Поиск
Шырав ĕçĕ:
предрика (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Пӗлетӗн-и эс, Иван Тихонович, санӑн ывӑлна эп бюрора пӗр ыйту патӑм, — тет предрика хулӑн сассипе, турилкке ҫине аш кукӑлӗсене иле-иле хурса.
Вунпӗрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
Хӑҫан та хӑҫан пурне те ҫӗнӗрен тӑватӑп, ун чухне ҫынсем: «Озеров юлташ, санӑн урӑх парӑм ҫук, тесен вилме те юрать, унсӑрӑн… ҫук!» — тенӗччӗ предрика.
Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
Предрика ӑна ҫапла каланӑччӗ: мана ниепле те вӗлерме пултараймаҫҫӗ, ҫавӑн пек туятӑп эпӗ, тенӗччӗ.И предрика ей говорил: «Меня никак не могут убить — предчувствие такое.
Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
Страницы:
- 1