Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Шутлатӑн (тĕпĕ: шутла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Епле шутлатӑн эсӗ, Сима тусӑм, нимӗҫсене ҫавӑн чухлӗ одеколон мӗн тума кирлӗ-ши? — терӗ Джурдже, нимӗҫ салтакӗн ранецне пӑлхатса.

— Как ты думаешь, друг Сима, зачем немцам столько одеколону? — говорит Джурдже, запустив руку в ранец немецкого солдата.

13 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Эсӗ мӗнле шутлатӑн?..»

Как ты думаешь?..»

XXXIV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Ну, вара мӗнле шутлатӑн?

— Ну, и как же ты думаешь?

XXII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Мӗнле шутлатӑн, Вольдемар (вӑл, ахӑртнех, ман ята манчӗ пулас) хӑйӗн амӑшӗ евӗрлӗ вӗт? — вӑл куҫӗпе темле туса кӑтартрӗ те, арӑмӗ мӗн каласшӑн пулнине тавҫӑрса пулас, князь ман патӑма пычӗ, чи лӑпкӑ сӑнпа тата сиввӗнреххӗн те хӑйӗн сухаллӑ пичӗпе ман еннелле ҫаврӑнчӗ, манӑн ҫав питҫӑмартине чуптумалла пулчӗ.

— Не правда ли, как Вольдемар (она забыла, верно, мое имя) похож на свою maman? — и сделала такой жест глазами, что князь, должно быть, догадавшись, чего она хотела, подошел ко мне и с самым бесстрастным, даже недовольным выражением лица протянул мне свою небритую щеку, в которую я должен был поцеловать его.

XIX сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Ҫук, ҫапах та, эс мӗнле шутлатӑн? — ыйтма чарӑнмарӑм эпӗ.

— Нет, все-таки, как ты думаешь? — продолжал я допрашивать.

VIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Питӗ лайӑх тума шутлатӑн, тусӑм, — терӗ кукамай паҫӑр калаҫнӑ чухнехи пек кӑмӑлсӑррӑн мар, пачах урӑхла сасӑпа:

— И прекрасно сделаешь, мой друг, — сказала бабушка уже не тем недовольным голосом, которым говорила прежде.

VII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Ну ҫапах эс мӗнле шутлатӑн: Серпуховран пысӑк-ши вӑл е ҫук-ши?..

— Ну все-таки, как ты думаешь: больше Серпухова или нет?..

III сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Акӑ часах эпир Мускава ҫитетпӗр, — тетӗп эпӗ, — эс епле шутлатӑн, мӗнешкел-ши вӑл?

— А вот скоро мы и приедем в Москву, — сказал я, — как ты думаешь, какая она?

III сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Мӗншӗн эсӗ темскер пысӑк та хальччен пулман япала ҫинчен ҫеҫ шутлатӑн?..

Почему ты думаешь только о великом и необыкновенном?

12 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Эсӗ епле шутлатӑн, Малиша?

— А как бы ты поступил, Малиша?

9 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Курӑн акӑ, кайран эсӗ мана партине илӗн-ха, эс, ав, ӗҫкӗпе аташакан ҫын тесе шутлатӑн, — терӗ шӑппӑн Йевта, пӗчӗк куҫӗсене чеен хупа-хупа илсе.

— Я-то, дурак, рассчитывал, что ты меня в партию примешь, а ты меня пьяницей считаешь, — тихо говорил Евта, моргая хитрыми маленькими глазками.

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Турӑран хӑра, Павӑл, епле ун пек шутлатӑн эсӗ ман пирки!..

— Что ты, Павле, как ты можешь думать так обо мне!..

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Гвозден, епле шутлатӑн эс? — шикленсе ыйтрӗ Павӑл.

— Гвозден, ты как думаешь? — встревоженно спросил Павле.

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

«Мӗне пула хӑв тӗрӗс тӑватӑн тесе шутлатӑн эсӗ?

 «А почему ты уверен, что ты прав?

4 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Эс мӗнле шутлатӑн? — ыйтрӑм эпӗ Жуковран, ӑна телеграммӑна кӑтартса.

— Как ты думаешь? — спросил я Жукова, показывая ему телеграмму.

62 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

— Мӗншӗн ун пек шутлатӑн?

— Ты почему так думаешь?

62 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

— Эсӗ ан ҫилен мана, Семен, анчах та ман шутпа, эсӗ тӗрӗс мар шутлатӑн.

— Ты не сердись, Семен, но, по-моему, ты неправ.

51 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

— Эсӗ мӗнле шутлатӑн, Нарышкин малашне мӗн тӑвӗ-ши?

— А как ты думаешь, что дальше будет делать Нарышкин?

50 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Эсӗ мӗнле шутлатӑн, Колышкин?

А ты, Колышкин, как думаешь?

49 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

— Эсӗ ху мӗнле шутлатӑн?

Помоги переводом

48 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней