Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

инке сăмах пирĕн базăра пур.
инке (тĕпĕ: инке) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Абажурне Даша инке хӑех анне туйӗнче парнеленӗ.

подарок тети Даши на мамину свадьбу.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Даша инке сӗтел хушшинче манӑн кӗпене сапласа ларать.

Тетя Даша сидит за столом и чинит мою рубашку.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мӗскӗн Даша инке!

Бедная тетя Даша!

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫак кун маншӑн питӗ кичем пулчӗ, Даша инке мана темиҫе хут та йӑпатма тӑчӗ.

Я был очень мрачен в этот день, и тетя Даша несколько раз принималась меня утешать.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сире ача ҫуртне хӗл каҫма кӑна яратпӑр, ҫулла каллех килетӗр, сирӗн пата кашни кунах ҫӳрӗп, тесе йӗре-йӗре ӳкӗтлерӗ Даша инке.

Со слезами она объявила, что будет ходить к нам в приют каждый день, что отдает нас только на зиму, а летом мы непременно вернемся.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Даша инке алӑстиччӗ — кӗпесем тӗрлетчӗ, абажурсем тӑватчӗ.

Тетя Даша была мастер на все руки — вышивала рубашки, делала абажуры.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫак каҫ, эпир тӑлӑха юлнӑ каҫ,Даша инке пирӗн патра ҫывӑрмарӗ.

В эту ночь, первую ночь, когда мы остались одни, тетя Даша не ночевала у нас.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ аран-аран ура ҫинче тӑратӑп, Даша инке ахлатса, хӑшлатса сывлать.

Я чуть стоял на ногах, тетя Даша охала и вздыхала.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пурне те майлаштарнӑ хыҫҫӑн, Даша инке пире хуса ҫитрӗ, кӗпер урлӑ каҫсан, эпӗ хамӑн кӗсьере икӗ катӑк сахӑр, пӗр татӑк шурӑ сухари тупрӑм.

потому что когда все было улажено и тетя Даша, плача, догнала нас и мы через мельницу выехали на мост, я нашел в кармане своей курточки два куска сахару и белый сухарь.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ вара таҫта аякра Сковородников кӑшкӑрнине, Даша инке йӗре-йӗре вӑрҫнине илтрӗм.

Я слышал, как где-то позади кричал Сковородников, плачущим голосом ругалась тетя Даша.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сковородниковпа Даша инке таҫта аякка тӑрса юлчӗҫ.

далеко за собой оставив Сковородникова и тетю Дашу.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Даша инке пире хуса ҫитрӗ те ятлама пуҫларӗ.

Тетя Даша догнала нас и стала ругаться:

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӗсем ҫуран утрӗҫ, Даша инке, юлас мар тесе, урапа хыҫӗнчен тытса пычӗ, мана урапа ҫине лартрӗҫ.

Они шли пешком, тетя Даша держалась за какую-то скобу, чтобы не отставать, а меня посадили на колесницу.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир вӑл — Сковородников, Даша инке, эпӗ.

Мы — это Сковородников, тетя Даша и я.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сковородников та, тӑван мар атте те, Даша инке те анне вилнине хӑнӑхса ҫитнӗ ӗнтӗ!

Они привыкли — и Сковородников, и отчим, и тетя Даша, — уже привыкли к тому, что она умерла!

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сковородниковсем патне картла выляма ҫӳрекен карчӑксем пирӗн пӳрте питӗрӗнсе ларчӗҫ, юбкисене ҫӳлелле ҫӗклесе, ҫаннисене тавӑрса янӑскерсем, урай ҫунӑ пек пулса витре йӑтса тухрӗҫ, Даша инке темле «ҫула ӑсатмалли» патне кайса килчӗ.

и то, что старухи, приходившие к Сковородниковым играть в «козла», заперлись у нас, а потом, с подоткнутыми юбками, с засученными рукавами, выносили ведра, как будто мыли полы, и то, что тетя Даша бегала за какой-то «подорожной».

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Теплерен пӗрре кӑна, Даша инке «пурнасшӑн мар вӑл, ҫавӑнпа ҫимест» тенине илтсен кӑна, анне темскер мӑкӑртатса илчӗ, тепӗр еннелле ҫаврӑнчӗ.

Только раз, когда тетя Даша в отчаянии объявила, что она знает, почему мать не ест, — не хочет жить, потому и не ест, — мать пробормотала что-то, нахмурилась и отвернулась.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Даша инке ӑна йӗре-йӗре вӑрҫрӗ, анне, тӗксӗмленсе, ӑсран кайса, хура ҫивӗчӗсене кӑкӑрӗ ҫине хурса, пӗр сӑмах хушмасӑр выртрӗ.

Тетя Даша ругала ее и плакала, а мать лежала рассеянная, мрачная, перекинув на грудь черные косы, и не говорила ни слова.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах пӑра сутӑн илме пуриншӗн те темӗнле аван мар пек пулчӗ, Даша инке вара пӑр вырӑнне йӗпе алшӑлли хума шутларӗ.

Но покупать лед всем показалось странным, и тетя Даша решила вместо льда прикладывать мокрое полотенце.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Даша инке мана илтмӗше хывса, сиксе тӑчӗ, темшӗн пирӗн пӳрт тавра ҫаврӑнса чӳречерен пырса шаккарӗ.

Как будто не слыша меня, тетя Даша вскочила, зачем-то обежала наш дом и постучала в окно.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней