Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пӳртсен (тĕпĕ: пӳрт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗрисем, кукӑр юпасем ҫине кушакла улӑхса, шурӑ фарфор куркасем ҫирӗплетсе лартнӑ; теприсем вӗсем хыҫҫӑн пралук карнӑ, улӑм тӑрӑллӑ пӳртсен ҫуначӗсем, пӗчӗк кантӑксем ҫине усӑнса аннӑ, нихҫан касман, нихҫан тураман ҫӑра ҫӳҫе аса илтерекенскерсем, айӗнче тӑрмашнӑ, вӗсем стенана пӑрапа шӑтарса «ҫип» тирнӗ — ҫапла каланӑ ун чухне кашни пӳртрен юпа патне каякан ҫинҫе пралука.

Они по-кошачьи лазали по кривым столбам, ввинчивали белые фарфоровые чашки; одни делали это самое, а другие вслед за первыми натягивали проволоку, третьи копошились под соломенными крышами, густой, никогда не стриженной и не причесываемой волосней нависшими над подслеповатыми, угрюмыми окошками, вертели дыры в стенах и тянули туда «нитку» — так звали они тонкую проволоку, убегающую от каждого столба к избе.

Пробошник // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Тин ҫеҫ ҫын ҫӳреме пуҫланӑ Франкфурт урамӗсем таса та кӑмӑллӑн курӑнаҫҫӗ; пӳртсен чӳречисем тӗкӗр пек йӑлтӑртатса тӑраҫҫӗ; карета хуларан тухсан, ҫӳлтен, уҫӑлса ҫитмен сенкер тӳперен, тӑрисен уҫӑ саслӑн шӑрантаракан юррисем илтӗнме пуҫларӗҫ.

Улицы Франкфурта, едва начинавшие оживляться, казались такими чистыми и уютными; окна домов блестели переливчато, как фольга; а лишь только карета выехала за заставу — сверху, с голубого, еще не яркого неба, так и посыпались голосистые раскаты жаворонков.

XXI // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Пӳртсен алӑкӗсем уҫӑлса хупӑна пуҫларӗҫ, атӑсемпе ботинкӑсем чӗриклетме, ҫынсем калаҫма, чупкалама, шоферсем хӑйсен машинисем патӗнче темӗн аппаланма тытӑнчӗҫ.

Захлопали двери хат, заскрипели сапоги и ботинки, задвигались и заговорили люди, завозились у машин шоферы.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Пӳртсен тӑрринчи репродукторсем те шӑпӑртах.

Молчали репродукторы на крышах домов.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Снарядсем пурте чиркӳ ҫывӑхне ӳкеҫҫӗ е арман патӗнче, е тата пӗчӗк ту ҫинче ларакан пӳртсен ҫывӑхӗнче ӳксе саланаҫҫӗ.

И все снаряды рвались то около церкви, то около мельницы, то около домиков, которые виднелись далеко на горке.

Тӑваттӑмӗш блиндаж // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 54–76 с.

Снарядсем пурте чиркӳ ҫывӑхне ӳкеҫҫӗ, е арман патӗнче, е тата пӗчӗк ту ҫинче ларакан пӳртсен ҫывӑхӗнче ӳксе саланаҫҫӗ.

И все снаряды рвались то около церкви, то около мельницы, то около домиков, которые виднелись далеко на горке.

Тӑваттӑмӗш блиндаж // Георгий Шумилов. Гайдар, Аркадий Петрович. Тӑваттӑмӗш блиндаж: калав; вырӑсларан Г.С. Шумилов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1938. — 24 с.

Чиркӳ хыҫӗнче — улӑм витнӗ пӳртсен тӑррисем хушшинче унта-кунта мӑрьесем курӑнакан икӗ каслӑ ял тӑсӑлса ларнӑ.

За церковью тянулось в два ряда длинное село с кое-где мелькающими трубами над соломенными крышами.

XVI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Кӑмакасем ҫумне ҫӗр айӗнчи пӳртсен тӑррисем лӑпчӑннӑ.

К печам прижались бугристые крыши землянок.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Халь те ҫуртсем пӗр ҫутӑсӑр, анчах таҫта шӑв-шав илтӗнет, картишсенче вутӑ ҫураҫҫӗ: хӑшпӗр пӳртсен мӑрйисенчен тӗтӗм тухса ҫилпе саланать.

И сейчас дома стояли без единого огонька, а тишины не было: слышались спорящие голоса, во дворах стучали топоры — кололи дрова; над некоторыми трубами рвались на ветру хвосты дыма.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Пӳртсен чӳречисене картласа ларакан чие йывӑҫҫисемпе, симӗс ҫулҫисене тата ҫимӗҫӗсен ҫамрӑк тӗввисене хӗвел еннелле кӑнтарнӑ улмуҫҫийӗсемпе пӗрле казаксен ирӗклӗн сарӑлса ларакан килӗ-ҫурчӗсем — вӗсем пурте садсен ҫӑра чӑтлӑхӗсем айӗнче — ҫав юханшыв патнелле икӗ енчен тӑсӑлса анаҫҫӗ.

С обеих сторон к ней сползали просторные казачьи дворы, все в густой зелени садов, с вишнями, заслонившими окна куреней, с разлапистыми яблонями, простиравшими к солнцу зеленую листву и молодую завязь плодов.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Урамӑн икӗ енче те фонарьсем ҫуталнӑ тата пӳртсен чӳречисенчен те ҫутӑсем курӑннӑ.

