Корпус чувашского языка

Темиҫе кун асапланса та ӑшран хӗлӗх сине тухман туйӑмсем, халӗ сасартӑк ҫирӗп йӗркене пӑхӑнса, кӗвӗллӗн янраса, нота хучӗсем тӑрӑх чупса кайрӗҫ.

Помоги переводом

Славик // Юрий Скворцов. Скворцов, Ю. И. Ҫул юлташӗ: калавсемпе кӗске повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 184 с. — 56–82 с.

Йӑвинчен хӑратса кӑларнӑ курак пек шапӑлтатса ҫӗкленнӗ кулла та кӗвӗллӗн кусса кайнӑ ҫинҫе сасса кӑна ӑнланмалла: вӗсене хаваслӑ.

Помоги переводом

Славик // Юрий Скворцов. Скворцов, Ю. И. Ҫул юлташӗ: калавсемпе кӗске повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 184 с. — 56–82 с.

Залри пассажирсемшӗн ку ӑнсӑрт, тулӑксӑр, пуклашка пурнӑҫӑн кукрашки, чӑнах та, тӳлевсӗр кӑтартакан камитех пулчӗ ӗнтӗ: пӗрисем чӑхлатаҫҫӗ, теприсем пӗр кӗвӗллӗн кусса кайнӑ ҫинҫе саспа ихӗлтетеҫҫӗ, варне хӗҫлентерсе, ӑна ик аллипе ҫӑтӑр-ҫӑтӑр тытса ахӑлтатакан та пур.

Помоги переводом

Вӑрттӑн сыхлавҫӑ // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 36–70 с.

Йӗркипех вырнаҫтарнӑ станоксен шавӗ пӗр кӗвӗллӗн янӑраса тӑрать.

Помоги переводом

3 // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ӑшӑ ҫумӑр: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 128 с. — 3–83 с.

Мӑтьшу шывӗ вӑй-хӑватлӑн, Кӗвӗллӗн шӑнкӑртатать.

Помоги переводом

Ҫӑлтӑр витӗр ҫул выртать // Лидия Ковалюк. Ковалюк Л.А. Юрату ҫӑлкуҫӗ. Сӑвӑсем. Шупашкар: «Калем» кӗнеке издательстви, 2002. — 72 с. — 59–68 с.

Уншӑнах хуткупӑс калама пӑрахаймӑн: тутисем кулас вырӑнне ҫилленнӗ пек пӗрӗннӗ пулсан та, аллисем мах паман — шӑнкӑравлӑ тальянкӑна вылятнӑ кӑна, урисем, ташлакансем ҫук пулсан та, пӗр кӗвӗллӗн тӗпӗртетнӗ.

Помоги переводом

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Ҫак сасӑ ҫав тери ҫӳле ҫӗкленсе саланчӗ, ахрӑмла вӗҫсе вӑрмана шуйхатрӗ, ҫав самантрах пурте пӗр кӗвӗллӗн юрлама пуҫларӗҫ.

Голос этот достиг высшего напряжения, эхом пролетел в лесу, и тотчас пение стало общим.

III сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 415–430 с.

Тепӗр чух юрри-пуплевӗ ыйту евӗр — тӳлек те сӑпайлӑ; е хистеве аса илтерет; чӑн та, ӑна нимӗнле кайӑк та хуравлаймасть, ҫавӑнпах-тӑр вӑл уҫӑмлӑн, таса кӗвӗллӗн, хыпаланмасӑр татах ыйтать, ӳкӗтлет, ӑнлантарать… — акӑ Джесси хӑй сисмесӗрех шӑпчӑкӑн юрӑ ҫаврӑнӑшӗсенче интонацие тивӗҫтерекен сӑмахсем тӗшмӗртме пуҫларӗ.

Иногда звуки его были подобны вопросу, раздающемуся безмятежно и деликатно; или напоминали увещевание, и, хотя никакая птица не отвечала ему, он с такой отчетливостью, мелодически чисто, неторопливо продолжал спрашивать, уговаривать и объяснять, что Джесси невольно начала подбирать к его упражнениям соответствующие их интонации слова.

XVI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Урайне кивӗ кавир сарнӑ, стенасен ҫумӗнчи ҫыхнӑ пукансем ҫинче тӑватӑ ҫын ларать; тепӗр иккӗшӗ аллисене хыҫалалла тытнӑ та кӗтесрен кӗтеселле хутлать-кумать; ларакансенчен пӗрин чӗр куҫҫи ҫинче цитра, — водевиль арине калать; унӑн кӳрши урисене тӑсса хунӑ, аллисем кӗсйисенче, арие питех те ӑстан, кӗвӗллӗн шӑхӑрса евӗрлет.

Пол был покрыт старым ковром, у стен, на плетеных стульях, сидели четыре человека; еще двое ходили из угла в угол с руками, заложенными за спину; один из сидевших, держа на коленях цитру, играл водевильную арию; сосед его, вытянув ноги и заложив руки в карманы, подсвистывал весьма искусным, мелодическим свистом.

III. Никампа нимӗн валли те мар // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Ку ҫаврӑну нумайлӑха ахӑр, мӗншӗн тесен тамалу пачах сисӗнмест, пӗрре янӑскер — ҫиллӗ ҫанталӑкри арман чулӗлле пӗр кӗвӗллӗн, хӑвӑрттӑн кӑлтӑртатать те кӑлтӑртатать.

Вращение было заведено, по-видимому, надолго, так как не уменьшалось и, раз начавшись, пошло гулять, как жернов в ветреный день.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Вӗсене ҫавӑрса пӑрахсан ал тупанӗ ҫине йӑлтӑркка юхӑм капӑррӑн тӑкӑнчӗ те Дюрок унпа выляма пикенчӗ — асамлӑ ҫак янӑравпа пӗр кӗвӗллӗн пупле-пупле укҫисене ывӑта-ывӑта айкашать.

Когда он их развернул, в его ладонь пролилась блестящая струя, и он стал играть ею, подбрасывать, говоря в такт этому волшебному звону.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Курӑк хушшинче хӑмӑр, йӗпкӗн хӗрлӗ тата кӑвак чечексем чӳхенеҫҫӗ; мӑклӑ тунасенчен чӑлханнӑ тӗкӗл тура тунсӑхлӑн, пӗр кӗвӗллӗн сӗрлет; инҫетри ҫутӑ пайӑркисен авӑрӗнчен вӗҫсе каҫнӑ кайӑк ушкӑнӗ негрсен оркестрне евӗрлесе кӑшкӑрашать.

Лиловые, пурпурные и голубые цветы качались в траве; слышалось меланхолическое гудение шмеля, запутавшегося в мшистых стеблях; птицы, перелетая глубину далеких просветов, разражались криками, напоминающими негритянский оркестр.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Ан ҫиллен ӗн-тӗ, Мукуҫ мучи, ан вӑрҫ, — айӑпа кӗнӗн, калас тенине йӑвашраххӑн пӗр кӗвӗллӗн тӑстарчӗ-тӑстарчӗ те йӗкӗт, юлашкинчен, старике каллех шалт тӗлӗнтерсе ярса, уҫӑ сассипе кӑлтӑр-р кулса ячӗ.

Помоги переводом

10 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Урокӗсене те кал-кал, пӗр кӗвӗллӗн ирттерет Кронид Евграфович, ӑнлантарасса та материала тӗплӗн, пӗлӳллӗн ӑнлантарать.

Помоги переводом

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ҫапла вӗт, пепкемҫӗм, ҫапла-и? — те ыйхи тӗлӗшне, те чӗркемре чылай вӑхӑт выртнипе кӑмӑлсӑрланнӑн сасартӑк хыттӑн сас панӑ ачине сӑлкара сиктернӗ евӗр «и-и-и, и-и-и» тесе, тӑрӑшсах кӗвӗллӗн сиктерме тытӑнчӗ Нина.

Помоги переводом

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Сулахай алли Фоман ҫӳлелле ҫӗкленсе тӑнӑ, сылтӑммипе лӑсканӑ май, вӑл кӗвӗллӗн: — Куҫ хыҫӗнче — ан вӑрҫ, куҫран кала, куҫран кала, куҫран кала… — тесе такмакланӑ.

А левую руку Фома поднял вверх и глухим голосом приговаривал в такт трепки: — За глаза — не ругайся — а ругайся — в глаза прямо — в глаза — прямо в глаза…

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Тух та, ак, ташша, тӑрӑст! тап та карта варрине купӑс ҫеммипе кӗвӗллӗн пу-уҫла-а урай хӑмине ӗшелентерме, лара-тӑра пӗлмен каччӑсен чӗрисене алӑри тутӑр вӗҫӗпе вӗл те вӗл ҫӳҫентерсе.

Помоги переводом

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Пӳрнӗ телейпе хӑпартланса, ӑс-пӳ, чӗре пӗр кӗвӗллӗн ҫунат ҫапнӑ самантсем.

Помоги переводом

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Пӗр кӗвӗллӗн шакӑлтатаҫҫӗ пӑлан чӗрнисем, шӑваҫҫӗ те шӑваҫҫӗ умлӑн-хыҫлӑн нартӑсем, вӗҫӗ-хӗрри курӑнмасть.

Мерно постукивают копыта оленей, бегут и бегут упряжки бесконечной цепью, одна за другой.

Хӗрлӗ хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Пӗрмай майӗпен сулкаланса пӗр кӗвӗллӗн юрланипе, амӑш чӗркуҫҫийӗн ӑшшипе Чочой ерипен ҫывӑрса кайрӗ.

Монотонное пение, ритмичное покачивание и тепло, идущее от колен матери, постепенно усыпили Чочоя.

Пӑрлӑ чикӗ леш енче // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.