Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

кайманни (тĕпĕ: кай) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ хама — ҫаплах тата партири пур юлташсене те — суда кайманни тӗрӗс решени тесе ӗнентертӗм.

Я доказал себе — и, надеюсь, всем товарищам по партии — правильность решения о неявке на суд.

10 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Свиношок вара кунсеренех, йытӑ ҫури пек, Эмиль хыҫҫӑн пач хӑпмасӑр ҫӳрерӗ, ҫакна кура, Эмиль чӗри ирӗлсе кайманни анчах.

День-деньской Свинушок ходил за Эмилем по пятам, как собачка, и сердце Эмиля таяло.

Ытларикун, августӑн вуннӑмӗшӗнче Эмиль шапана ирхи апат карҫинккине ячӗ, ун хыҫҫӑн ҫав тери лайӑх мар хӑтланчӗ, кун пирки каласа та парас килмест // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Кӑнтӑрти районсенче (ҫыру авторӗ калашле, хӑш-пӗрисенче) ку тарана ҫитсе те чӑвашла манса кайманни савӑнтарать-ха, анчах ман хамӑн тӑрӑхрах ҫавнашкаллине курас килет.

Помоги переводом

Тӗп суйлав комиссийӗнчен илнӗ тав сӑмахӗ // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/blogs/comments/5757.html

Унтан эсир сире хӑвӑрӑн команда кӑмӑла кайманни ҫинчен каларӑр.

Вы сказали, что вам не нравится наша команда.

IX сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Вӑл ҫакӑн пек аякка кайманни нумай пулать-ха.

Она давно так далеко не забиралась.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

Вара ку таранччен мана мӗншӗн тытса кайманни те паллӑ пулчӗ.

Стало ясно, почему и меня не берут до сих пор.

«Хӗрлӗ ҫарпа пӗрле таврӑнӑп!» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Тата унта темскер ман кӑмӑла кайманни, ӑна юратма кансӗрлекенни пурччӗ, — ҫав ҫынна вӑл юрланӑ чухне ҫеҫ мар, урӑх чухне те юратасси килетчӗ ҫав.

И было в нем нечто неприятное мне, мешавшее полюбить его, — а хотелось любить этого человека не тогда только, когда он пел.

XIX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Сюртук тӑхӑнсан тата брюкине кӑларса ярсан, вӑл мана темле чаплӑн, патваррӑн туйӑнатчӗ, ҫапах та ӑна пӑхсан, тем кӑмӑла кайманни, кулӑшла пулни палӑратчӗ.

В сюртуке и брюках навыпуск он казался мне важным, солидным, но было в нём что-то неприятное, смешное.

I. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Кӑнтӑрла лагерьте хӗрарӑмсемпе ачасем кӑна юлаҫҫӗ, арҫынсем ирех ҫухалаҫҫӗ, вӗсем ӑҫта иккенне пӗтӗм вӑрмана янӑратакан пуртӑ сассинчен пӗлме пулать, таҫта инҫете кайманни пуриншӗн те паллӑ.

Днем в лагере оставались только женщины и дети, а о существовании мужчин можно было узнать только по стуку топоров, разносившемуся по всему лесу.

III // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Жандарм хӑйне епле тыткаланинченех ӑна тӗпчеме илсе кайманни курӑнчӗ.

Жандарм обращался с ним доброжелательно и, очевидно, вел его не на допрос.

19 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Каймастӑп, — хушса хутӑм эпӗ кайран, — вӗсемпе пӗрле каяс килмест тесе, эпӗ тӗрес мар калатӑп; анчах вӗсемпе пӗрле кайманни мана хаваслантарать.

— Нет, — прибавил я потом, — я неправду говорю, что мне не хочется с ними ехать; но я рад, что не поеду.

XV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Тепӗр чухне вӑл класа кӗрет те шухӑша кайсах эпӗ уроксене епле каланине итлет, анчах вӑл мана тӳрлетесшӗн каланӑ хӑшпӗр сӑмахсем тӑрӑх, эпӗ мӗне вӗреннине хӑй те чухлайсах кайманни курӑнать.

Иногда он приходит в классы и с строгим лицом слушает, как я сказываю уроки, но по некоторым словам, которыми он хочет поправить меня, я замечаю, что он плохо знает то, чему меня учат.

XXII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вилнӗ ҫыннӑн чунӗ хӗрӗх кунсӑр килтен тухса кайманни ҫинчен Наталья Савишна каласа кӑтартнисене аса илсе, эпӗ шухӑшпа вилнӗ хыҫҫӑн никама курӑнмасӑр кукамай ҫурчӗн мӗнпур пӳлӗмӗсем тӑрӑх ҫӳретӗп, Люба таса чӗрепе йӗнине, кукамай куляннине, атте Август Антонычпа калаҫнине итлетӗп.

Вспоминая рассказы Натальи Савишны о том, что душа усопшего до сорока дней не оставляет дома, я мысленно после смерти ношусь невидимкой по всем комнатам бабушкиного дома и подслушиваю искренние слезы Любочки, сожаления бабушки и разговор папа с Августом Антонычем.

XV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Дульник ҫапла майпа Сашӑна кӑмӑлласах кайманни юлташла кӗвӗҫнине пӗлтернӗ пек туйӑнчӗ мана.

По-моему, Дульник чувствовал к Саше неприязнь просто от дружеской ревности.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ӑна урампа иртсе пыракан ҫынсем пурте ун ҫине пӑхнӑн тата вӑл юриех шкула кайманни ҫинчен пӗлнӗн туйӑнать.

Ему все время казалось, что все прохожие на улице смотрят на него и подозревают, что он нарочно не пошел в школу.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

— Чи кирли кунта — татӑклӑ самантра вӑл ҫухалса кайманни.

— Главное, что он но растерялся в решающую минуту.

VII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Командира эпӗ пӗр суймасӑрах ҫӗрлехи вӑхӑтра хам вӗҫменни ҫинчен, Ленинграда вара кӑнтӑрла та, ҫӗрле те вӗҫсе кайманни ҫинчен каласа патӑм.

Я честно сказал командиру, что с ночными полетами незнаком, а в Ленинград не летал вообще — ни днем, ни ночью.

«Правда» хаҫат матрицисемпе // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Поляр лётчикӗ: калавсем; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 248 с.

— Эпӗ ӑна кӑмӑла кайманни мана сахал интереслентерет, — терӗ пӗррехинче Мартини ҫилленсе.

— Меня мало интересует, любит он меня или нет, — сказал как-то Мартини с раздражением.

III // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Эпӗ кайманни никамшӑн та сиенлӗ пулмӗ, ман ҫумра пулсан вара, саншӑн нимӗнле хӑрушлӑх та пулмӗ.

Ущерба от этого не будет никому, а мне будет спокойнее: мне кажется, ты будешь в большей безопасности со мной.

IV // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

«Фотографсенчен» пӗри, хӑйӗн аппаратне ҫекӗлпе ярса илсен, чутах шыва анса кайманни ҫинчен Нури питӗ интереслӗ каласа кӑтартрӗ.

Нури интересно рассказывал, как один «из фотографов» зацепился за крюки своего аппарата и чуть не пошел ко дну.

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней