Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Хырӑм сăмах пирĕн базăра пур.
Хырӑм (тĕпĕ: хырӑм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ну, витӗрех куратӑн пулсан, сан ҫакна та пӗлмелле: эпӗ иртенпе нимӗн те ҫимен, хырӑм пуш-пушах манӑн, — чӑтӑмсӑррӑн пӳлчӗ ӑна Леон.

— Ну, если видишь, то должен знать, что я еще с утра ничего не ел и у меня в желудке пусто, — нетерпеливо перебил его Леон.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Ачана ҫитерес, хамӑн та хырӑм выҫса кайрӗ, — терӗ Франциска кухньӑна кӗрсе.

Надо хлопца накормить, да и я проголодалась, — сказала Франциска, войдя в кухню.

Иккӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Манӑн хырӑм епле пек?

Животик-то у меня каков?

XV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Вӑл куҫҫуль ятлӑ, пӗр вӑхӑтрах хырӑм выҫҫине те, ӑш типнине те ирттерсе ярать.

Она называется слезой, одновременно утоляет и голод и жажду.

Вӑрман сыхлавҫи // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Коммунизма ҫитсен вара — пурте пӗр тан пулать, ӗҫленӗ-и, ӗҫлемен-и — хырӑм кӳпиччен ҫи, пурте ытлӑ-ҫитлӗ мӗншӗн тесен.

А вот когда до коммунизма доберемся — там скажи, всем все одинаково, работал не работал — жри, черт с тобой, всем хватит, поскольку полное во всем, значит, изобилие!

Ӗмӗрхи депутат // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Хырӑм выҫҫи ҫеҫ ӑна ҫав усал ӗҫе тума хушнӑ.

Подвигнутый голодом на такое дело.

Астрономсем // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Тепӗр тесен, туссене шӑп кӑна вӑл ҫапла пулни выҫӑ вилесрен ҫӑлса хӑварнӑ та: Петька пек шухӑш вӗҫтернипех хырӑм тӑранмасть-ҫке.

Хотя именно эта черта его характера и спасла приятелей от голодной смерти: Петькиными фантазиями сыт не будешь.

Астрономсем // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Киле кайрӑмӑр: сирӗн хырӑм та выҫса ҫитрӗ пуль.

Пойдемте домой; вы, чай, успели проголодаться.

XXXVI // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Тутӑ хырӑм уявӗ теҫҫӗ гиляксем ҫав куна.

Этот день гиляки называют праздником сытного живота.

Р. И. Фраерман // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с. — 124–127 с.

Хырӑм выҫҫи асаплантарчӗ ӑна.

Голод мучил ее.

IX // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Макӑрсан-макӑрсан, лӑпланнине туйрӗ: савӑнӑҫ ун патне, хырӑм выҫнипе шыв ӗҫес килни пек, хӑй тӗллӗн пычӗ.

А поплакав, ощутила успокоение, и радость пришла к ней сама, как приходит голод и жажда.

III // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Хырӑм питӗ выҫрӗ; хӑрасса хӑрамарӑм эпӗ, мӗншӗн тесен пӗлетӗп-ҫке, тӑлӑх арӑмпа ватӑ хуҫа майри ирхи апат хыҫҫӑн тӳрех кӗлӗ ҫуртне каяҫҫӗ те кунӗпех унта пулаҫҫӗ, ман пирки: «Ку ирхине ирех ӗне кӗтӗвӗ пӑхма кайнӑ», — тесе шутлаҫҫӗ; каҫхине тӗттӗм пулсан тин эпӗ ҫуккине тавҫӑрса илеҫҫӗ.

Есть очень хотелось, а бояться я не боялся: я знал, что вдова со старой хозяйкой сразу после завтрака пойдут на молитвенное собрание и там пробудут целый день, а про меня подумают, что я еще на рассвете ушел пасти коров, так что хватятся меня только вечером, как стемнеет.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Каҫалапа манӑн ҫав тери хырӑм выҫса кайрӗ.

К тому времени, как стемнело, я здорово проголодался.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Хамӑн ҫав тери хырӑм выҫса кайнӑччӗ.

Я здорово проголодался.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Часовойпа пирӗн калаҫас килмерӗ, хырӑм самай выҫнӑ.

Объясняться с часовым не хотелось, а есть хотелось.

1942-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ӑшӑ, хырӑм тутӑ, ҫи-пуҫ селӗм, хисеплеҫҫӗ — пурӑн та пурӑн!

И тепло, и сытно, и почет-уважение.

1942-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Хырӑм ҫурӑм ҫумне ҫыпҫӑнсах ларнӑ.

Живот прилипал к спине.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вӑл хырӑм выҫҫине аван ирттерсе ярать, ҫавӑншӑн юрататӑп та эпӗ ӑна.

Я любил суфле хотя бы за то, что оно начисто отбивало аппетит.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ҫитнӗ-ҫитменех вӑл манӑн кӳршӗрен: «Ну, мӗнле? Хырӑм ҫурӑм ҫумне ҫыпӑҫмарӗ-и-ха? — терӗ те, хӑйех лӑплантарма васкаса: — Кухня мӑкӑрланать ӗнтӗ», — тесе хушса хучӗ.

Хрипло спросил моего соседа: «Как? Небось кишка кишке весть подает?» — и обрадовал, что «кухня уже «коптит».

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Лавҫӑ пир кӗпе ҫухи витӗр курӑнакан ҫӑмлӑ кӑкӑрне хыҫса илчӗ те, йӗрке ятне тума тенӗ пек, тӗпри лашине хырӑм айӗнчен пушӑпа ҫапрӗ.

Возница почесал волосатую грудь, видную в разрез полотняной рубахи, и для порядка хлестнул коренника под брюхо.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней