Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ашса (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Нихҫан курман, ашса тухма май ҫук пылчӑк тӑрать.

Стояли неслыханные, бедовые грязи.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Лаши пуҫне салхуллӑн сулкаласа, хӗвелпе ӑшӑнса кайнӑ тарӑн хӑйӑра йывӑррӑн ашса, хуллен чӑштӑртаттарса пычӗ.

Уныло качая головой, лошадь тяжело упиралась ногами глубокий, нагретый солнцем песок, он тихо шуршал.

II // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Ҫав вӑхӑтра анкартисем хыҫӗпе, тарӑн юр ӑшшӗн, красноармеецсене ҫӑкӑр леҫсе пама янӑ арҫын ачасем ашса пычӗҫ.

А за деревней, задами пробирались по глубокому снегу посланные с хлебом мальчики.

VIII // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Боецсен тарӑн юр ӑшӗнче ашса тухма, вӑрман касса ҫуд хывма тата тайга витӗр тупӑсене алӑ вӗҫҫӗн сӗтӗрсе тухма тиврӗ, Сивӗ хӗрӗх градус ытла тӑрать.

Бойцам пришлось преодолевать глубокие снега, рубить лес и на себе тащить орудия через тайгу, Мороз стоял выше сорока градусов.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Красноармеецсем пилӗк таран кӗрт ӑшӗнче ашса пыраҫҫӗ, лашасем ывӑнса пӗрин хыҫҫӑн тепри утайми пулаҫҫӗ, вара ҫынсен ҫунасене кӳлӗнсе тупӑсене, пулемётсене, боеприпассене, апат-ҫимӗҫе хӑйсен туртса пыма тивет.

Красноармейцы по пояс увязали в снегу, лошади выбивались из сил, и людям приходилось впрягаться в сани и самим тащить орудия, пулеметы, боевые припасы и продовольствие.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

— Унта сӗм вӑрмансемпе ашса тухма май ҫук юр, теҫҫӗ? — комиссар ҫине тинкерсе пӑхса ыйтрӗ Сталин.

— Там, говорят, чащи леса, да непроходимый снежный покров? —спросил Сталин, пристально смотря на комиссара.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Тен, халӗ, эпир ҫак ӑшӑ каютӑра чей ӗҫсе ларнӑ вӑхӑтра, пирӗн боецсем мӑй таран кӗрт ӑшӗнче ашса пыраҫҫӗ.

Может быть, сейчас, когда мы сидим в теплой каюте и чай пьем, наши бойцы идут по горло в снегу.

10 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Вӗсем пӑр пек сивӗ шывра, мӑй таран ашса, ҫыран хӗрринелле утса кайрӗҫ.

Они брели к берегу по горло в ледяной воде.

4 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Отрядсене ҫуран, ашса тухма ҫук пылчӑк ӑшӗнче сӗтӗрсе ҫӳремелле!

Таскать отряды пешком по непролазной грязи!..

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Темиҫе ҫӗр ҫын, пуҫӗсене салхуллӑн усса, хӑйсене улталанӑ ҫынсене хирӗҫ тискер курайманлӑх тытса, ним чӗнмесӗр пылчӑк ашса утрӗҫ…

Несколько сот человек молча шагали по грязи, мрачно опустив головы, затаив лютую ненависть к обманувшим их людям…

Вуннӑмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Ҫамрӑк хӗрсем ҫӗрле тӑр-пӗччен пылчӑк ашса, юр юшса е ҫумӑр витӗр ҫӳреҫҫӗ, — хуларан пирӗн пата, ҫичӗ ҫухрӑма килеҫҫӗ.

Девушки молодые ходят ночью, одни, по грязи, по снегу, в дождик, — идут семь верст из города к нам.

XVI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Таня, хӑйӑр тӑрӑх ашса, ун патнелле чупрӗ.

Таня побежала к нему, погружая свои ноги в песок.

XXII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Вӑл аялалла пӑр ҫине сикрӗ, баржӑсем хушшипе сукмак тӑрӑх юр ашса утрӗ.

Она прыгнула вниз на лед и пошла меж барж по тропинке, где ноги тонули в снегу.

XV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Эпир ҫав курӑка ашса пынипе тата ҫумӑрпа лачкамах пултӑмӑр, ниҫта та типӗ вырӑн юлмарӗ.

Мы промокли насквозь и в этих травах, и под дождем.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Эпир ҫумӑр витӗрех, пылчӑка ашса, унталла утрӑмӑр.

Побрели туда, под дождем, по грязи.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Гек чӑтса тӑраймарӗ, крыльца ҫинчен сиксе анчӗ те, тарӑн юр тӑрӑх ашса, пуринчен те малта пыракан, хырӑнманнине пула сухалӗ ҫитӗнсе кайнӑ, пуринчен те хытӑрах «урра» кӑшкӑракан пысӑк ҫынна хирӗҫ чупрӗ.

Тогда Гек не вытерпел, спрыгнул в крыльца и, зачерпывая снег валенками, помчался навстречу высокому, заросшему бородой человеку, который бежал впереди и кричал «ура» громче всех.

Чукпа Гек // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 105–140 с.

Эпир, йӗпе упасаррипе вӗлтӗрене ашса, малалла утрӑмӑр.

Мы пошли далее по мокрому папоротнику и крапиве.

Бирюк // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 156–163 с.

Такам пахчи урлӑ йӑран ашса чупатӑп, карта урлӑ сикнӗ май каштисем ишӗлсе юлаҫҫӗ; кӗпер хӑмисене йӗртсе тепӗр ҫырана лӗпӗстетсе каҫатӑп, такӑнса ӳксе тип тӑпра муклашкинчен юн кӑларса хӑваратӑп — нихӑшне те чарӑнса хӗрхенме вӑхӑт ҫук…

Бегу по чужим огородам, топча грядки; вот перепрыгнул через забор, а столб позади с треском обвалился; перебежал по дощатому мостику на другой берег — мостик жалобно застонал под моими ногами; с разбегу сильно споткнулся о сухой ком земли, но нет времени остановиться и хотя бы чуть-чуть перевести дух…

Шӑвӑҫ чуман // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 38–42 с.

Кӗрхи кӳлленчӗксенче лач-лач-лач! лачлаттарса ҫӳреме пит аванччӗ те — хальлӗхе, улттӑ тултариччен, юр ашса тертленнипех ҫырлахмалла пулать ӗнтӗ.

Как здорово было шлёпать по осенним лужам, а впредь, пока не исполнится шесть лет, придётся довольствоваться тем, что месить снег.

Симӗс тус // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 3–8 с.

Григорий, лаша ҫине утланса, час-часах ӑна кун каҫиччен ҫеҫенхир тӑрӑх шыраса ҫӳретчӗ, ҫухалнӑ вӑкӑра, хӑҫан та пулин тупасса шанма пӑрахса, сасартӑк ӑҫта та пулин пӗр-пӗр шырлан тӗлӗнче, кӳкен тӗмӗсен ашса тухма ҫук чӑтлӑхӗнче, е лапсӑркка туратлӑ ватӑ вӑрман улмуҫҫийӗ айӗнчи сулхӑнра асӑрхатчӗ.

Часто Григорий верхом на лошади по целым дням разъезжал в степи и, уже изуверившись в том, что когда-либо найдет пропавшего быка, вдруг обнаруживал его где-нибудь в самой теклине буерака, в непролазной гущине терновника, либо в тени, под раскидистой и старой дикой яблоней.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней