Поиск
Шырав ĕçĕ:
кӑвакарман (тĕпĕ: кӑвакар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫӳҫ вӑл ахаль кӑвакарман, сире ярса илмелӗх те ӑс пур.
24 // Владимир Кузьмин. Владимир Кузьмин. Виҫӗ юман: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 144 с.
Дрибб аллӑ ҫулсенче, вӑрӑм хура ҫӳҫӗ кӑвакарман, хырӑннӑ, алкоголе пула сӑмси кӑвак; ӗҫкӗпе тулнӑ виҫӗ кӗтеслӗ пичӗ хӑвӑрт улшӑнса тӑрать: икӗ ҫеккунт хушшинчех йӗрӗнтермелӗхех пылак та, тӳренни пек мӑнаҫлӑ та пулаять.
II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 382–396 с.
Вӑл, аллӑ тӑватӑ ҫула ҫитнӗ пулин те, пӗр пӗрчӗ кӑвакарман ҫӳҫлӗ, смала пек хура икӗ юплӗ сухаллӑ старик.Старик, без единой сединки в свои пятьдесят четыре года, со смолистой, раздвинутой надвое бородой.
Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.
Страницы:
- 1