченлӗхӗ ҫинчен каланӑ, ашшӗн пурнӑҫри тӗлӗнмелле паттӑрлӑхӗ ҫинчен савӑнса хыпарланӑ, ҫав вӑхӑтрах вӑл хӗрӗ ҫине пӑхни тивӗҫлех мар пирки ӳпкелешнӗ.

Люба написала Тарасу длинное ликующее письмо, в котором говорила о своей любви к нему, о своих надеждах на него, умоляя брата скорее приехать покидаться с отцом, она рисовала ему планы совместной жизни, уверяла Тараса, что отец-умница и может всё понять, рассказывала об его одиночестве, восхищалась его жизнеспособностью и жаловалась на его отношение к ней.

XI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Лайӑх астӑвать, — такама вӑл питрен ҫапнӑ, такамӑн сюртукне, сӑптӑрса илсе, шыва ывӑтнӑ, такам унӑн аллине йӗпе те сивӗ шапа пек ирсӗр тутисемпе чуптунӑ… йӑлӑннӑ, сывӑ хӑварма куҫҫульпе тархасланӑ

Помнит, что кого-то ударил по лицу, с кого-то сорвал сюртук и бросил его в воду и кто-то целовал ему руки мокрыми, холодными губами, гадкими, как лягушки… целовал и с плачем просил не убивать…

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Пӗр каҫхине Лю Гуй-лане пӑянамӑшӗ ыйхинчен вӑратнӑ та, ачашла-ачашла, кӑнтӑр енчи кан ҫине кайса выртма тархасланӑ.

Однажды ночью свекровь разбудила свою молодую сноху и стала ласково уговаривать перейти на южный кан.

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ҫав хута илсе ҫитернӗ Чжан банда халиччен яла ҫитнӗ пуль тесе, ротӑна тӳрех Юаньмаотунь ялне ҫул тытма тархасланӑ.

Чжан, доставивший записку, настаивал, чтобы рота шла напрямик в деревню Юаньмаотунь, полагая, что банда уже там.

XIX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӑл помещик патне ыткӑннӑ, винтовкине кӗпҫинчен ярса тытнӑ, хӑйӗн айӑпне каҫарма тархасланӑ.

Она кинулась к помещику, ухватилась за ствол винтовки, умоляя простить ее оплошность.

IX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Господин, акӑ сире манӑн сӑмах… текех ниепле те выляма пултараймастӑп!.. — тархасланӑ юлашкинчен старик.

— Господин, вот тебе мое слово… никак не могу больше играть!.. — взмолился наконец старик.

IX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Пичче, яр! — тесе тархасланӑ.

Дяденька, отпусти!

Чи ҫамрӑккисем // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Эвтибида хӑйӗн пӗчӗк аллисене тархасланӑ чухнехи пек чӑмӑртаса пӑшӑлтатрӗ.

Эвтибида, сложив свои маленькие руки в знак мольбы, шептала:

XV сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

— Итлӗр-ха мана, тархасшӑн, — терӗ Эттай тӗмшӗн-ҫке тархасланӑ сасӑпа: — чупрӑмӑр вельбот патне!

— Слушайте меня, пожалуйста, — почему-то умоляющим тоном попросил Эттай, — побежим к вельботу.

Хӗрлӗ хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Кала вӗсене, илсе кайччӑр мана та хӑйсемпе пӗрле», — тесе тархасланӑ пек курӑнчӗҫ хӗрача куҫӗсем.

Скажи им такое, чтобы они взяли меня!» — казалось, говорили глаза девочки.

Йӗрлевҫӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Костик ҫав тери тархасланӑ пек пӑхрӗ ман ҫине:

Во взгляде Костика была мольба:

27 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Билль! — тесе тархасланӑ Келли, ҫапӑҫу мӗнле вӗҫленнине татса параканне.

Билл! — взмолился Келли, обращаясь к судье.

IV // В.Г. Шильдяков. Джек Лондон. Мексикенец: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 52 с. — 6–51 с.

— Вырт, ачам, — тесе тархасланӑ Келли, — эпӗ сире чемпион пулма пулӑшӑп.

— Ложись, мальчик, — настаивал Келли, — и я сделаю из тебя чемпиона.

IV // В.Г. Шильдяков. Джек Лондон. Мексикенец: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 52 с. — 6–51 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней