Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Тӑвансен (тĕпĕ: тӑван) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Кунти кашни ӗҫ тӑвансен хӑйсен кӑмӑлӗпе пулса пырать.

— Здесь делается все по доброму желанию братьев.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Кӑвак Тӑвансен пӗрлӗхӗн пӳрчӗсем.

Домики общины Голубых Братьев.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

1942 ҫулхи августӑн 25-мӗшӗнче, 24 сехет те 05 минутра, эпӗ нимӗҫ оккупанчӗсен пусмӑрӗ айӗнче асап куракан хамӑрӑн аннесемпе тӑвансен юнӗшӗн тата куҫҫулӗшӗн тӑшмана пӗр шеллемесӗр тавӑрма пӗлӗт ҫинчен парашютпа сиксе антӑм.

25 августа 1942 года, в 24 часа 05 минут, я опустился с неба на парашюте, чтобы мстить беспощадно за кровь и слезы наших матерев и братьев, стонущих под ярмом германских оккупантов.

Кузнецов ҫырӑвӗ // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

…Острая Лука ялӗнче, ҫав тери хаяр ҫапӑҫу пулнӑ тӗлте, Леня Голиков партизан вилнӗ вырӑнта, тӑвансен масарӗ тӗлӗнчи ҫӳлӗ мар сӑрт ҫинче, ҫӗнӗ те пысӑк шкул ҫурчӗ ӳссе ларнӑ.

…В селе Острая Лука на месте, где шел неравный бой, в котором погиб партизан Леня Голиков, на пригорке против братской могилы выросла новая, просторная школа.

Юлашкинчен калани // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Тӑвансен масарӗ ҫинче, вилнисене асӑнса, пӑшалсенчен темиҫе хут пӗр харӑс печӗҫ, унтан вара, хӑйсен бригадине шырама, шурлӑхлӑ вӑрманалла кӗрсе кайрӗҫ.

Над братской могилой дали залп и углубились в болотистый лес разыскивать свою бригаду.

XXIV сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Таса пир пек шап-шур тӑрать Андрий; унӑн тутисем майӗпен хусканкалаҫҫӗ, вӑл такшин ятне асӑна-асӑна илет; анчах ку вӑл тӑван ҫӗршыв ячӗ мар, амӑшӗн ячӗ мар, тӑвансен ячӗ мар — ку вӑл хитре полячка ячӗ.

Бледен как полотно был Андрий; видно было, как тихо шевелились уста его и как он произносил чье-то имя; но это не было имя отчизны, или матери, или братьев — это было имя прекрасной полячки.

IX // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Пирӗн тӑвансен лашисене ҫитерме апат ҫитмест.

У наших братьев не хватает корма для лошадей.

XI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Каярахпа, хамӑн тӑвансен ҫырӑвӗсенчен атте чылайччен чирлесе выртни ҫинчен пӗлтӗм.

Позже из писем родственников я узнал, что отец долго болел.

2. Ҫапӑҫу тӗрӗслевӗнче пулнӑ тусӑмсем патӗнче // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Кунта тӑшман ал-хапӑлах килсе тухса пирӗн тӑвансен тӑприне мӑшкӑл тӑваяс ҫук.

Чтобы немцы не нашли могилы и не осквернили её.

Присяга // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Ҫав вӑхӑтра Спартака Красс патӗнчен тарса тухнӑ виҫӗ пин пращник — далматсемпе иллириецсем — гладиаторсен лагерӗн хапхи патне килни ҫинчен, вӗсем хӑйсене тӑвансен ретне илме ыйтни ҫинчен пӗтерчӗҫ.

В этот момент подошел центурион с сообщением, что три тысячи пращников, далматов и иллирийцев, бежавших из римского лагеря, явились к преторским воротам с просьбой принять их в ряды их братьев.

XXII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

— Эпӗ манӑн Марбрик пиччем те хамӑр тӑвансен лагерьне кайни ҫинчен пӗлтӗм, вара эпӗ те унта каяс тесе господин патӗнчен виллӑран тухса тартӑм, — терӗ тарҫӑ.

— Я узнал, что мой брат Марбрик, — ответил слуга, — ушел в лагерь к нашим братьям, я убежал из виллы моего господина и тоже отправляюсь к ним.

XVI сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Ку — пит те тӗрлӗ тӗслӗ «тӑвансен» пуххи пулнӑ.

Это была разноликая, разношерстная «братва».

4. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Кӗтсе илтӗм иккен… ӗнтӗ вилсен те тӑвансен алли куҫӑма хупать, — тенӗ цынга чирӗпе асапланакан Паша инке, унтан витен пас тытса ларнӑ кӗтесси ҫине сӑхсӑхнӑ.

Дожила… хоть родная рука глаза закроет, — сказала тётя Паша, умиравшая от цынги и ревматизма, и истово закрестилась на осклизлый, заиндевевший угол конюшни.

Хамӑрӑннисем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 281–304 с.

Эпир Викторпа иксӗмӗр хамӑр тӑвансен ӑраскалӗ ҫинчен нимӗн те пӗлместпӗр — тарма ӗлкӗрейнӗ-и вӗсем е оккупацине лекнӗ?

Мы с Виктором ничего не знали о судьбе родных — успели они убежать или попали в оккупацию?

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ясногорокаяна тата унӑн юлташӗсене тӑвансен масарне пытарнӑ чух полк виҫӗ хутчен салют панипе Маковей ура ҫине сиксе тӑчӗ.

Маковея поднял на ноги троекратный салют, которым полк провожал в братскую могилу Ясногорскую и ее товарищей.

XXIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Санвзвод ҫинчен асӑнни тӑвансен кӑмӑлне пӗтӗмпех пӑсса пӑрахрӗ.

Напоминание о санвзводе вконец встревожило обоих братьев.

VIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Пӗр енче — хупнисем, тепӗр енче — курма пынӑ тӑвансен ушкӑнӗ.

С одной стороны — заключенные, с другой — толпа родственников.

Чее сӗтел // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Пӗр тӑвансен хуҫалӑхӗ ӳснӗҫемӗн ӳссе пычӗ.

Хозяйство у братьев разрасталось.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Тӑван алӑсем ӑна юр ӑшӗнчен чавса кӑларчӗҫ, тӑванӗсем ӑна тӑвансен масарӗ шӑтӑкне пытараҫҫӗ.

Братские руки выкопали его из снега, братья хоронят его в братской могиле.

X // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Полюха, ашшӗ — ялпо заведующийӗ, пиччӗшӗ чугун ҫул ҫинче проводникре, пӗр тӑвансен ывӑлӗ хулари пасарта весовщикре ӗҫлеҫҫӗ.

Отец Полюхи заведовал сельпо, брат служил проводником на железной дороге, двоюродный брат работал весовщиком в городе на рынке.

10. Пленум хыҫҫӑн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней