Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

мӑйне (тĕпĕ: мӑй) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Гент хӑйӗн мӑйне сӑнчӑртилле туйрӗ те самантлӑх — йӗрӗнӳллӗн пуҫне силлерӗ, ӑна сӑвӑ йӗркисем аса килчӗҫ:

Лишь на мгновение Гент представил свою шею в цепях, как тотчас же с отвращением тряхнул головой. Он вспомнил стихи:

VIII. Цаупере чура // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Шӑппӑн — хуҫлатнӑ хут ҫапла шӑппӑн тӳрленет, — Гент мӑйне тӑсрӗ, алӑкран самантлӑх пӑхрӗ те ҫавӑнтах пуҫне кӑларчӗ.

Тихо — так тихо, как выпрямляется согнутый лист, он вытянул шею, мгновенно заглянул в дверь и тотчас убрал голову.

VII. Зимбауэни каварҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Наҫилккеҫӗ мӑйне вӗрен йӑлмак тӑхӑнтартнӑччӗ ӗнтӗ, анчах ҫак самантра темиҫе хутчен пени илтӗнчӗ, пульӑсем юнашар йывӑҫсенчен чанклатрӗҫ те — хурахсем чӳклӗх йӑхташне шӑрҫисемпе тата сехӗрленӗвӗпе пӗрле шурӑ ӳтлӗ ҫын валли пӑрахса хӑварса чӑтлӑхалла чӑмрӗҫ; тепӗр енчи чӑтлӑхран аллине пӑшал тытнӑ Гент тухрӗ.

Веревка уже легла на шею носильщика, как вблизи затрещали выстрелы, пули щелкнули по ближайшим деревьям, и бандиты бежали, оставив жертву с ее бусами и страхом во власти белого человека, показавшегося из чащи с ружьем в руках.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Ҫыран хӗрринче сухаллӑ та ҫарамас казак, мӑйне хӗрес ҫакнӑскер, хӗҫӗпе ҫӑра ӳсекен ҫӳҫе тӗмӗсене касать.

На берегу бородатый голый казак с крестом на шее рубил шашкой кусты густого ракитника.

X сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Акӑ вӑл йывӑҫ тӗмӗ патнех ҫитрӗ, сасартӑк сыхланса, эпӗ ҫине тӑрсах хӑваланинчен аптӑраса, мӑйне авса ман еннелле пӑхрӗ.

Вот он почти поравнялся с кустом и вдруг, насторожившись, изогнул шею и посмотрел в мою сторону, как бы озадаченный настойчивостью моего преследования.

II сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Вӑл аттине тӑхӑнчӗ, жилетне тӗплӗн тӳмелерӗ, шлепкине таччӑн пусса лартрӗ, мӑйне шарфпа ҫавӑрса ҫыхрӗ.

Он натянул сапоги, тщательно застегнул жилет, нахлобучил плотнее шляпу, шею обмотал шарфом.

V. Шӑплӑх // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Блюм аллине хыттӑн силлерӗ те Фирс — алӑ айккинелле ӳкрӗ, унтан хырӑнман мӑйне хыҫса илчӗ; акӑ Блюм тӑрса ларчӗ.

Фирс сильно встряхнул руку, она откинулась, машинально почесала небритую шею, и Блюм сел.

I. Чыс тӑватӑп // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Ҫинҫе ылтӑн вӑчӑра, шултра енчӗпе капӑрлатнӑскер, хӗрӗн кӗре мӑйне икӗ ретне ытамланӑ; хура ҫӳҫне тимӗр шапа тури чикнӗ.

Тонкая золотая цепочка, украшенная крупной жемчужиной, обнимала смуглую шею девушки двойным рядом, в черных волосах стоял черепаховый гребень.

III сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Франк Давенант ҫак этем патнелле пӑрӑнчӗ, лешӗ мӑйне хыҫкаласа Тиррея уринчен пуҫласа пуҫӗ таранччен пӑхса тӗпчерӗ те Франк енне ҫаврӑнчӗ:

Франк Давенант направился к этому человеку, который, почесав шею, молча осмотрел Тиррея с ног до головы и сказал:

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Вӑл чӑтлӑх вӑрманта тӑрать тейӗн; пуҫне каҫӑртнӑ, мӑйне тӑснӑ, темӗн итлет е такама чӗнет-тӗр — ҫакна тӗшмӗртме кӑна пулать, анчах унӑн мӑйракисем ҫурӑмӗнчен перӗннӗпе пӗрех.

Олень стоял, должно быть, в глухом лесу; подняв голову, вытянув шею, он прислушивался или звал — нельзя было уразуметь, но его рога почти касались спины.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Галеран сарлака хӗрӗллӗ шурӑ шлепке, сӑрӑ сюртук тӑхӑнса ҫӳрет, атти чӗр куҫҫи таран, мӑйне сарӑ тутӑр ҫыхать.

Галеран носил широкополую белую шляпу, серый сюртук и сапоги до колен, а шею повязывал желтым платком.

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Вӗчӗрхенӗвне кӑларса ярсан вӑл ӳпре-пӑван ҫыртса пӗтернӗ мӑйне аллипе ҫатлаттарчӗ, чӗтрекен урисемпе сулланса ерипен малалла утрӗ.

Излив свое раздражение, он хлопнул рукой по вспухшей от укусов шее и, шатаясь на дрожащих ногах, тихо пошел «перед.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 405–413 с.

«Суранӗ вилмеллех тӗк — Тӗттӗм Король тӑраймасть», — мӑйне тӑснӑ та савӑнса шухӑшлать Ганэль.

«Если рана смертельна, Темный Король не встанет», — подумал обрадованный Ганэль, вытянув шею.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 345–359 с.

Долорес мӑйне тӑсрӗ, тар тӗтӗмне туйрӗ те асӑрханусӑр вӑрӑммӑн кӗҫенчӗ.

Долорес вытянула шею, почувствовала пороховой дым и протяжно заржала.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 345–359 с.

Сарӑ ҫӳҫлӗ, йӑрӑс пӳллӗ Лей ӑна хирӗҫ ларнӑ та — хӗрлӗ эрех сыпа-сыпа шупка хӗрлӗ мӑйне сӑтӑркалать.

Белокурый, стройный Лей сидел против него и, растирая розовую шею, прихлебывал красное вино.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 233–242 с.

Кӗпӗрнаттӑр — нӑкӑ, вӑтам пӳллӗ ҫын, салтакла мӑйӑхӗ кӑвакарма пуҫланӑ, тӑвӑр ҫухавинче мӑнтӑр мӑйне кансӗр пулас, кукши тӑрӑх хура пайӑркасене якатса сапаланӑ.

Губернатор был крепкий человек, среднего роста, с седеющими солдатскими усами, наплывом на тугой воротник жирной шеи и масляными, гладко размазанными по лысине черными прядками.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 198–207 с.

— Бельгипе тупа тӑватӑп: чӑннипех те — вӑл ун мӑйне пӑрса татрӗ.

— Действительно, он свернул шею горе, клянусь Бельгией!

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 119–131 с.

Вӗриленсе кайнӑ мӑйне пӑвакан кӗпе ҫухавине аллипе туртса ҫемҫетрӗ.

Оттягивая рукой душивший его разгоряченную шею воротник блузы.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Бильдер мӑйне тинӗс тӗввипе явакласа ҫыхнӑ тӗрлӗ тӗслӗ тутӑр евӗрлӗ темӗнле япала капӑрлатать.

На шее Бильдера пестрело даже нечто вроде цветного платка, скрученного морским узлом.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Гарвей чулланнӑ тейӗн — хускалмасӑр, тӳп-тӳрӗ тӑрать: унӑн куҫӗсем хӑратакан кашни хусканӑва кушак урин йӑрӑлӑхӗпе кураҫҫӗ, икӗ аллинче те — кӗпҫипе ҫӗрелле револьвер; Редж ҫурри пӗкӗрӗлнӗ те урисемпе тапа-тапа тачка мӑйне пур еннелле те ҫавӑркалать; пит шӑммисенче ҫутӑ пӑнчӑсем ҫунаҫҫӗ.

Гарвей словно окаменел, стоя во весь рост; глаза его с быстротой кошачьей лапы хватали малейшее угрожающее движение, в каждой руке висело вниз дулом по револьверу; Редж, полусогнувшись, притопывая ногой, ворочал свою толстую шею во всех направлениях; яркие пятна горели на его скулах.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней