Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пӳрчӗсен (тĕпĕ: пӳрт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗртен-пӗр ывӑлӗ Микула итлемерӗ ашшӗне: ҫӑмарта хуҫи шутне кӗрсен, кив пӳрте каялла сиктерсе лартрӗ (ӑна вара кайри пӳрт тенӗ), малти пӳрчӗ валли ятарласа ҫармӑс енчен шултра хыр пӗренесем турттарса килчӗ, кайри пӳртпе малти пӳрт хушшине ҫичӗ картлашкаллӑ ҫенӗк умӗ тутарчӗ, икӗ пӳрчӗн никӗсне те кирпӗчпе ҫирӗплетрӗ, тӗренче вырӑнне хӑмапа виттерсе пӳрчӗсен ҫивиттисене ҫиелтен сӑмалапа сӑрлаттарчӗ.

Помоги переводом

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Кукамай мещен пӳрчӗсен тӗттӗм чӳречисем патне хуллен утса пырать те, виҫӗ хутчен сӑхсӑхса илсе, чӳрече янаххисем ҫине пилӗк пуслӑх укҫа тата виҫшер кӗлентӗр хурать, унтан ҫӑлтӑрсӑр пӗлӗт ҫинелле пӑхса, каллех сӑхсӑхса шӑппӑн кӗл тӑвать:

Бабушка осторожно подходила к тёмным окнам мещанских домишек, перекрестясь трижды, оставляла на подоконниках по пятаку и по три кренделя, снова крестилась, глядя в небо без звёзд, и шептала:

II. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Вӗсен хушшинче Анюта та пулнӑ, ӑна вӗлерттерме приговор йышӑннӑ Мерельбан, сӑмсахӑн хӗвеланӑҫ пайӗнче, Херсонес ҫыннисен пӳрчӗсен ишӗлчӗкӗсем хушшинче хӑйне хӑй персе вӗлернӗ.

Среди них была и Анюта, а Мерельбан, приговоривший ее к смерти, покончил жизнь на западной точке мыса, у развалин стены херсонесистов.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Хӗрарӑмсем хӑйсен пӳрчӗсен алӑкӗсем патне кая-кая тӑчӗҫ.

Женщины отошли к дверям своих изб.

VIII // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Акӑ тӗттӗмленнӗ вӑрман ҫинче ҫӑлтӑр ялтӑртатрӗ, хула шӑпланчӗ, еврейсен пӳрчӗсен мӑрйисенчен те тӗтӗм тухма чарӑнчӗ.

Вот засияла вечерняя звезда над потемневшим лесом, и городок стихает, даже перестали дымиться трубы в еврейских домах.

IX // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Кӗтесрен кӗтесе Атепинӑн икӗ хутлӑ, тӑрлавсӑр ҫинҫе ҫурчӗ, ун хыҫӗнче почта, казаксен пӳрчӗсен улӑм тата тимӗр витнӗ ҫийӗсем, арманӑн чалпаш ҫурӑмӗ, тӑррине тутӑхса кайнӑ калайран (хӗҫтимӗртен) автансем туса лартнӑскер, курӑнать.

С угла на угол двухэтажный, несуразно тонкий домик Атепина, за ним почта, соломенные и железные крыши казачьих куреней, покатая спина мельницы с жестяными ржавыми петухами на крыше.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Таса пирӗштисем вӗт-ха ҫавсем, хӑйсен пӗлӗт ҫинчи ҫутӑ пӳрчӗсен чӳречисене уҫса пирӗн ҫинелле пӑхаҫҫӗ, ҫапла вӗт?

Не правда ли, ведь это ангелы божии поотворяли окошечки своих светлых домиков на небе и глядят на нас?

I. Ганна // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Сӑрт тӳписенчен пур ҫӗртен те, хресчен пӳрчӗсен тӑррисенчен пулеметсем вӗҫӗмсӗр шатӑртатни илтӗнсе тӑрать.

Со всех точек взгорья, с чердаков крестьянских изб беспрерывно раздавались пулеметные очереди.

XIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Юханшыв ҫывӑхне вырнаҫнӑ хресчен пӳрчӗсен мӑрйисенчен мӑкӑрланакан тӗтӗм майӗпенех сирӗле пуҫларӗ, хӗрарӑмсемпе ача-пӑчасем пӳрт умне шыв пӗрӗхсе тусана лӑплантараҫҫӗ, лутра тенкелсемпе пӗчӗк сӗтелсем майлаштарса лартаҫҫӗ: каҫхи апат вӑхӑчӗ ҫитрӗ-ҫке-ха.

Перестал виться дымок из труб крестьянских домов, обращенных к реке, а женщины и дети, побрызгав водой землю у ворот, принялись расставлять столики и низенькие скамейки: каждый знал, что близилось время ужина.

Хускану // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 54–66 стр.

Страницы:
  • 1

Сайт:

 

Статистика

...подробней