Корпус чувашского языка

Вӗсем хӗвел ӑшшине пайласшӑн пулнӑ та ҫамрӑклӑха кура пӗлеймен, хӗвел пайӑркисем ушкӑнне пӗр пек ӑшӑтаҫҫӗ, никама та уйӑрмаҫҫӗ».

Помоги переводом

Вӑрманти тӗлпулу // Андрей Чэн. Анрей Чэн. Пӑлхар ҫар ҫынни. Шупашкар: «Ҫӗнӗ вӑхӑт», 2020 — 100 с.

Хӗвел пайӑркисем тухсан Батуханӑн аллинчи шур лашан ылтӑнпа илемлетнӗ йӗвенӗ хӗвел ҫинче ялкӑшрӗ.

Помоги переводом

Пӑлхар ҫар ҫынни пӗтни // Андрей Чэн. Анрей Чэн. Пӑлхар ҫар ҫынни. Шупашкар: «Ҫӗнӗ вӑхӑт», 2020 — 100 с.

Ир енне хавасланса хӗвел тухнине кӗтсе илетчӗ те хӗвел пайӑркисем вылякан Атӑлта шыва кӗрсе тасалсан, каҫчен канма выртатчӗ.

Помоги переводом

Кашкӑр ҫури — Хура ҫӑлтӑр // Андрей Чэн. Анрей Чэн. Пӑлхар ҫар ҫынни. Шупашкар: «Ҫӗнӗ вӑхӑт», 2020 — 100 с.

Шӑнса чӗтреме пуҫласан Аспар куҫӗсене хупса ӑшӑ хӗвел пайӑркисене астурӗ, ӑшӗнче каларӗ: «Эпӗ шӑнман, мана хӗвел пайӑркисем ӑшӑтаҫҫӗ».

Помоги переводом

Кашкӑр ҫури — Хура ҫӑлтӑр // Андрей Чэн. Анрей Чэн. Пӑлхар ҫар ҫынни. Шупашкар: «Ҫӗнӗ вӑхӑт», 2020 — 100 с.

Ирхи хӗвел пайӑркисем кантӑкран кӗрсенех, Павлуш ыйхӑран вӑранчӗ.

Помоги переводом

2 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

— Асамат кӗперӗ умри ҫумӑр тумламӗсене хӗвел пайӑркисем витӗр ҫутатнӑ чух пулать.

Помоги переводом

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Тӳпен сӑрӑ ҫи виттинче хӗвел пайӑркисем тухас-ши е тухас мар-ши тенӗн ӑнланмалла мар шантараҫҫӗ.

В серых пеленах неба таилось неопределенное обещание солнечного луча.

XI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Эпӗ хӗвел тинӗсӗн инҫет хӗрринче ҫӗкленекен самантсенче вӑрантӑм, — ҫак вӑхӑтра унӑн пайӑркисем пӳлӗм ӑшне хумсемпе сӑнарланса кӗреҫҫӗ те кайри стена экранӗ ҫине пыра-пыра сапӑнаҫҫӗ-ҫапӑнаҫҫӗ.

Я проснулся при таком положении восходящего над чертой моря солнца, когда его лучи проходили внутрь комнаты вместе с отражением волн, сыпавшихся на экране задней стены.

III сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Хӗвел тухӑҫнелле тата кӑнтӑралла кӗтеслӗн вырнаҫнӑ пӳлӗмсенчен хӗвел пайӑркисем кунӗпех татӑлмаҫҫӗ, ҫавна пула сӗм авалхи ҫак тӑнӑҫлӑхра тахҫанах ирӗлсе ҫухалнӑ ҫулсен иксӗлми, ӗмӗр-ӗмӗрлӗх ҫӗнӗ хӗвел таппипе ҫутӑ килӗштерсе пурӑнаслӑх тулсах ларнӑ.

Из комнат, расположенных под углом к востоку и югу, весь день не уходили солнечные лучи, отчего этот ветхозаветный покой был полон светлого примирения давно прошедших лет с неиссякаемым, вечно новым солнечным пульсом.

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Вӑл шыв тӗпнелле тӗсет, анчах куҫӗсене шыв ай хӑйӑрӗнче вылякан хӗвел пайӑркисем ыраттараҫҫӗ.

Он посмотрел на дно, но его глазам сделалось больно от солнца, игравшего в подводном песке.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Пӗри ҫатма тӗпӗ пек шакла, тепри сарлака йӑрӑм-йӑрӑм кастарнӑ, лӑпсӑркка ҫӳҫ пайӑркисем хӑлхисем ҫийӗн вӗлкӗшеҫҫӗ; виҫҫӗмӗшӗ ҫӳҫне тӗпеке евӗр тӑратнӑ, тӑваттӑмӗшӗн шутласа кӑларайми ҫивӗт, вӗсенчен «башня» хӑтланӑ.

Один совсем брил голову, другой пробривал широкие полосы, оставляя космы висеть над ушами; третий взбивал высокий волосяной гребень, четвертый заплетал волосы в множество косичек и сооружал из них башню.

XVIII. Ливингстонпа сыв пуллашни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Сарлака та хӑвӑрт юхӑмлӑ шывӑн кӑвак сийӗ ҫине хӗвелӗн ҫемҫе пайӑркисем куҫа шартаракан йӑрӑм-йӑрӑмӑн выртаҫҫӗ.

Мягкие лучи солнца ложились на голубую воду быстрой и широкой реки ослепительными полосами.

ХIII. Джуджу вӑрманӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Тӗттӗмленет, хӗвел пайӑркисем йывӑҫсен тӑррисем ҫинелле ывӑтӑнаҫҫӗ.

Вечерело, солнце бросало лучи из-за верхушек деревьев.

XI. Вӗлерме хӑтланни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Хӗвел пайӑркисем, тарӑн варӑн тепӗр енче ман хыҫри вӑрман чӑтлӑхне ӳксе, ӑна куҫа шартаракан, янкӑр ҫутӑ пушарпа ҫутатаҫҫӗ.

Лучи, падая сзади меня в лесную заросль по ту сторону оврага, зажгли ее ослепительным, прозрачным пожаром.

VI. Караванри шуйттан // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Тепӗр ҫӗрте Гент васкамасӑр тӗлленипе танлаштарсан питӗ хӑвӑрт пени мӗнпе аванраххи пирки ҫырать е вӑрман тӑрринче ҫулҫӑ капламӗсене ҫутатса хӗвел пайӑркисем ҫапкаланса ҫӳренине сӑнлать.

Иногда Гент пускался в рассуждения о преимуществе быстрого прицела перед тщательным его наведением или рассказывал, как солнечный свет бродит в вершинах леса, озаряя листву.

VI. Караванри шуйттан // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Хӗвелӗн малтанхи пайӑркисем Гент вӑрманпа пынӑ чухне сирпӗнсе килчӗҫ; вӑл кӑвайт чӗртрӗ, юхан шыв хӗрринче персе ӳкернӗ сысна какайне ӑшаларӗ.

Первые лучи солнца застали его уже в лесу; сидя у костра, он жарил кусок кабана, подстреленного близ ручья.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Унӑн хура ҫӳҫӗ пайӑркисем тарласа йӗпенне ҫамки ҫумне ҫыпҫӑннӑ; вӑл баян хутламӗсене темӗн пекех тӑсса, ҫемҫе тенор сассипе ҫапла кӗвӗлесе юрлать:

Черные пряди волос прилипли к его взмокшему лбу; он яростно растягивал мехи баяна и мягким задушевным тенором выводил:

ХII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Пума тирӗнчен тунӑ ҫӑлтӑр ӗренкиллӗ капмар кавир урайне пӗтӗмпех хупланӑ; питех те хӑйне евӗрлӗ ҫак капӑркка варринче пуҫне аллисемпе тӗревлесе Ассунта выртать; унӑн вӑрӑм кӑпӑшка ҫӳҫӗ, сапаланчӑкскер тата кӑштах арпашнӑскер, кавир ҫине ӳкнӗ, ҫӳҫ пайӑркисем хумлӑ-хумлӑ чатӑрӗнчен хӗрарӑмӑн кулакан сӑнӗ курӑнать.

Огромный звездообразный ковер из меха пумы скрывал пол; в центре этого оригинального украшения, подпирая руками голову, лежала ничком Ассунта; ее длинные, пушистые волосы, распущенные и немного растрепанные, падали на ковер; из их волнистого маленького шатра выглядывало смеющееся лицо женщины.

V. Шӑплӑх // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Анаталла лаша утса анатчӗ, ту ҫинчи ушкӑн Блюм куҫӗ умӗнче шайлӑн силленет-сулланать; Тингпа унӑн арӑмӗн пичӗ ҫине ҫӗрпе пӗлӗт пӗрлешнӗ тӗлте ирӗлсе хухакан хӗвелӗн каҫхи сӗвек пайӑркисем ӳкеҫҫӗ.

Под гору лошадь шла шагом; верховая группа мерно колыхалась на глазах Блюма; на лицо Тинга и его жены падали отлогие, вечерние лучи солнца, тающего на горизонте.

II. Йывӑҫсем ҫеҫкере // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Хӗвелӗн чакӑл пайӑркисем сывлӑша ирӗлтереҫҫӗ.

Отвесные лучи солнца плавили воздух.

II. Йывӑҫсем ҫеҫкере // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.