Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

лек сăмах пирĕн базăра пур.
лек (тĕпĕ: лек) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Ху илме пултарнине ил, анчах ҫын аллине ан лек; никама та пӑхӑнманни — акӑ пурнӑҫӑн пӗтӗм тупсӑмӗ», — терӗ вӑл мана пӗррехинче.

«Сам бери, что можешь, а в руки не давайся; самому себе принадлежать — в этом вся штука жизни», — сказал он мне однажды.

VIII // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

 — Калаҫасса эсӗ питӗ ҫивчӗ калаҫатӑн иккен-ха, санӑн чӗлхӳ тӗлне ҫеҫ ан лек.

 — Ты, я вижу, человек остроумный, тебе на язычок не попадайся.

Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.

Ҫавӑн пек чараксӑр чӗлхе ҫине пырса лек те — шӑммупа тирӳ те юлмӗ.

Попадись вот такой хлюстанке на язык, — одни мослы останутся.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Ме акӑ, ил… анчах ман тӗле ан лек, вӗлеретӗп, — ассӑн сывласа илнӗ Тихӑн, Сашкӑна табак хутаҫҫинчен пӑхӑр укҫасем кӑларса тыттарса.

— На вот… а под ноги не попадайся, а то убью, — говорил Тихон, вздыхая и вытягивая из кисета медяки.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Вӗсен, шуйттансен, аллине лек кӑна — пӗр самантра таптаса тӑкӗҫ…

— Только попади в их дьявольские руки — в один момент растопчут…

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ку арҫын — ҫӳллӗ те хыткан пӳ-силлӗскер, пичӗ унӑн типшӗм те хура, шур сухалӗ сайра — пӗрмаях ҫеҫенхирте пурӑнакан ватӑ казаксен сӑн-пичӗсем ҫавӑн лек пулаҫҫӗ; ҫине вӑл кӗскерех те хулпуҫҫисем ҫинче хӗсӗкрех туйӑнакан кивӗ бурка, пуҫне кӗҫҫерен ҫӗленӗ шлепке тӑхӑннӑ.

Это был мужчина рослый, костлявый, с сухим и черным лицом, с куцей белой бородкой, — такие лица встречаются у казаков-стариков, постоянно живущих в степи; на нем была старенькая не по росту бурка с покатыми плечами, на голове — серенькая из войлока шляпа.

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Анчах асту, ан лек.

Не попадись только смотри…

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ҫакӑн пек йытӑ Петербурга е Мускава лек кӑна, пӗлетӗр-и, мӗн пулнӑ пулӗччӗ?

Попадись этакая собака в Петербурге или Москве, то знаете, что было бы?

Хамелеон // Федор Меценатов. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 89–94 стр.

Ӗҫкӗ-ҫикӗ чи ҫӳллӗ тӳпене хӑпарса ҫитнӗ, кун лек чух мушик хӑй ӳсӗрлӗхне кӗрлевлӗн те мухтанчӑклӑн ӳстерме пуҫлать, мӗнпур хусканӑвӗ унӑн хавшак та йывӑр каркаланчӑклӑ пулса тӑрать, килӗшнине пӗлтерсе, пуҫ сулас вырӑнне, тӗслӗхрен, вӑл пӗтӗм кӗлеткипе аялалла ланклатса ларать, чӗркуҫҫийӗсене хуҫлатать те, сасартӑк тытӑнкине ҫухатса, хыҫалалла хевтесӗррӗн чака-чака каять.

Общее опьянение дошло до того предела, когда мужик начинает бурно и хвастливо преувеличивать свой хмель, когда все движения его приобретают расслабленную и грузную размашистость, когда вместо того, например, чтобы утвердительно кивнуть головой, он оседает вниз всем туловищем, сгибает колени и, вдруг потеряв устойчивость, беспомощно пятится назад.

XII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Эх, епле паллатӑп эпӗ ҫакӑн лек шӑплӑха, мӗн ҫамрӑкран кураймасӑр тӑраттӑм ҫакӑн пек хӑйне пысӑка хурса шӑпланнӑ саманта!

Ох, как было мне знакомо, как ещё в детстве я ненавидел это мнимо значительное молчание!

Ҫиччемӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах хам палланӑ ҫынсенчен ҫавӑн лек сухаллӑ та ҫӳлӗ ҫын халиччен нихҫан та пулман.

Но никогда у меня не было такого почтенного знакомого, длинного, бородатого,

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эх, ун лек таканлӑ утпала эпӗ те таҫта ҫитиех вӗҫнӗ пулӑттӑм!..

О, на коне с такими подковами и я бы тоже далеко ускакал!..

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Анчах мӗн те пулин пӑтраштарса патӑн пулсан, сан пирки эпир ҫухалса кайсан, асту — пирӗн костёра ан лек!

Смотри только, если напутала нам со звездами и мы из-за тебя заблудимся, не попадайся к нам на костер!

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ хам чуптума пуҫланӑранпа нумай хӗрарӑма чуптунӑ, анчах вӗсенчен пӗрне те ҫакӑн лек нумайччен те кӑмӑллӑн асра тытман.

Много могу я насчитать поцелуев, с тех пор, как этим занимаюсь, но ни один не оставил во мне столь долгого, столь приятного воспоминания.

Станца пуҫлӑхӗ // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней