Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

мантилья (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ кукамай аллине чуптӑвас шутпа унӑн кресли патне ҫывхарсан, вӑл тепӗр еннелле пӑрӑнчӗ те аллине мантилья айне пытарчӗ.

Когда же я подошел к креслу бабушки, с намерением поцеловать ее руку, она отвернулась от меня и спрятала руку под мантилью.

XVI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Эпӗ сиртен мантилья валли ҫамрӑк така тирӗнчен тунӑ лайӑх Астрахань тирӗ илсе килме ыйтатӑп, — терӗ Леноре фрау.

— Я бы также попросила вас привезти мне оттуда астраханские хорошие мерлушки на мантилью,-проговорила фрау Леноре.

XXX // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Паллакан сасӑ илтӗнмест-ши тесе, юлашки хут тимлесе итлерӗ, унтан тӑрса шлепкине, перчеткине тӑхӑнчӗ, хулпуҫҫийӗ ҫине мантилья уртса ячӗ, унтан, пӳлӗмрен вӑрттӑн тухса, Берсенев хваттерне каякан ҫулпа хӑвӑрттӑн утма пуҫларӗ.

Елена в последний раз приникла ухом: не долетит ли до нее знакомый голос? встала, надела шляпу, перчатки, накинула мантилью на плечи и, незаметно выскользнув из дома, пошла проворными шагами по дороге, ведущей к квартире Берсенева.

XVII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Пассажа! — терӗ хура тумлӑ хӗрарӑм, анчах халӗ ӗнтӗ вӑл хура тумпа мар: ҫутӑ кӗрен платье, кӗрен шлепке, шурӑ мантилья тӑхӑннӑ, аллинче букет.

— В Пассаж! — сказала дама в трауре, только теперь она была уже не в трауре: яркое розовое платье, розовая шляпа, белая мантилья, в руке букет.

Улттӑмӗш сыпӑк // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ольга темиҫе минут хушши ун ҫине пӑхрӗ, кайран мантилья тӑхӑнчӗ, турат ҫинчен косынка илчӗ те васкамасӑр ҫыхрӗ, зонтикне илчӗ.

Ольга поглядела несколько минут на него, потом надела мантилью, достала с ветки косынку, не торопясь надела на голову и взяла зонтик.

XII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Страницы:
  • 1

Сайт:

 

Статистика

...подробней