По обе стороны улицы зажглись фонари, и в окнах домов показались огни.

I. Хӑйне хӑй япӑх тыткаланӑ // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.

Юр куҫлӑх кантӑкӗсем ҫине ҫыпӑҫа-ҫыпӑҫа ларчӗ, пӳртсен сайра ҫутисем, ҫуллӑ хут витӗр курӑннӑ пек, тӗтреллӗ пӑнчӑсем евӗр курӑнаҫҫӗ, ҫанӑсемпе хулпуҫҫисене юр вите-вите лартать, алла силлесе илсен, юр тем хулӑнӑш катӑлса ӳкет.

Снег залеплял стекла очков, редкие огоньки в избах проступали туманными пятнами, будто через промасленную бумагу, рукава и плечи покрывались снежными наростами, и стоило тряхнуть рукой, как они отваливались целыми пластами.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пӳртсен юрлӑ тӑррисенчен тӳп-тӳрӗ ҫӗкленнӗ тӗксӗм хӗрлӗ тӗтӗм юписем тӗлӗнмелле чечексем пек пулса тӑчӗҫ.

Крутые дымки над заснеженными крышами багряно окрасились и стали похожи на диковинные цветы.

22 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Йӑлтӑр ҫутӑсем — пӗр-пӗччен мӗлтлетекеннисем е ҫеҫен хир анлӑшӗнче хавассӑн, нумаййӑн сапаланнисем — йыхӑрнӑ пек ҫиҫе-ҫиҫе илчӗҫ, унтан вӗсем сӳнме пуҫларӗҫ, таҫта лере, ҫумӑр лӳшкетнӗ сухаланӑ уйсем хыҫӗнче, пӗр ял хыҫҫӑн тепри ҫывӑра-ҫывӑра кайнӑ, халӗ ӗнтӗ пӳртсен чӳречисем хӑйсемех кӗрӗслеттерсе пыракан поездӑн йӑлтӑркка ҫутине тӗттӗм шыв пек тытнӑ…

Маняще вспыхивали яркие огоньки — то одинокие, блуждающие, то весело и щедро рассыпанные по степному раздолью, потом они стали гаснуть — где-то там, за разбухшими от дождей пашнями, засыпали одна деревня за другой, и уже сами окна изб, как темная вода, ловили блескучий отсвет огней мчавшегося мимо поезда…

1 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пӳртсен чӳречисене тачӑ хупса лартнӑ, хӑшпӗр алӑксенче ҫӑрасем ҫакӑнса тараҫҫӗ, анчах чылайӑшне янках уҫса хунӑ.

У куреней были наглухо закрыты ставни, на дверях кое-где висели замки, но большинство дверей было распахнуто настежь.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Патнерех ларакан пӳртсен кантӑкӗсем чӗтренчӗҫ.

В окнах ближних от реки домов зазвенели стекла.

XXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Казаксем ҫӗр пӳртсен ҫывӑхӗнче канса тӑнӑ вӑхӑтра черноярецсен пӗрремӗш батальонӗ, вӗсенчен иртсе, Стоход урлӑ каҫмалли кӗпер патне ҫитрӗ.

Пока казаки отдыхали возле землянок, первый батальон черноярцев опередил их и подошел к мосту через Стоход.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл мӗн ачаран пӗлекен площаде пӑхса тӑчӗ, вӑл пӗртте ӗлӗкхи пек туйӑнмарӗ: сылтӑм айкки ытла та ҫутӑ — пӳртсен чӗнтӗр карнӑ, чечеклӗ чӳречисем ҫеҫ мар, кӗле янӑ алӑкӗсем те, стена ҫинче ярӑм-ярӑм анакан хӗрлӗ пӑрӑҫ ҫыххисем те курӑнаҫҫӗ.

Он любовался знакомой площадью и не узнавал ее: всю правую сторону заливал такой яркий свет, что были отчетливо видны не только окна домов с занавесками и головками цветов за стеклом, но даже щеколды на закрытых дверях, бусы красного перца, развешанные вдоль стены.

III сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫеҫенхире ҫынсене пурӑнакан кил-ҫуртсенчен, шуратнӑ пӳртсен тӗтӗмӗнчен аяккалла туртнӑҫем туртать.

Степь тянула подальше от жилья и дыма выбеленных куреней.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тул ҫути сисӗнкӗсӗр ҫитсе тӑнӑ, халӗ ӗнтӗ Давыдов, ыйӑхран вӑраннӑ пек, пӳртсен, сарайсен, ҫивиттисен мӗлкисене, шӑпланнӑ садсенче ларакан йывӑҫсен тӗксӗм-кӑвак ушкӑнӗсене, хӗвелтухӑҫӗнче — шурӑмпуҫӑн кӑшт ҫеҫ палӑракан, пӑтранчӑк-хӗрлӗ йӗрне уҫӑмлӑнах курчӗ.

Рассвет подкрался незаметно, и теперь уже и Давыдов, будто проснувшись, увидел отчетливо обрисованные контуры домов, сараев, крыш, слитые воедино темно-синие купы деревьев в примолкших садах, а на востоке — еле намечавшуюся, мутно-багряную полоску зари.

XXIV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней