Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

нихӑшӗ (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ир-ирех ют ҫынна таҫта илсе кайнине кӳршӗсенчен нихӑшӗ те ан куртӑрччӗ тесе пӑшӑрханать вӑл.

Волновался: не увидел бы кто из соседей, что раным-рано везёт чужого человека неизвестно куда, неизвестно зачем.

Вӑрманти кабинет // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Вӗсенчен нихӑшӗ те пӗлмен-ҫке-ха ҫак ҫынсем партин II съездне Российӑри тӗрлӗрен вырӑнсенчен пуҫтарӑннӑ делегатсем пулнине.

Никто, конечно, не знал, что это из разных местностей России съезжались делегаты на II съезд партии.

Большевиксем // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Хӗвӗшеҫҫӗ кӑна ҫынсем, ӑна нихӑшӗ те асӑрхамасть, кӑшт вӑхӑтран тахӑшӗ чӳречерен аллипе паллӑ парать.

Люди мимо идут, ничего не видят особенного; через некоторое время кто-то махнул рукой из окна.

Хӗмрен — ҫулӑм // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Ачисем пурте вӗренеҫҫӗ, нихӑшӗ те ӗҫлекенни ҫук-ха.

Дети учились, никто не зарабатывал.

Сывӑ пул, Чӗмпӗр! // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Нихӑшӗ те тӗл пуласшӑн мар.

Избегали.

Сывӑ пул, Чӗмпӗр! // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Владимир ман ҫине пӑхса илчӗ, унтан — Валя ҫине, вара, хӑйне нихӑшӗ те хирӗҫлеменнине курса, сӑмахне малалла тӑсрӗ:

Владимир посмотрел на меня, на Валю и, убедившись, что никто ему не возражает, продолжал:

9 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Ӳкӗнес килчӗ, ҫула хулӑнрах тумланса тухма канаш памашкӑн Мускавра туссенчен нихӑшӗ те ӑс ҫитереймерӗ пулать.

Я и сам уже успел пожалеть, что среди моих московских друзей не нашлось никого, кто бы посоветовал мне одеться потеплее.

1 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Пурте ӗҫ мӗнлине туйса илчӗҫ, анчах нихӑшӗ те старикӗн хӗрӳллӗ сӑмахне пӳлмерӗ.

Все догадывались, в чем дело; но никто не прерывал торжественной речи старика.

XV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Нихӑшӗ те пӗр сӑмах та чӗнмен.

Все молчали.

XIV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Пурте хыпкаланнӑ, калаҫнӑ, нумӑйӑшӗ макӑрнӑ, анчах нихӑшӗ те нимӗн те туман.

Все суетились, все говорили, многие плакали, и никто ничего не делал.

XI // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Василь айӑплӑн кулса илчӗ, анчах пӳлӗмре ларакансенчен нихӑшӗ те, ни эпӗ, ни Софья Олимпиевна тата пӳрте кӗрсе пирусӗсене кӑмакаран кӑварпа тивертнӗ икӗ партизан та хӑйне паҫӑрхи куҫҫулӗшӗн ӳпкелеме шутламаннине асӑрхаса, тӑна кӗрсе ҫитрӗ, хӑйне эрех пама ыйтрӗ.

Василь виновато улыбнулся, но, заметив, что ни я, ни Софья Олимпиевна, ни еще двое партизан, пришедших в кухню и прикуривавших от печки, не хотят попрекать его недавними слезами, пришел в себя, попросил вина.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Партизансем сирӗн патӑрта мӗн хӑварнине пар, пур ачусене те калла яратпӑр, ҫинчен тата вӗсенчен урӑх нихӑшӗ те мобилизацине тивӗҫ мар текен хут парӑпӑр, — тенӗ.

— Выдай то, что оставили партизаны, всех детей вернём и бумажку такую дадим, что никто из них больше никакой мобилизации не подлежит.

145 полк ялавӗ // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 145–155 с.

Унӑн тухарах тӑракан, шансах кайман кӑвак куҫӗсем пӑхнинчен пирӗн юлташсенчен нихӑшӗ те, пушмакӗсене тӑхӑнса ӗлкӗреймен пирки ҫара урисене курӑк ӑшӗнче пытарма тӑрӑшса хыҫалта тӑраканнисем те, хӑтӑлса юлаймарӗҫ.

Казалось, из-под взгляда этих серых, навыкате, глаз, насмешливых и недоверчивых, не ускользнули даже те из наших товарищей, которые не успели надеть башмаки и стояли позади, стараясь спрятать босые ноги.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Хамӑр хушшӑмӑртан нихӑшӗ те пӗрне-пӗри ан улталар тесе, эпир ҫурта ҫинче тупа тума пултаратпӑр.

 — Чтобы никто из нас не изменил друг другу, мы можем дать клятву на свечке.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Вӑрман хӗрринче ҫывӑхрах снарядсем ҫурӑлни ҫине вӗсенчен нихӑшӗ те ҫаврӑнса пӑхмаҫҫӗ; хӑйсем тӳссе курнипе танлаштарсан, кунта снарядсем ҫурӑлни ниме тӑман япала пекех туйӑнать пулас.

Никто из них не обращает внимания на снаряды, рвущиеся совсем близко на опушке, словно эти разрывы — пустяки в сравнении с тем, что им пришлось пережить.

XI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ачасенчен нихӑшӗ те каласа памаҫҫӗ.

Никто из ребят не признавался.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Иван Антонович хӑйӗн реформипе мухтанать, мӗншӗн тесен ҫав реформӑна пула боецсенчен нихӑшӗ те «пеме манса каймасть».

Иван Антонович гордился своей реформой, ибо при ней никто из его бойцов «не забывал стрелять».

VI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Приказа итленӗ хыҫҫӑн вӗсенчен нихӑшӗ те нимӗн каламарӗ, нимӗн ҫинчен те ыйтмарӗ.

Выслушав приказ, никто из них ничего не сказал, ни о чем не попросил.

XXI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Степан ӗҫ хушнӑ ҫынсенчен нихӑшӗ те ҫак сухаллӑ, бродяга евӗрлӗ ҫын вӗсене мӗнле правапа ун пек ӗҫе хушнине унран та, хӑйӗнчен те ыйтман.

И никто из людей, которыми двигал Степан, не спрашивал ни его, ни себя, по какому праву распоряжается ими этот бородатый, похожий на бродягу человек.

7 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

— A-а? — пӗр секунда пек нихӑшӗ те чӗнмерӗҫ.

— А-а! — с секунду длилось молчание.

5 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней