Поиск
Шырав ĕçĕ:
почтальонран (тĕпĕ: почтальон) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тепӗр тесен кун вӑрӑм, сирӗнпе татах курнӑҫӑпӑр-ха, — шӳтленӗ Валерий Павлович, почтальонран самай пысӑк купа ҫырусем илсе.
Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.
Кукка хӑй халь ҫеҫ почтальонран илнӗ телеграммӑна вулатчӗ те — кӑмӑллӑччӗ.Дядя читал только что полученную от почтальона телеграмму и был доволен.
Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.
— Эсӗ почтальонран илтӗн-ҫке ӑна: ҫав тери вараланнӑскерччӗ!
I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
Страницы:
- 1