Поиск

Шырав ĕçĕ:

апат сăмах пирĕн базăра пур.

апат (тĕпĕ: апат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

— Вӑл, куккаҫӑм, хыҫалти килкартинче кӑвакарчӑнсене апат парать.
— А она, дядечка, на заднем дворике голубей кормит.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

— Апат вӑхӑтӗнчен юлас мар терӗм.
— Думал, как бы не опоздать к обеду.

— Эсир ниҫта та ан кайӑр, эп сире халех апат ҫитеретӗп.
— Вы тут стойте, не уходите, я сейчас вас кормить буду.

Каҫхи апат ҫисе ларнӑ чух кукка мана ҫапла ӑнлантарса пачӗ.
За ужином дядя объяснил мне.

Вӑрӑ чей вӗретнӗ те пирӗн патрах ирхи апат тума хатӗрленет пулмалла.
Вор, очевидно, кипятил чайник и собирался у нас завтракать.

Эпир каҫхи апат ҫирӗмӗр, эпӗ кофе, канфет, печени, мороженӑй илтӗм.
Мы ужинали, я покупал кофе, конфеты, печенье, мороженое.

Хӑвӑрт кӑна апат ҫинӗ хыҫҫӑн, эпӗ фотоаппарат илтӗм те магазина пластинкӑсем илме ыткӑнтӑм.
Наскоро позавтракав, я помчался с фотоаппаратом покупать в магазин пластинки.

— Вӑл вӑрӑм кунчаллӑ атӑ, кӑвак кӗпе тӑхӑнса ҫӳретчӗ, хӑех вутӑ ҫуратчӗ, кӑнтӑрлахи апат вӑхӑтӗнче хуратул пӑтти ҫиесшӗнччӗ, пирӗн пӳрт умӗнчен Хӗрлӗ Ҫар юрласа иртнӗ чухне хӗлле те чӳрече уҫса яратчӗ».
— Он носил высокие сапоги, серую рубашку, он сам колол дрова, ел за обедом гречневую кашу и даже зимой распахивал окно, когда мимо нашего дома с песнями проходила Красная Армия».

Апат пӗҫерме ӳркентӗм эпӗ.
Обед готовить мне было лень.

Кӑнтӑрлахи апат хыҫҫӑн эпӗ каллех чупса кӗрӗп.
А после обеда я забегу снова.

Ку вӑл Кӑвак шыв леш енче кӗтӳҫӗсем ҫунтаракан кӑвайтӑн тӗтӗмӗ пулать, унта вӗсем кӗтӳ кӗтеҫҫӗ, каҫхи апат пӗҫереҫҫӗ.
Это пастухи дымят кострами за Синей рекой, стада пасут да ужин варят.

Мальчиш-кибальчишпа унӑн ҫирӗп сӑмахӗ ҫинчен хывнӑ халап // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 147–157 с.

«Вӑт, ухмах, эпӗ сана шыраса тупрӑм, ҫакӑншӑн санӑн мана апат памалла», тенӗ пекех туйӑнчӗ.
Вот, мол, дурак, это я тебя нашла, и за это ты должен дать мне что-нибудь покушать.

Чукпа Гек // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 105–140 с.

Ҫакӑн пек апат хыҫҫӑн Гек ҫав тери салхулланчӗ, амӑшӗ вӑл чирлесе ӳкрӗ пулӗ тесе шикленчӗ.
После такого обеда Гек был грустен, и матери показалось, что у него повышена температура.

Кӑнтӑрлахи апат валли вӗсем типӗ ҫупа сухан ярса пӑтӑ кӑна пӗҫереҫҫӗ.
На обед они варили только кашу с постным маслом и луком.

Апат хыҫҫӑн виҫҫӗш те пӗрле уҫӑлма тухрӗҫ.
После обеда они все втроем вышли гулять.

— Авӑ, кӑмакара чӳлмекпе апат ларать.
— Вот в печи горшок со щами.

Лавҫӑ лашасене апат пама тухрӗ, амӑшӗ вара хӑраса ӳкнӗ ачасене салтӑнтарчӗ.
Ямщик пошел задавать лошадям корм, а мать молча раздевала перепуганных ребятишек.

Чей ӗҫрӗҫ, апат ҫирӗҫ те, ҫывӑрма выртрӗҫ.
Попили чаю, поели и легли спать.

Часах вӗсем каҫхи апат ҫирӗҫ, унтан сасӑсем шӑпланчӗҫ, ҫутӑ сӳнчӗ, пурте выртрӗҫ.
Вскоре они поужинали, а потом утих стук, погас свет, и все уснули.

Вӑл манӑн кӗсьере апат пуррине туйнӑ та ҫиме пама ыйтать иккен.
Это он учуял в моем кармане сверток и требовал еды.

Вӑрманти тӗтӗм // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 77–104 с.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика