Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

кӑркка сăмах пирĕн базăра пур.
кӑркка (тĕпĕ: кӑркка) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кунта кӑркка аҫи тата хир чӑххисем.

Здесь индюк и дикие куры.

ХLVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Хатӗрлесе хунӑ ӗҫме-ҫиме тем тӗслӗ пулин те, ҫапах ватӑ сунарҫӑн Зеб Стумпӑн кӑмӑлӗ тулман, вӑл кунта тата пӗр кӑркка аҫи хушма шут тытнӑ, ҫавӑнпа та сунара кайса килме ӗлкӗресчӗ тесе, вӑл сержанта часрах тапранса кайма васката пуҫланӑ.

Несмотря на обилие продуктов и вин, не все участники подготовки пикника были удовлетворены достигнутыми результатами, недоволен был Зеб Стумп, он рассчитывал ко всему этому добавить еще индюка, поэтому он начал торопить сержанта, чтобы успеть на охоту.

XIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ӑшаланӑ кӑркка аҫи юлашкипе апатлансан, вӗсем ҫула тухма хатӗрлене пуҫланӑ.

Позавтракав остатками жареного индюка, они стали собираться в путь.

VIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Нумай пӑлан, кӑркка тӑратнӑ эпӗ унӑн килне.

Много оленей и индюков поставлял я для его стола.

VI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Шӑрттан, вашӑ пӑлхарати, — кӑркка пек кӑрӑклатса илчӗ Ваҫилей.

— Шырттан, ваше благородие, — прокаркал подобно индюку Васьлей.

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Чим-ха, Эпселем папайӑм, кӳршӗ чӑххи вӑл тепӗрне кӑркка пек курӑнать.

— Э-э, Эпселем бабай, соседская курица иному индюшкой кажется.

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Мӗн-и, — майӗпен ҫеҫ сӑмахне хускатрӗ Шерккей, Тухтар ҫинчен куҫне илмесӗр, — пирӗн пек ҫынна, Тухтар, санах та калӑпӑрин, килӗшмест-ҫке ҫакӑн пеккине ҫакса яни, хай, мӗнле калас иккен те, чӑх йӑвинче ӑнсӑртран, ӑнсӑртран кӑркка чӗппи тухнӑ пек пулать, ҫапла мар-и?

А Шерккей, сменив сердитый тон на приторно-ласковый и не сводя глаз с Тухтара, продолжал: — Я ведь что хочу сказать, Тухтар: таким, как мы, ну и как ты тоже, хорошая одежда не к лицу, это все равно, как из куриного яйца вдруг вылупится индюшонок, вот что получается…

V. Хисеп йыхравӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Апла тӑк рационра ӗне, кӑркка, чӑх ашӗ, нимӗҫ пӑрҫи, шалча пӑрҫи, тинӗс, юхан шыв пулли, тӑпӑрчӑ, хура тул пулмаллах.

Помоги переводом

Ҫыннӑн 639 мышца // Сывлӑх. Сывлӑх, 2014.04.17

Ют ҫын ҫывхарнӑ чухне кӑркка е хур хӑйне мӗнле тыткалать?

Как ведет себя индюк или гусь, когда к нему приближается чужой человек?

Каскӑн качака // Ара Мишши. Ара Мишши. Пиллӗкмӗш чӗрӗк: калавсем/ Ара Мишши. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 64 с. — 31,33,35 с.

— Вӑт ватӑ кӑркка!

— Вот старый хрен!

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

«Вӑл самӑрлансан… кӑркка аҫи пекех пулмалла» — хӑй ӑшӗнче кулса илчӗ Михеич.

«Жирком ему обрасти… совсем бы индюк!» — усмехнулся про себя Михеич.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Кӑркка эсӗ!

Индюк ты!

Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.

Ҫывӑхрах кӑшт сарӑрах тӗклӗ килпетсӗр кӑркка ами йӑваран сиксе тухрӗ.

Неподалеку вскочила с гнезда серенькая, невзрачная стрепетка.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫав ҫаврашка варринче пӗр курӑк туни те ҫук; унта хӗреслӗ-мереслӗ ура йӗрӗсемпе тӗрленсе пӗтнӗ сарӑ тусан кӑна выртса юлнӑ тата айккисенче, типӗ хытхурапа армути тунисем ҫинче, кӑркка аҫисем пӗр-пӗрин ҫурӑмӗсемпе хӳрисенчен ҫапӑҫу вӑхӑтӗнче тӑпӑлтарса кӑларнӑ шупка хӗрлӗ йӑрӑмлӑ-чӑпар тӗксӗм ҫакӑнса тӑраҫҫӗ.

Ни былки не было внутри точка; одна серая пылица, испещренная крестиками следов, лежала ровным слоем на нем, да по обочинам на сухих стеблях бурьяна и полыни, подрагивая на ветру, висели бледно-пестрые с розовым подбоем стрепетиные перья, вырванные в бою из спин и хлупей ратоборствовавших стрепетов.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Юр пек чӑлт-шурӑ, тӗкӗ хӗвел шевлипе йӑлтӑртатакан пӗчӗкҫӗ кӑркка, ҫунаттисемпе хӑвӑрт та сулмаклӑн авӑсса, ҫӳле-ҫӳле вӗҫсе хӑпарчӗ те, ҫӗнӗ кин ҫакакан шӑрҫа мӑйи пек ҫутӑ хура йӑрӑмлӑ мӑйне тӑсса хурса, хӑвӑрт-хӑвӑрт малалла вӗҫрӗ, самантсерен инҫетерех те инҫетерех кайса пычӗ, сенкер кӑвак тӳпе тинӗсӗнче тикӗссӗн ярӑнса ҫӳрерӗ.

Снежно-белый, искрящийся на солнце стрепеток, дробно и споро махая крыльями, шел ввысь и, достигнув зенита в подъеме, словно плыл в голубеющем просторе, вытянув в стремительном лете шею, опоясанную бархатисто-черным брачным ожерелком, удаляясь с каждой секундой.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

«Сывӑ пул, каҫар, ӗлӗкхи савни, Ӗлӗкхи савни, ват кӑркка ами!..»

«Ты прости-прощай, любовь прежняя, Любовь прежняя, черт паршивая!..»

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий вара телейлӗн йӑлкӑшса кулатчӗ, Петрона каллех кӑрккалла кӑрӑклатма тилмӗретчӗ, кӑркка пусалӑхӗ, курӑк ӑшӗнче хӗҫтимӗр е ҫӗтӗк ҫитса йышши япала тупсан, мӗнле хыпӑнчӑклӑн кӑлтӑртатнине чӗлхипе туса кӑтартма тархаслатчӗ.

Тогда Григорий смеялся счастливым смехом, просил еще погутарить по-индюшиному, упрашивал показать, как озабоченно бормочет индюшиный выводок, обнаруживший в траве какой-нибудь посторонний предмет вроде жестянки или клочка материи…

XXXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унтан ҫав самантрах, куҫӗсене тавӑрса пӑрахса, аллисене хутлатса тытатчӗ, ватӑ кӑркка аҫи пек хӑяккӑн уткаласа, ҫапла мӑкӑртататчӗ: «Кӑр! Кӑр! Кӑр! Кӑр! Туянар ҫав шӑпӑрлан чӗппи валли атӑ!»

И сейчас же, выкатывая глазенки, сгибал в локтях руки, — как старый индюк, ходил боком, бормотал: «Гур! Гур! Гур! Гур! Купим на базаре сорванцу сапожки!»

XXXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл сассине ҫинҫететчӗ те, кӳреннӗ кӑркка чӗппи шимплетнӗ пек, селӗппӗн пийӗклетме пуҫлатчӗ: «Сийӗн — атӑ, манӑн ҫук! Сийӗн — атӑ, манӑн ҫук!»

Он искусно воспроизводил писк обиженного индюшонка, тоненько выговаривая: «Все в сапожках, а я нет! Все в сапожках, а я нет!»

XXXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унтан Григорий шухӑшламан ҫӗртенех пӗчӗк чух Петропа иккӗшӗ ҫеҫенхире кӑркка чӗпписене пӑхма кайнине аса илчӗ.

И нечаянно вспомнилось Григорию, как вместе с Петром в детстве пасли они в степи индюшат.

XXXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней