Корпус чувашского языка

Вӑрӑм аллисемпе чӗркуҫҫисене ыталаса илет те вара, чӗлхесӗр ҫын пек нимӗн чӗнмесӗр, пурнӑҫӑн анлӑ та янӑравлӑ хумӗ ун умӗнчен епле лӑпкӑн та пӗр чарӑнма пӗлмесӗрех юхса иртнине тимлӗн итлесе ларать: васкаварлӑ шӑрчӑксем чӗриклетеҫҫӗ, хирти шӑшисем тӗлсӗр-палсӑр йӑпӑртатса чупкалаҫҫӗ, вӗҫен кайӑксем хӑйсен йӑвисене вӗҫсе таврӑнаҫҫӗ, ҫӳллӗ тӗмескесем хушшинче мӗлкесем куҫкаласа ҫӳреҫҫӗ, курӑксем пӑшӑлтатаҫҫӗ, одонец, мелисса тата бодяга текен курӑксен тутлӑ шӑрши варкӑшса килет, симӗсрех сенкер тӳпере тата ҫӑлтӑрсем ялкӑшса ҫутӑлаҫҫӗ.

Сидел, обняв колена длинными руками, и, немотствуя, чутко слушал, как мимо него спокойно и неустанно течёт широкая певучая волна жизни: стрекочут хлопотливые кузнечики, суетятся, бегают мыши-полёвки, птицы летят ко гнёздам, ходят тени между холмов, шепчут травы, сладко пахнет одонцем, мелиссой и бодягой, а в зеленовато-голубом небе разгораются звёзды.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.