Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тапрансан (тĕпĕ: тапран) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Шыв-шур тапрансан, март уйӑхӗнче, киле таврӑнтӑмӑр», — аса илетчӗ анне.

Помоги переводом

Ҫӗнтерӗве тылра туптанӑ // Ирина Андреева. http://kanashen.ru/2022/01/14/ce%d0%bd%d ... b0%d0%bda/

Поезд тапрансан Ахах ҫӳлти полка ҫине хӑпарса выртрӗ (унта кансӗрлекен ҫук, ҫырма та май пур).

Помоги переводом

5 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Тепле вӑйлӑ ҫил-тӑвӑл тапрансан та, вӗсем хӑрамаҫҫӗ: пӗрисен йӑвисем кирпӗч хӳме хӳттинче, теприсен — тӗреклӗ те лапсака йӑмра турачӗсем хушшинче (тур пӗлет тепле ҫыхӑнса тӑраҫҫӗ).

Помоги переводом

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Елюк, чӑнах та, кухньӑра харкашу тапрансан, шухӑша кайнӑ пулнӑ: «Ах, тур. Ӑҫта килсе кӗтӗм эп?.. Палламан ҫынсем патӗнче епле ҫӗр каҫас?» — пӑшӑрханнӑ хӑй тӗллӗн.

Помоги переводом

7 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Урапи тапрансан та вӑл тута хӗррипе кулса илчӗ те хуторта юлакансене лӑплантарас тесе юрласа ячӗ.

И когда бричка тронулась, он усмехнулся и запел, чтобы утешить остающихся.

Вырсарникун, июлӗн саккӑрмӗшӗнче, Эмиль... // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

1788-мӗш ҫулта Турципе Россия хушшинче ҫӗнӗ вӑрҫӑ тапрансан, Кутузов хӑйӗн корпусӗпе Российӑн Буг шывӗ хӗррипе пыракан чиккине хӳтӗлесе тӑнӑ, каярахпа унӑн войскисене туроксемпе ҫапӑҫакан Екатеринославски ҫара кӗртнӗ.

Когда в 1788 году вспыхнула новая война с Турцией, Кутузов прикрывал своим корпусом границы России по Бугу, затем войска Кутузова были включены в состав действующей Екатеринославской армии.

II сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ, Иван Яковлев. Брагин М.Г. Фельдмаршал Кутузов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 162 с.

Революци тапрансан, кулаксем советсене хирӗҫ ҫӗкленчӗҫ, вара эпир, Гришкӑпа, — ӑна Гришка тесе чӗнетчӗҫ, — партизана кайрӑмӑр.

Когда революция началась, кулачьё против Советов поднялось, мы с Гришкой — его Гришкой звали — в партизаны пошли.

Осиновка патӗнче // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Ҫав ҫуйкӑнлӑх унра, пӗр тапрансан, кунне-ҫӗрне пӗлмесӗр ҫунса тӑнӑ, вӑл вара, ҫулӑмланса кайнӑскер, унтан та кунтан ҫӗршер-пиншер тенкӗ укҫа яра-яра тытнӑ, укҫа шӑтӑртатнипе шӑнкӑртатнинчен нихҫан та тӑранасса пӗлмен пек ӑшталаннӑ.

Эта страсть горела в нем дни и ночи, он всецело поглощался ею и, хватая всюду сотни и тысячи рублей, казалось, никогда не мог насытиться шелестом и звоном денег.

I // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Эпӗ одеялпа чӑрканса, урасене пуҫтарса, чиркӳ еннелле пӑхса тупӑк ҫинче ларатӑп, эпӗ тапрансан, тупӑк кӑчӑртаттарать, ун айӗнче хӑйӑр ҫӑтӑртатать.

Закутавшись в одеяло, я сидел, подобрав ноги, на гробнице лицом к церкви, и, когда шевелился, гробница поскрипывала, песок под нею хрустел.

II. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Ҫулсеренех, ҫурхи шыв-шур тапрансан, ҫырма шывӗ Заречьери килхушшисене юхса кӗрсе тулать, урамсене илсе лартать — ун пек чухне вара слобода ҫыннисем маччана улӑхаҫҫӗ те мачча чӳречисенчен тата ҫуртсем тӑрринчи вӑлтасемпе пулӑ тытса лараҫҫӗ, тӑпсисенчен кӑларса илнӗ хапха алӑкӗсене пӗр ҫӗре ҫыхса сулӑсем тӑваҫҫӗ, ҫав сулӑсемпе урамсем тӑрӑх, юханшыв тӑрӑх ишсе ҫӳреҫҫӗ, вӑрмантан шыв юхтарса килнӗ вутӑлӑх пӗренесене тытаҫҫӗ, ҫак тупӑша пӗр-пӗринчен вӑрлаҫҫӗ, ҫӗрлесенче тата, слободана хулапа ҫыхӑнтарса тӑракан кӗперӗн карлӑкӗсене вата-вата йӑтса каяҫҫӗ.

Ежегодно в половодье река вливалась в дворы Заречья, заполняла улицы тогда слобожане влезали на чердаки, удили рыбу из слуховых окон и с крыш, ездили по улицам и по реке на плотах из ворот, снятых с петель, ловили дрова, унесённые водою из леса, воровали друг у друга эту добычу, а по ночам обламывали перила моста, соединявшего слободу с городом.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

1848 ҫулхи март уйӑхӗнче Австри столицинче Венӑра восстани тапрансан, Ломбарди облаҫӗн Милан ятлӑ тӗп хулинчи граждансем, хӗҫпӑшалсӑр тенӗ пекех, Австрин яланхи ҫарӗсене хирӗҫ ҫапӑҫма тухнӑ.

Когда в марте 1848 года в австрийской столице Вене вспыхнуло восстание, граждане столицы области Ломбардия Милана, почти безоружные, выступили против регулярных войск Австрии.

2 // Е. Егорова. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с. — 5–12 с.

Пирӗн кунта ҫавӑн пек, пӗр тапрансан, эрнипех ҫумӑр ҫӑвать.

У нас, бывает, как зарядит, так на неделю.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Анчах хӗвел хура вӑрман хыҫне анма тытӑнсан, чӗкеҫсем аялта, ҫӗр ҫумӗпе вӗҫме пуҫласан, каҫхи ҫил вӗрме тапрансан, хӗрачасем пӗчӗккисене пӳрте кӗртрӗҫ те, чӑн-чӑн концерт пуҫланчӗ!

Но когда солнце стало садиться за темные леса, ласточки низко летать над землей, зашумел предвечерний ветерок, и девочки забрали ребят в избу, начался настоящий концерт!

Шавлӑ халӑх // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Тус-юлташӗсем, унӑн ӳсӗрле хӑтланӑшӗсене хӑнӑхса ҫитнӗскерсем, пӑтӑрмахӗ тата шаларах сӗкӗнсе кӗресрен пӑрӑнса (пӗлсех тӑр; урмӑшӗ тапрансан, Виталий ҫапӑҫма тытӑнать), тепрер черкке янклаттарчӗҫ те пӳртрен вӑр-варах тухса кайса пӗтрӗҫ.

Дружки, хорошо знавшие пьяный норов Кочергина, хлопнули по рюмочке и шумной гурьбой высыпали из дома.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Тухӑҫран вӗрекен ҫил тапрансан, вӑл уйрӑмах вӑйлӑ чухне, пӗчӗк утрав сӑмсахӗнчи чулсене хумсем хускатма пуҫласан ҫеҫ, — унӑн чунӗ тӗпӗнче, тинӗс тӗпӗнчи чулсем пек, темле паллӑ мар та йывӑр тунсӑхласа ҫитни хускала пуҫланӑ.

Только когда поднимался восточный ветер, особенно сильный в этих местах, и волны начинали шевелить камнями на откосе маленького острова, — в глубине его души, как эти камни на дне моря, начинала глухо шевелиться тоска, неясная и тупая.

III // Степан Апаш. Ялав, 1953, 7(91)№, 25-28 стр.

Хӗрача вырӑнтан тапрансан Сергей йывӑҫ айне сарса хунӑ михӗ ҫинче пӗр купа панулми, берданка текен пӑшал, ҫавӑнтах лӑпкӑн тӗлӗрекен йытта курчӗ.

И, следуя взглядом за девочкой, Сережа увидел разостланный под деревом мешок, а на нем горку яблок, берданку и рядом мирно дремлющую собаку.

4 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Лаша тапрансан, купа ҫуна шунӑ пекех ҫӑмӑл йӑкӑртатса пырать.

Лошадь трогается, копна скользит, как на полозьях.

Аван купа // Лина Агеносова. Ванаг, Юлий Петрович. Пӗчӗк Микинӗн пысӑк ӗҫӗсем: [калавсем] / Ю. П. Ванаг. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 32 с. — 18–19 с.

Поезд тапрансан, кӑшт лӑпланчӗҫ, яланхи пекех антӑхса апат ҫиме тытӑнчӗҫ.

Когда поезд тронулся, поугомонились и, как всегда в этих случаях, жадно принялись за еду.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Сӑмах туй пирки тапрансан Арсен Ваганович сӑнӗ ҫуталчӗ.

Помоги переводом

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Хӗлле мӗн пуласси ҫинчен сӑмах тапрансан, фронтовиксем ним пытармасӑр: «Дон ларать те ак — хӗрлисем пире тинӗс хӗрринех хӳтерсе каяҫҫӗ!» — тесе калаҫрӗҫ.

А что должно было случиться зимой — об этом, не таясь, говорили все фронтовики: «Как станет Дон — погонят красные нас до самого моря!»

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней