Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

иле (тĕпĕ: ил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫакӑн чухне тин эпӗ министрсем тата патшасен таврашӗнчи пурнӑҫ мӗн иккенне ӑнланса иле пуҫларӑм.

Тут-то я впервые — хотя еще смутно — начал понимать, что такое министры и придворная жизнь.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Кун каҫиччен ӑҫта-ӑҫта ҫӳренисене аса иле пуҫларӑм…

Я стал припоминать, как и куда ходил в течение дня…

Бежин ҫаранӗ // Ярукка Сантри. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 71–91 с.

«Аҫу килӗ те ӑнкарса иле», — тейӗ анне, каҫхи апат хатӗрлеме пуҫласа е мӗнле те пулин урӑх ӗҫ тытса.

«Отец придет, разберется», — сказала бы мать, начав возиться с ужином или еще что-нибудь делать.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Атӑлӑн тарават ҫыранӗсем вӗҫӗмсӗр тӑсӑлса, хирӗҫ шуса пынӑ, куҫа та, чуна та хӑйсен иксӗлми иле мӗне ачашланӑ, ҫӗнӗрен ҫӗнӗ картинӑсем кӑтартнӑ.

А берега Волги всё идут навстречу, лаская глаза и душу своей красотой, и всё новые картины открываются на них.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Малтан тӗлӗкри пек, вара лайӑхах, хампа мӗн пулнине аса иле пуҫларӑм.

Я начинаю припоминать бывшее со мной, сначала смутно, потом яснее.

Тӑватӑ кун // Ярукка Сантри. Гаршин В.М. Тӑватӑ кун: калав. — Шупашкар: Республикӑри чӑваш кӗнеки кӑларакан уйрӑм, 1924. — 38 с.

Ҫак ачалла хӑрани, Топорек ҫавна хӑй йышӑнасшӑн мар пулин те, ӑна час-часах ярса иле пуҫларӗ.

Эти ребяческие опасения, в которых Топорек не хотел признаться даже перед самим собой, не раз овладевали им.

I // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Вӑл епле куҫса пынине тимлӗн сӑнакан партизансем аллисемпе тӳсӗмсӗррӗн хӑлаҫлана-хӑлаҫлана иле пуҫларӗҫ, шӑлӗсемпе шатӑртаттарчӗҫ.

Глядя на него, партизаны тоже невольно перебирали руками, дергали ногами и скрипели зубами.

23 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Тӗттӗмленес умӗн Карпат тӑвӗсем енчен чылаях сивӗ: сывлӑш капланса анчӗ, Тисса хӗрринчи ӑшӑ улӑха майӗпенех нӳрлӗ тӗтре карса иле пуҫларӗ.

На вечерней заре со стороны карпатских хребтов резко потянуло холодом, и теплая Тисская долина стала постепенно наполниться влажным туманом.

6 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

— Мана хӗсӗрлет вӑл… тертлентерет … вилетӗп … мана никам та юратмасть! — аран-аран калайрӑм эпӗ, вара ман кӗлеткем шӑнӑр туртнӑ пек хуҫлана-хуҫлана иле пуҫларӗ.

— Он мой тиран… мучитель… умру… никто меня не любит! — едва мог проговорить я, и со мной сделались конвульсии.

XVI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӗри ҫӑлта шыва кӗтӗм те — часах ӳт иле те пуҫларӗ.

Выкупался в горячем ключе, и стала рана затягиваться.

Вӗри ҫӑл // Хӗветӗр Уяр. Диковский, С. В. Калавсем; Хв. Уярпа М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 70 с. — 8–15 с.

Ял вӑй иле пуҫлани — куҫ умӗнче.

Видно было, оживает деревня.

Пин те тӑхарҫӗр ҫирӗм виҫҫӗмӗш ҫулхи кӗр кунӗсем // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Вӑл хулара сахал ҫынна палланӑ, ҫапах та гимназире вӗреннӗ юлташӗсене, ашшӗ патне ҫӳрекен рабочисене аса иле пуҫланӑ.

Мало кого она в городе знала, однако вспомнила кое-кого из своих друзей по гимназии да из рабочих, что к отцу ходили.

Пан Тюхинпа пан Телеев // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 230–248 с.

Кайрантарахпа урӑхла аса иле пуҫларӑм — хам айӑпа туйрӑм.

Потом по-другому стал вспоминать — с чувством вины, что ли.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Халӗ вӑл шофера палласа илчӗ те унӑн тӗлсӗр калаҫӑвӗнчен хӑшне-пӗрне ӑнланса иле пуҫларӗ.

Теперь он узнал шофера и начинал кое-что понимать в сбивчивой его речи.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Кӗтмен ҫӗртен килнин тӗллевне майӗпен туйса иле пуҫларӗ.

Мало-помалу он догадывался о цели неожиданного визита.

Улттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ҫавна курсан, Жилин крепӑҫре пурӑннӑ чухне хӗвел ӑҫтан тухса ӑҫта аннине астуса иле пуҫланӑ.

Стал Жилин вспоминать, когда он в крепости дома жил, где солнце всходило и где заходило.

4 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗр тутар, Жилин лаши патне пырса, йӗнерне иле пуҫланӑ.

Один татарин подошел к лошади, стал седло снимать.

1 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Нимӗҫсем разведчиксене ҫавӑрса иле пуҫланӑ.

Немцы обходили разведчиков.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Вӑл ҫапла майӗпен тӗттӗме хӑнӑхса пычӗ, халь ӗнтӗ вӑл хӑй тавра ҫуртсемпе йывӑҫсен мӗлкисене уйӑрса иле пуҫларӗ.

Глаза постепенно привыкали к темноте, он уже различал вокруг себя силуэты домов и деревьев.

15. Тӑшман йӑвинче // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Данилов тӳсет, Касицкий, ӑна-кӑна уямасӑрах кама курнӑ — унӑн ҫӑкӑрне аллинченех хуҫса илет, Тёма вара, чӑтрӗ-чӑтрӗ те, кайран ирӗксӗрех хӑш-пӗринчен пӗр татӑк ҫӑкӑр ыйтса иле пуҫларӗ, е тата вӑл партӑсем тӑрӑх ҫӑкӑр шыраса ҫӳрет, унта яланах вара йӑваланса выртакан пӗр-пӗр ҫӑкӑр хытти тупатех.

Данилов крепился, Касицкий без церемонии отламывал куски у первого встречного, а Тёма терпел, терпел и тоже кончал тем, что просил у кого-нибудь «кусочек», а то отправлялся на поиски по скамьям, где и находил всегда какую-нибудь завалявшуюся корку.

Америкӑна кайни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней