Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пӗтмерӗ (тĕпĕ: пӗт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Каҫхине, вунпӗр сехетсем тӗлнелле, пирӗн хӑнасем хӑйсен отрячӗсене тухса кайрӗҫ, анчах концерт ҫаплах пӗтмерӗ.

Часов в одиннадцать вечера наши гости уже разъехались по своим отрядам, а концерт все продолжался.

«Вилӗм ӑстине» аркатса тӑкни // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Мӗскер кӑна хӑтланса пӗтмерӗ ӗнтӗ ҫак ҫулсенче, мӗнле кӑна тискерлӗх кӑтартмарӗ…

Сколько он натворил за эти годы диких выходок…

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Мӗн кӑна хӑтланса пӗтмерӗ ӗнтӗ!

Безобразничал — ужасно!

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хӗвел анса ларчӗ, каҫ та пулчӗ, анчах халӑх ҫаплах саланса пӗтмерӗ, шавласа тӑчӗ вӑл; е Суллӑна капӑр пытарни ҫинчен, е ӑна хӗрхенсе калаҫнисем пур енчен те илтӗнчӗҫ.

Солнце зашло, уже наступили сумерки, но многотысячная толпа всё не расходилась, и в гуще ее слышались самые разнообразные толки и отзывы о торжественных похоронах и о самом Сулле, которого почтили такими похоронами.

VIII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Вӑрҫӑ хыҫҫӑн ҫак юлташсен ҫулӗсем уйрӑлса кайрӗҫ, ҫапах та Зубавинпа туслашни ахалех пӗтмерӗ.

После войны их дороги разошлись, но не прошла даром дружба с Зубавиным.

15 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Ҫавӑн пирки пӗррехинче вӑл кӑшт кӑна пӗтмерӗ.

И это едва не стоило ему жизни.

55 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Анчах ӗҫ кунпа пӗтмерӗ.

Но на этом не закончилось.

XXII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Куратӑр-и, пирӗн казармӑсене те вут тӗртрӗҫ, миҫе кӑна ҫын пӗтмерӗ пулӗ, пӗтӗм пурлӑх французсене ахалех юлчӗ вӗт, — терӗ вӑл ассӑн сывласа.

— Вишь, и наши казармы позажгли, — продолжал он, вздыхая, — и сколько там нашего брата пропало; а ни за что французу досталось!

27 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Куҫкӗрет вилӗм умӗнче те Дик Сэндӑн кӑмӑл ҫирӗплӗхӗ пӗтмерӗ.

Дик Сэнд и перед лицом угрожающей ему смерти ни на йоту не потерял хладнокровия.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Матвийӗн вара, ӑна-кӑна тавҫӑрса ӗлкӗрейменскерӗн, ларнӑ-ларман сӗтел хушшинчен патлаттарса тухма тивнишӗн ӳпкелешекенӗн, ҫул тӑршшӗпех мӑкӑр-мӑкӑр пӗтмерӗ:

Матвей, кажется, был не очень доволен, что его раньше времени вытащили из-за стола, и всю дорогу ворчал:

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Анчах ҫул ҫӳресси пӗтмерӗ иккен-ха.

Но оказалось, что путешествие ещё не кончилось.

Инҫе ҫула тухса каяс умӗн // Феодосия Ишетер. Баруздин С. А. Равипе Шаши: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 44 с.

Пупсем улшӑнчӗҫ пулин те, ҫӑва ҫине килсен, малтан Михха аслашшӗ ҫинче кӗлтума пуҫлас йӑла пӗтмерӗ.

Помоги переводом

I // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Ӗҫӗ питӗ майӗпен пырать, ҫавӑнпа та вӑл каҫчен пӗтмерӗ.

Работа подвигалась довольно медленно и к вечеру ещё не была закончена.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Анчах ӗҫ кунпа пӗтмерӗ.

Но конец делу не пришел.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Вырӑн ҫӗнӗ, чунӗ — кивӗ; курайманлӑхпа ҫилли пӗтмерӗ унӑн, пурне те ҫухатнӑшӑн чӗри ыратни те тӳрленмерӗ.

Место новое, душа старая, не затихали в ней злоба и ненависть, не смягчалась боль по утраченному.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Пуҫланасса ку Мишка Прохор умӗнче Григорий ҫинчен сӑмах тапратнӑ кунран пуҫланчӗ те, ҫав пӗчӗк харкашу ҫаплах манӑҫа тухса пӗтмерӗ.

Началось это с того памятного дня, когда он в присутствии Прохора завел разговор о Григории, да так эта небольшая размолвка и не забылась.

V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӗррехинче ҫапла Пантелей Прокофьевич вӑкӑр сӳсменне юсама ларнӑччӗ те, ӗҫӗ ҫыпӑҫсах пӗтмерӗ пулас, — ним ахальшӗн урса кайнӑ старик вара, пуртӑ ярса тытса, сӳсмене татӑкӑн-татӑкӑн вакласа тӑкрӗ.

Однажды Пантелей Прокофьевич взялся поправлять ярмо, работа не клеилась, и ни с того ни с сего взбесившийся старик схватил топор и изрубил ярмо так, что от него остались одни щепки.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Мана вӑл тем кунта, Усть-Медведица патӗнче, килӗшсех пӗтмерӗ

— Мне он, тут, под Усть-Медведицей, что-то не понравился…

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ҫук, пӗтмерӗ, — Хохлаков тӑчӗ, пуҫне, ҫамкине тутӑрпа шӑлчӗ те аллисемпе пукан хыҫӗ ҫине тӗрӗнсе тӑчӗ.

— Нет, не все, — Хохлаков встал, вытер платком голову и лоб, оперся руками о стол.

XVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Дуняшка йӑл кулчӗ те, пиччӗшӗ ҫумне пырса ларса, унпала халапланма тытӑнчӗ, анчах калаҫу темӗншӗн майлашса пӗтмерӗ.

— Дуняшка улыбнулась, подсаживаясь к брату, заговорила с ним, но разговор как-то не плелся.

9 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней