Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пучахсем (тĕпĕ: пучах) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл, е комбайн хыҫҫӑн чупса хӑмӑлсем ҫине пучахсем юлнипе юлманнине, е хедер патне пырса тулӑ мотопила хӑййи урлӑ усӑнса анмасть-ши, тесе сӑнаса пӑхать.

Она бежала за комбайном, осматривая, не остались ли на стебле колосья, или подходила к хедеру, чтобы заметить, не спустилась ли через ленту мотопилы пшеница.

3 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Кӗнеке пичӗ ҫине — ылтӑн пучахсем, тӑрӑ тӳпе, хырсем, мӗн ачаран юратма хӑнӑхнӑ тӑван ҫӗршывӑн лӑпкӑ ӳкерчӗкӗсем, кӗнекере мӗн ҫинчен каланине кӑтартаҫҫӗ.

На обложке — золотые колосья, голубое небо, сосны: мирная, любимая с колыбели картина родной природы; она словно олицетворяет то, о чем рассказывают страницы хрестоматии.

Вӗсем телейлӗ пулма тивӗҫ! // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Халӗ ӗнтӗ вӑл тырӑ выракансем камсем иккенне те пӗлет, ҫурласем кӑчӑртаттарса каснине те, ӳкекен пучахсем чӑштӑртатнине те илтет.

Он уже знает также, что такое жнецы, он слышит позвякивание серпов и шорох падающих колосьев.

XIII // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Сармите пуҫтарнӑ пучахсем йӑлтах ҫӳллӗ курӑк хушшинче сапаланса каяҫҫӗ.

И все колоски, собранные Сармите, рассыпаются в высокой траве.

Ҫӑкӑр хуҫисем // Лина Агеносова. Ванаг, Юлий Петрович. Пӗчӗк Микинӗн пысӑк ӗҫӗсем: [калавсем] / Ю. П. Ванаг. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 32 с. — 19–20 с.

Микиньпе Сармите тата ытти ачасем хӑмӑл ҫинче пучахсем пуҫтараҫҫӗ.

А Микинь, Сармите и другие ребята собирали на стерне колоски.

Хамӑр алӑпа ӗҫлесе илнӗ ҫӑкӑр // Лина Агеносова. Ванаг, Юлий Петрович. Пӗчӗк Микинӗн пысӑк ӗҫӗсем: [калавсем] / Ю. П. Ванаг. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 32 с. — 19 с.

Ҫумӑр ҫума тытӑнсан, улӑмне йӗпеттӗр, анчах капан варринчи пучахсем типӗ юлаҫҫӗ.

Если дождь пойдёт, пускай солому мочит, а колосья внутри копны сухими останутся.

Йӗтем ҫинче // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Таньӑпа Алюна шӑпах лав варринче, вӗрентен ҫирӗп тытса, ӑшӑ пучахсем хушшинче лараҫҫӗ.

Таня и Алёнка сидели в самой середине, в гуще тёплых колосьев, и крепко держались за верёвку.

Йӗтем ҫинче // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Ачасем пурте каллех пучахсем пуҫтарма тытӑнсан: — Юннат кӗтесӗ валли тата мӗн тупмалла-ши? — терӗ Алюна.

А когда все ребятишки снова принялись собирать колоски, Алёнка сказала: — А что бы нам ещё для юннатского уголка найти?

Уйра тупнӑ япаласем // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Вара ачасем каллех уй тӑрӑх кайрӗҫ, ура айӗнче каллех типӗ хӑмӑл чӑштӑртатма пуҫларӗ, чӗрҫиттисемпе хутаҫсенчи пучахсем те чӑштӑртатаҫҫӗ.

И ребята опять пошли по полю, опять зашуршала сухая стерня под ногами, зашуршали колоски в фартуках и мешочках.

Уйра тупнӑ япаласем // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Вӑл пӗр чӗнмесӗр Таньӑпа юнашар пырса тӑчӗ те пучахсем пуҫтарма тытӑнчӗ.

Она молча встала рядом с Таней и принялась собирать колоски.

Уйра тупнӑ япаласем // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

— Вӑт ӑслӑскерсем: пучахсем тӗл пулманнишӗн тарӑхаҫҫӗ!

— Вот так умны: сердятся, что колосья не попадаются!

Инҫетри уйра // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Типӗ пучахсем вӗсен чӗрҫиттийӗсемпе миххисенче чӑштӑртатаҫҫӗ…

Сухие колоски шелестели у них в фартуках и мешочках…

Инҫетри уйра // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Ҫапла ачасем уй тӑрӑх карталанса, юрӑсем юрласа, калаҫса пычӗҫ, пучахсем пуҫтарчӗҫ.

Так шли ребятишки вереницей по полю, шли с песнями, с разговорами и собирали колоски.

Инҫетри уйра // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Пулса ҫитнӗ пучахсем хӗвеллӗ шӑплӑхра хуллен пуҫӗсене таяҫҫӗ, сулланкалаҫҫӗ.

Спелые колосья тихонько кивали и покачивались в солнечной тишине.

Тӗмсем айӗнче пытанмалла выляни // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Уйра пучахсем йывӑрланнӑ.

Тяжелели колосья на полях.

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Унӑн пысӑк куҫӗсем йӑлтӑртатаҫҫӗ, ҫӳҫ ӑшне пучахсем кӗрсе тулнӑ.

Большие глаза ее блестели, в волосах запутались колосья.

7. Тырӑ пулчӗ // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Тӳрех тавҫӑрса илсе тата пурне те ӑсра шайлаштарса пӑхса, Василий ӑнланчӗ: чи пысӑк хӑрушлӑх Алеша пуссине хӑратса тӑрать, унти пучахсем чи йывӑррисем те чи пиҫсе ҫитнисем пулнӑ.

Сразу сообразив и взвесив все, Василий понял, что наибольшая опасность грозит Алешиному полю, где колос был самым тяжелым и вызревшим.

7. Тырӑ пулчӗ // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Пучахсем хыттӑн мар ҫӑтӑртатрӗҫ.

Колосья зашумели с легким царапающим звоном.

7. Тырӑ пулчӗ // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Вӑл туратсем, ҫулҫӑсем, пучахсем пухрӗ те ашшӗпе юнашар ларчӗ:

Она набрала веток, листьев, колосьев и уселась возле отца:

7. Тырӑ пулчӗ // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Пучахсем хушшинче хӗвелпе ишҫсе хуралнӑ алӑсем вӗлтлетни анчах курӑнать, тата пӗрмаях Фросьӑн янӑравлӑ сасси илтӗнет:

Видно было только мельканье смуглых рук в колосьях, да то и дело слышался звонкий голос Фроськи:

7. Тырӑ пулчӗ // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней