Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

вӗрентетӗп (тĕпĕ: вӗрент) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫакӑн пек аэроплансем тумашкӑн, вӑл пурне те вӗрентетӗп, терӗ.

И он сказал, что всех научит, как такие аэропланчики делать.

Эпир пӗчӗк автомобильсене чуптарни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

— Ҫак кунсенче сире эпӗ вӗрентетӗп.

— Эти дни заниматься с вами буду я.

Маруся, Галя тата Вера ҫухални // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

— Акӑ, курӑр-ха, эпӗ ӑна халех алла вӗрентетӗп.

— А ну, гляди, как я ее сейчас ручной сделаю…

Кӗпер // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.

«Кирпӗч шуйттанӗсем, вӗрентетӗп эпӗ сире революци ирттерме», — ҫапларах пуплекелесе Гусев сарнӑ тӳремри чул плитасене хӑйпӑта-хӑйпӑта кӑларма, кӗпесене хӑйӑр тултарма, йывӑҫсене касса пӑрахма, алӑксене сӳсе илме вӗрентет.

«Научу я вас революции устраивать, черти кирпичные», — говорил Гусев, показывая, как нужно выворачивать плиты из мостовой, валить деревья, срывать двери, набивать рубашки песком.

Гусевӑн ҫак кунхи ӗҫ-хӗлӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Ҫавӑншӑн вӗрентетӗп те.

— А того ради и учу.

VIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

— Ак мӗнле тивӗҫпе: эпӗ хама хисепрен кӑларма нихҫан та никама та ирӗк памастӑп, сирешкел маттурсене яланах ӑса вӗрентетӗп.

— Такое, что я никогда никому не позволю мне манкировать и всегда буду учить таких молодцов, как вы.

XVI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хӑвӑрах шухӑшласа пӑхӑр-ха, Семен Афанасьевич, эпӗ акӑ — чӗлхепе литературӑна вӗрентетӗп.

Посудите сами, Семен Афанасьевич, вот я — словесник.

42 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Анчах пиллӗкмӗш класра тӑван чӗлхене эпӗ вӗрентетӗп, ҫавӑнпа та ӑна хам ҫине илетӗп.

Но родной язык в пятой группе веду я, и я беру это на себя.

41 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Вӗрентетӗп! — татӑклӑн хуравларӗ хӗр.

— Буду, — решительно ответила девушка.

Тынэтӑн учитель пур // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Лобзика шутлама вӗрентетӗп те, леш артистка пек халӑх умӗнче выляма тытӑнатӑп.

Выучу Лобзика считать и буду с ним выступать, как та артистка.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Шишкин мана: эпӗ Лобзика ҫакна кӑна мар, ытти япаласене те тума вӗрентетӗп, тет; анчах халлӗхе вӑл нимӗнех те вӗрентеймерӗ, мӗншӗн тесен ҫакӑ ӑна йӑлӑхтарчӗ; калас пулать: Костя пӗр ӗҫпе нумай вӑхӑт хушши чӑрманма юратмасть, пӗр япаларан теприн ҫине куҫать тата нимӗнле ӗҫе те вӗҫне ҫитермест.

Шишкин говорил, что выучит Лобзика не только этому, но и многому другому, только больше пока ничему не выучил, потому что ему надоело, и вообще он долго не любил заниматься одним делом, а перескакивал с одного на другое и ничего не доводил до конца.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

— Эпӗ сана вӗрентетӗп ак! — кӑшкӑрса ячӗ Гриша.

— Я тебя проучу! — закричал Гриша.

XX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Вӗрентетӗп.

Учить буду.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Умара та, начальника трубасем шӑратма вӗрентетӗп, тесе мухтанса илчӗ.

Умара тоже похвастался: мол, учу начальника сваривать трубы.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Эпӗ сире хура ӗҫ ҫине е вӗт-шакӑр ӗҫ ҫине ҫиелтен пӑхма вӗрентетӗп, тесе ан шутлӑр.

Не поймите, будто учу вас высокомерному отношению к черной работе и к мелочам.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

— Киле пӗчченех хӑварма тивет — эпӗ учительница, шкулта вырӑс чӗлхипе литература вӗрентетӗп.

— Приходится оставлять ее одну, — я учительница, русский язык и литературу преподаю в школе.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

— Нюра: «Лена Павловна пек, ачасене вӗрентетӗп», — тет.

— Нюра говорит: «Буду, как Лена Павловна, ребят учить».

Эпилог // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Эпӗ ӑна вырӑс чӗлхипе вӗрентетӗп.

И по русскому я с ней занимаюсь.

Пысӑк ҫемьен пӗчӗк хуҫи // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

— Вӑрҫмастӑп эпӗ сана, вӗрентетӗп, — ответлерӗ Оксана ун шухӑшне сиснӗ пекех.

— Я тебя учу, а не ругаю, — ответила на его мысли Оксана.

32 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Эсӗ те юл манпа, сана та вӗрентетӗп! — терӗ вӑл Николай Григорьевича хулпуҫҫинчен тӗксе илсе.

Вот и ты оставайся со мной, и тебя обучу! — неожиданно закончил он, хлопнув по плечу Николая Григорьевича.

13 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней