Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

айккине (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унччен те пулмасть — ун хыҫӗнче пыракан Марук тӑвӑр сукмакран пӑрӑнса айккине пусрӗ те юр ӑшне паш! тӳнсе кайрӗ.

Помоги переводом

Ӗне сутнӑ кун // Николай Ларионов. https://chuvash.org/lib/haylav/7558.html

Горн вӗттӗн чӗтресе айккине пӑрӑнчӗ, кирек мӗнле аркану пекех — вилекенӗн сӑн-сӑпачӗ ӑна пачах та килӗшмест.

Горн отошел, вздрагивая, вид умирающего был ему неприятен, как всякое разрушение.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Ҫӗкленчӗк кӑмӑл-туйӑмпа тулнӑскер — сунарҫӑ вӑрмана тӗпчекен тискер кайӑк иккӗленӳсӗрлӗхӗпе, йӗри-таврана вичкӗннӗн тӗмсӗлсе утать; шӑтӑк-путӑк айккине иртет, лианӑпа йӗплӗ акаци танатисен хушшинчен хӑш тӗлтен тухмаллине пӗрре тинкерсех палӑртать, мӗлкесен уҫӑмсӑрлӑхне инстинкт шайӗнче виҫсе хаклать, вӑхӑт-вӑхӑтӑн компасне пӑха-пӑха тӗрӗс ҫулпах пыни-пыманнине тепӗр хут ҫирӗплетет.

Возбужденный, зорко осматриваясь, он шел с уверенностью зверя, изучившего лес: огибал ямы, быстро намечая взглядом проход среди сетей лиан и колючих акаций, инстинктивно разбирался среди неопределенности теней и, временами справляясь с компасом, убеждался в верности направления.

ХII. Пӗчӗк утрава хупӑрлани // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Пӗр вӑхӑт Стэнли ҫырчӗ, унтан калемне айккине хучӗ те кофе сыпкӑмласан шухӑша путрӗ.

Некоторое время Стэнли писал, затем, положив перо, отхлебнул кофе и задумался.

II. Стэнлипе Гент // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Вӑл каллех нимӗн те чӗнмерӗ, чӑшӑлтатса вут ҫине ҫу тумлакан хура тепӗр айккине ҫавӑрса лӑпкӑн ҫапла каларӗ:

Он опять замолчал, повернул на другой бок гуся, с которого скатывались капли шипящего жира, и сказал спокойно:

II сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Элион Стар, санран… санран ыйтатӑп: шӳте-мӗне айккине хӑварар та…

Элион Стар, я тебя спрашиваю — отбросим шутки в сторону.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 327–333 с.

Чи пӗлтерӗшлӗ кӳнтеленсем айккине тӑрса юлчӗҫ пулин те — Галеран ун валли хаклӑ хыпарсем упракан ас тӑвӑмлӑ ҫынсен ушкӑнне тепӗр хут тишкерсе тухрӗ, телейсӗрлӗхӗн хирӗҫлевлӗ материалӗнче шӑтӑк-хушӑк тупма пултаракан систерӗве кӗтет.

Хотя самые важные свидетели отошли, он пересматривал заново группу людей, чья память хранила драгоценные для него сведения, и ждал намека, могущего образовать трещину в сопротивляющемся материале несчастия.

IХ сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Пӳрт айккине ларчӗ те, листа ҫине пӳрнипе тӗртсе, хӑйпе юнашар ларакан хӑлхасӑр старике ҫапла кӑшкӑрса каларӗ:

Сел на завалинку и, тыкая пальцем в листовку, прокричал на ухо сидевшему рядом глухому старику:

II сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Ҫапах та крупьен мӑн кӑмӑллӑрах асӑрхаттарӑвӗсене илтсен вылякансен сӑнӗсем хыпса тӗлкӗшеҫҫӗ е тӗксӗмленеҫҫӗ, хӑшӗ-пӗри вара, хевтесӗррӗн ҫаврӑна-ҫаврӑна пӑхкаласа, ункӑран авӑккӑн айккине тухать те — ассӑн сывла-сывла тарланӑ ҫамкине сӑмса тутрипе шӑлса типӗтет.

Однако от этих небрежных его замечаний лица играющих вспыхивали или тускнели, а некоторые, беспомощно оглянувшись, резко выбирались из круга прочь и, вздохнув, вытирали платком потный лоб.

VI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Йыш йӗркелетпӗр, парне тупатпӑр, иккӗ те, виҫҫӗ те мар, пӗрре кӑна, мӗскӗн йӑпанусене — айккине!

Составим список и назначим приз, — не два, не три приза, а один, чтобы не было жалких утешений.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Чӑтлӑхри сукмак айккинчен айккине кукӑрӑлса тӑсӑлать, вырӑн-вырӑнпа ҫатрака айӗнче пачах ҫухалать, уҫланкӑ хӗррипе йӗрленет те иртсе каҫма чӑрмантаракан, ӳкнӗ вулӑсен хушшине чӑмать; унти ҫӳхе ҫутӑ пайӑркисенче хурлӑханӑн кӗрен сапакисем илӗртеҫҫӗ, кӑмпа шӑрши кӗрет.

Дремучая тропа бросалась из стороны в сторону, местами совершенно исчезая под слоем валежника, огибая поляну или ныряя в непроходимый бурелом, где в крошечных лучистых просветах розовели кисти смородины и пахло грибом.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 405–413 с.

Вӑл кулса тата айккине пӑрӑнса ӗлкӗреймерӗ — унӑн хул пуҫҫисем ҫине Зитор аллисене хучӗ те — Тиллин сӑнне шанманлӑхпа тӗсесе сӑнать.

Он не успел засмеяться и отойти, как Зитор положил обе руки на его плечи, обыскивая лицо Тилли подозрительным взглядом.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 375–381 с.

Лаша лӑпланнӑ, айккине пӑрӑннӑ, ҫулҫӑсене тата-тата ҫиет.

Лошадь, отойдя, продолжала обрывать листья.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 161–173 с.

Унӑн, хурахӑн, авантюрӑлӑхӗ хӗре ҫав хатер хӑпартлантарать, ҫавӑнпах-тӑр пурнӑҫӗнчи намӑсланмалли пулӑмсем таҫта айккине тӑрса юлчӗҫ.

Его преступный авантюризм слишком поражал внимание для того, чтобы укладываться в какие-либо позорящие определения.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

— Вун тӑваттӑ, — терӗ Энниок; унӑн тӑнлавӗсем ҫине шултра тар пӗрчисем тапса тухрӗҫ; вӑл урӑх лектереймерӗ, сывлӑш ҫавӑрса ячӗ те айккине пӑрӑнса тӑчӗ.

— Четырнадцать, — сказал Энниок; крупные капли пота выступили на его висках; он промахнулся, перевел дух и отошел в сторону.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Санитар Крапивин хушмасӑрах айккине пӑрӑнчӗ, Телегина, лайӑхрах ҫыхса яма тесе, пӳрте илсе кӗрсе кайрӗ.

Помоги переводом

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Калюков тек пӗр самант та тӑхтаса тӑмарӗ, алӑкран пуҫне йӑпӑрт кӑларчӗ те, такамсем кунталла чупса килнине асӑрхаса, ӑна шалт хупса лартрӗ, вара урайӗнчи вӑрттӑн алӑкран чӑмрӗ, пӳрт айӗпе ҫырмана тухсан, пӗр самант ҫеҫ тавралла пӑхса илсе, тӗмсем хушшине мар, айккине, сылтӑмалла сиксе ӳкрӗ, куҫран ҫухалчӗ.

Помоги переводом

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Телегина Калюков хӑйсен ушкӑнне чиперех йышӑнчӗ, анчах самантлӑха та айккине пӗччен ямасть-ха, кашни ҫимӗҫӗн хӑйӗн вӑхӑчӗ текелет ҫеҫ.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Портупейна, пиҫиххине вӗҫерт, айккине пӑрах, асту, аллуна капур патне ан тӑс, — хушрӗ ҫавӑнтах.

Помоги переводом

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫулӗ вара унталла пӗрре кӑна, айккине пӑрӑнмасан, аташмӑн.

Помоги переводом

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней