Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

каланинчен (тĕпĕ: калани) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах кун пек каланинчен те усси пулмарӗ.

Но толку из этого не вышло.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

— Унтах хӑй каланинчен хӑй тӗлӗннӗ пек, хушса хучӗ:

 — И вдруг добавил, будто сам удивившись:

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Хам каланинчен эп, тем тусан та, чакмарӑм: хамӑрӑн виҫӗ карточкӑна тата миххе илтӗм те кайма пуҫтарӑнтӑм.

Я настоял на своем, взял мешок и три наших карточки.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Эсир каланинчен, тӗрӗсрех каласан, эсир каламасӑр хӑварнинчен, эпӗ хамӑн чир хӑрушӑ иккенне лайӑхах куратӑп.

— Из ваших слов, вернее, из всего того, что вы не договариваете, я вижу всю серьезность положения.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Малтанах пӗлетӗп: эпӗ каланинчен усси пулас ҫук, эсир нумайӑн, ҫапах та хамӑрӑн позици ҫинчен пӗтӗмӗшпех каласа парас тетӗп.

Я хочу изложить нашу позицию целиком, хотя наперед знаю, что это бесполезно: вас — большинство.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫакна хушса каланинчен ытла йӑлӑнни теме пулать, ҫавӑнпа та Эленпа Мэри Грант ӑна пӑхӑнмашкӑн тивӗҫлӗ.

Леди Гленарван и Мери Грант не стали противиться этому приказу, больше похожему на просьбу.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Эпӗ пӗлсех тӑратӑп, документсем ҫинче вӗсем ҫинчен те Тристан д'Акунья утравӗсем ҫинчен каланинчен ытлашши пӗр сӑмах та ҫук.

Я совершенно уверен в том, что о них в документах говорится не больше, чем об островах Тристан д’Акунья.

Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Эпӗ те сана ҫавӑн пекех юрататӑп, — терӗ Джон Мангльс, Роберт каланинчен кӑштах именнӗ пек пулса.

— А я плачу тебе тем же, дружок, — ответил Джон Мангльс, немного смущённый словами Роберта.

Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Тӳррипех калатӑп, Паганель, Географилле обществӑн секретарӗ ҫапла каланинчен тӗлӗнетӗп эпӗ!

— Честное слово, Паганель, мне странно слышать это утверждение из уст секретаря Географического общества!

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Анчах вӑл географ каланинчен мӗн те пулсан ӑнланчӗ-ши, — кӑна тавҫӑрса илмешкӗн мӑйӗ те ҫук.

Но нельзя было угадать, понял ли он хоть что-нибудь из его слов.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вилӗмӗ вӗсен сӑмахпа каланинчен хӑрушӑрах пулчӗ…

Смерть их ужаснее слов…

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Долинник калать, каланинчен мӗн пуласса хӑй те шанмасть.

Говорил и уже не верил в дикую удачу.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Эпӗ каланинчен те авантарах, — терӗ Алька, ун ҫумнелле тата ҫывӑхарах сиксе ларса.

Ещё лучше, чем так, — ответил Алька, подвигаясь к ней ещё ближе.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Ку сӑмахсене Жиган ҫӑмӑллӑн та ӗненмелле каланинчен Димка тӗлӗнсех кайрӗ, анчах кун пек пурнӑҫ ҫулӗ ӑна килӗшмерӗ, вара вӑл мӗнле те пулин отряда ирӗккӗн кӗрсен е хамӑр отряд организацилесен, е партизана кайсан, аванрах пулӗ, терӗ.

Димка подивился легкости и уверенности, с какой Жиган выбрасывал эти фразы, но такой способ существования ему не особенно понравился, и он сказал, что гораздо лучше бы вступить добровольцами в какой-нибудь отряд, организовать собственный или уйти в партизаны.

2 // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 3–53 с.

Аркадий Базаров ҫинчен Одинцовӑпа мазурка ташланӑ каҫхине каланинчен те хӗрӳллӗнрех калама пуҫларӗ.

Аркадий начал рассказывать и говорить о Базарове еще с большим жаром, с большим увлечением, чем в тот вечер, когда он танцевал мазурку с Одинцовой.

XXI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Валери часах ҫывӑрса каяймарӗ; унӑн юнӗ хуллен те ӗшенчӗклӗн тапрӗ… хӑй шутланӑ тӑрӑх, леш эрехрен е, тен, Муций каласа панисенчен, вӑл сӗрме купӑс каланинчен

Валерия не скоро заснула; кровь ее тихо и томно волновалась, и в голове слегка звенело… от странного того вина, как она полагала, а может быть, и от рассказов Муция, от игры его на скрипке…

IV // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 64–83 с.

Хӗр ман атте ят ҫапла ҫӑмӑллӑн та ирӗклӗн асӑннинчен, ӑна аттем лаша кӑмӑлпах парасса шанса тӑнӑ пек каланинчен эпӗ тӗлӗнмеллипех тӗлӗнтӗм.)

Я удивился тому, что она так легко и свободно упомянула его имя, точно она была уверена в его готовности услужить ей.)

XIII // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

— Мухтав сана, ҫӳлти турӑ! — пӑшӑлтатрӗ Василиса Прокофьевна, тырӑ пуҫтарса кӗртесси тата Катьӑн пурнӑҫӗ ҫак сӑмахсене каланинчен килнӗ пек хӗпӗртесе: вӑл, тен, халь пӑртак хуйхи-суйхи пӗтнипе канӗ ӗнтӗ, беженцӑсене кӳрентернӗшӗн чӗрине йывӑр илни сӳнӗ.

— Вот и слава тебе, господи? — прошептала Василиса Прокофьевна, вложив в эти слова радость и за то, что урожай не ляжет под снег, и за Катю: теперь, может, немножко отдохнет от тоски, не будет держать на сердце обиду на беженцев.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Юрӑра каланинчен те тӗттӗмрехчӗ, тетӗп, хӗвел ҫутатать те, ҫутти пирӗншӗн марччӗ, тетӗп.

 — И еще темней бывало: солнышко-то, оно, мол, светит, да не нам».

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Карчӑк упӑшки вилни ҫинчен ытла та лӑпкӑн каланинчен ӑшра тӗлӗнсе, Аксинья ним шарламасӑр сӑхсӑхса илчӗ.

Аксинья молча перекрестилась, про себя дивясь тому спокойствию, с каким старуха сообщила о смерти мужа.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней